پا جای پای فان‌درسار

از دیدگاه ادوین فان‌در‌سار هلندی که شش سال مرد نخست دروازه منچستر بود و با این تیم چهار بار قهرمان لیگ انگلیس، دو مرتبه فاتح جام حذفی انگلیس و یک‌بار هم فاتح جام باشگاه‌های اروپا شد، دخیا فصل پیش نقش مهمی در قهرمان شدن مجدد یونایتد در لیگ انگلیس داشت و حالا که دو سال و نیم از انتقال او از اتلتیکو مادرید اسپانیا به اولدترافورد و تبدیل شدنش به دومین سنگربان گران دنیا از این طریق می‌گذرد، او مهره‌ای است که یونایتد می‌تواند رویش‌ حساب کند. فان‌درسار که پیش از دوران تحسین شده یونایتدی‌اش چند سال در فولام هم ویژگی‌های بازی در لیگ انگلیس را چشیده بود و تا چهل سالگی در صحنه ماند و اینک مدیر بازاریابی باشگاه معروف اولیه خود یعنی آژاکس آمستردام در هلند است، می‌گوید: «دخیا در فصل اول حضورش در اولدترافورد بیشتر اشتباه داشت تا استحکام و در شروع فصل دوم نیز ایده‌آل نبود، اما از اواسط همان فصل تبدیل به ستونی شد که فرگوسن می‌توانست در روزهای سخت لیگ انگلیس برای پس گرفتن قهرمانی تیمش روی او حساب کند. فراموش نکنید دخیا از محیطی کاملا متفاوت با انگلیس به آنجا آمد؛ به کشوری که فوتبال آن و رفتارها و موازین حاکم به کلی با اسپانیا فرق دارد و فاکتورهای دیگری را می‌طلبد. از همه سخت‌تر این‌که او باید جای مرا درون دروازه منچستر می‌گرفت که چون از منظر هواداران عضو موفقی از یونایتد بودم، قرار گرفتن او در قالب‌های من برایش سخت و بسیار زمانبر بود. اینچنین بود که او در آغاز انتقادهای فراوانی را پیرامون نحوه کارش شنید و فرگوسن مجبور شد در تعداد قابل توجهی از مسابقات به او بازی ندهد و از هیلدگارد دانمارکی به جایش استفاده کند.»

تغییرات آرام

اما شرایط دخیا به آرامی و بخصوص از اواسط سال دوم عضویت او در یونایتد تغییر یافت و وی طوری دروازه‌بانی کرد که منچستری‌ها دیگر نمی‌توانستند او را نقطه ضعف و دلیل لرزش خود بدانند.

فان‌درسار که باوجود دو سال و نیم دور بودن از یونایتد وقایع آنجا را به دقت تعقیب می‌کند و خودش بعد از ناکامی امثال مارک بوسنیچ استرالیایی و فابین بارتز فرانسوی در پر کردن جای پیتر اشمایکل دانمارکی مجبور شد در اندازه‌های این سنگربان برجسته دهه 1990 شیاطین سرخ ظاهر شود، می‌گوید: «همه چیز در فوتبال انگلیس متفاوت با چیزی است که در اسپانیا و دیگر کشورها می‌گذرد و مولفه‌های دیگری حاکم است. بنابراین مشکل نداشتن دخیا از همان آغاز و بی‌نقص ظاهر شدنش، توقعی فزون‌تر از اندازه وی بود. مهم این بود که وی لرزش‌های مکرری داشته باشد، ولی به آرامی یاد بگیرد برای زدودن آن لرزش‌ها چه باید بکند.

او شرایط فیزیکی‌اش را هم بهتر کرد و با افزودن بر تمرینات خود عضلاتش را قدری حجیم‌تر کرد و همین فیزیک بهتر که در انگلیس یک نیاز اصلی است به او یاری رساند که اواخر فصل پیش آن‌قدر خوب باشد. فراموش نکنیم وی فقط 23 سال دارد و این یعنی در آینده می‌تواند از این هم بهتر شود و اگر به پیراهن ملی اسپانیا هم برسد، اعتماد به نفسش به بالاترین درجات بالغ خواهد شد.»

در یک تیم یتیم شده

نمایش بد یونایتد و به ثبت رسیدن سه شکست در هفت دیدار نخست این تیم در فصل جاری لیگ برتر انگلیس سبب شده پیشرفت فوق و محسنات بتدریج شکل گرفته دخیا چندان به چشم نیاید، اما اگر قرار است شیاطین سرخ شروع ضعیفشان را جبران و جامی را تصاحب کنند، در تیمی که بدون فرگوسن تبدیل به مجموعه‌ای از آدم‌های یتیم و سر در گم شده، دخیا باید مهم‌ترین رل زندگی‌اش را ایفا کند.

در این میان، دیوید مویس تنها کسی است که از خودش تعریف می‌کند و خیلی‌ها معتقدند او انتخاب غلطی برای گرفتن جای فرگوسن بوده، ولی فان درسار معتقد است باید به مویس و کل ساختار فعلی یونایتد فرصت بیشتری داد و با تکیه بر امثال دخیا و همچنین فردیناند، کاریک، اورا، نانی و البته رونی که پرتجربه‌ترند ضعف‌های فنی و تاکتیکی تیم را رفع کرد. هر اتفاقی بیفتد و چه یونایتد به این مهم نایل شود و چه خیر، دخیا در این تیم ماندنی است و یونایتد یکی از پست‌هایی که نیازی به تقویت خود در آن نمی‌بیند، همین پست دروازه‌بانی است.

Soccernet / مترجم وصال روحانی