مین‌گذاری زیر پای فرهنگ و هنر

به گزارش جام‌جم، روز گذشته علی آبان،‌ سخنگوی هشتمین جشنواره شعر فجر در گفت‌و‌گوهایی مستقل با چند خبرگزاری رسمی اعلام کرد، تاکنون رایزنی‌ها و گفت‌وگوهایی با یدالله رویایی، شاعر ایرانی ساکن پاریس از طریق کمیته بین‌الملل جشنواره صورت گرفته و این شاعر موافقت خودش را برای حضور و شعرخوانی اعلام کرده است.

آبان همچنین رویایی را از چهره‌های تاثیرگذار و جریان‌ساز شعر ایران معرفی کرد که دعوت از او براساس تصمیم اتاق فکر جشنواره بوده است که این اتاق فکر با شعار چند صدایی تصمیم دارد شاعران خوب ایرانی داخل و خارج از کشور را به جشنواره هشتم شعر فجر دعوت کند.

اما نکته جالب درباره این تصمیم اتاق فکر این که اغلب افراد و اعضای این شورا بخصوص از جریان شعر انقلاب تمایلی به حضور در این شورا و تصمیم‌گیری‌های آن ندارند و محمود اکرامی‌فر، سعید بیابانکی و سعید یوسف‌نیا هر کدام تنها یک یا دو جلسه در آن حاضر شده‌اند و به هر دلیل ترجیح داده‌اند در ادامه همکاری خود با عبدالجبار کاکایی و سیاست‌های جدید جشنواره شعر فجر تامل بیشتری کنند. از طرفی شورای سیاستگذاری این جشنواره هم که باید ناظر بر فعالیت‌ها و تصمیم‌های دبیر علمی جشنواره باشد، تشکیل جلسه‌ای نداده است و برخی از اعضای آن پیش از این در گفت‌و‌گوهای مستقل از وضع موجود در جشنواره شعر فجر و مسیری که در پیش گرفته است، انتقاد کرده‌اند. اما برگردیم به کارنامه فعالیت‌های یدالله رویایی که امسال به گفته علی آبان پذیرفته است در جشنواره شعر فجر ایران شرکت کند!

آن طور که خبرگزاری فارس گزارش داده است، این شاعر که برخی او را پیشرو و بنیانگذار جریان شعر حجم در دهه 40 می‌دانند، متولد 1310 در دامغان است و به عنوان مشاور با دفتر فرح پهلوی همکاری می‌کرد، در آن زمان دفتر فرح به شعر و ادبیات و نقاشی شبه مدرن نگاه حمایتی خاصی داشت و رویایی به همراهی احمد شاملو هفته‌نامه‌ای به نام «بارو» منتشر کردند و در آن به طرح مسائل هنرمدرن و ضرورت گرایش به مدرنیسم پرداختند.

رویایی از طرف دفتر فرح مأمور شد جریانات شعری را به سمت این دفتر هدایت کند. به همین منظور جایزه‌ای هم برای بهترین کتاب شعر سال در نظرگرفته شد که فرح پهلوی، خود در شمار داوران آن بود. رویایی پس از مدتی به سرپرستی کمیسیون شعر و ترانه رادیو و تلویزیون منصوب شد؛ کمیسیونی که تمام شعرها و ترانه‌ها را برای اجرا بررسی و تصویب می‌کرد. نادر نادرپور و سیمین بهبهانی در شمار اعضای این کمیسیون بودند. وی همچنین در تدارک و تنظیم برنامه‌های جشن هنر شیراز هم سهم عمده داشت و عضو کمیته برگزاری این جشن بود. برای چنین چهره‌ای که حالا قرار است منت بگذارد و دعوت جشنواره شعر فجر انقلاب ایران را بپذیرد! به جنبش آمدن ملت مسلمان ایران و زبانه کشیدن شعله‌های انقلاب اسلامی یک‌فاجعه بود. بنابراین نباید تعجب کنیم وقتی می‌بینیم، رویایی در مصاحبه با نشریه ضدانقلابی نیمروز چاپ لندن، به تخطئه انقلاب اسلامی و تشبیه آن به کودتای 28 مرداد 1332 می‌پردازد و می‌گوید: « در 28 مرداد سال 1332 به ما دروغ گفتند، در بهمن‌ماه سال 1357 به ما دروغ گفتند، در دوم خرداد به ما دروغ گفتند.»

رؤیایی با پیروزی انقلاب اسلامی به فرانسه گریخت و به‌جرگه ضدانقلابیون پیوست. او در جریان وقایع انتخابات سال 88 از آشوب‌طلبان حمایت می‌‌کرد که برخی این متون به همراه فحاشی علیه بنیانگذار انقلاب اسلامی،‌ حضرت امام(ره) است که روزنامه جام‌جم از تکرار آن خودداری می‌کند، ولی متن آن در خبرگزاری فارس موجود است.

با توجه به هشدارهای اخیر رهبر معظم انقلاب در مورد مسائل فرهنگی کشور و ابراز نگرانی از آن ، باید وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، با نظارت به مجموعه های اینچنینی اجازه ندهد تا برخی افراد بر خلاف سیاست های قطعی و مسلم کشور اقدام به مین گذاری در عرصه فرهنگ نمایند.

حال باید دید آیا اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره شعر فجر می‌توانند قطار از ریل خارج شده این جشنواره را دوباره به جایگاه اصلی خود بازگردانند یا پشت پرده حذف و تاخیر در برپایی جلسات اعضای شورای سیاستگذاری شعر فجر و رفتن به مسیری که شاعران انقلاب ترجیح دهند از اتاق فکر جشنواره هم فاصله بگیرند، آگاهی عامدانه‌ای نهفته است؟!