ملاقات‌های آنلاین

حال فرض کنید برای خانواده‌ای که در یک شهر کوچک زندگی می‌کنند ولی فرزندشان در زندان یک شهر شلوغ است، هر بار ملاقاتی رفتن چه میزان هزینه و اتلاف وقت را به خانواده‌های زندانیان تحمیل می‌کند.

حتی اگر زندانی و خانواده‌اش هم در شهر شلوغی مثل تهران مقیم باشند، باز هم ملاقاتی رفتن بدون دردسر نخواهد بود و مهم‌تر از همه این‌که هم‌اکنون بسیاری از زندانیان قادر نیستند که با بستگانشان در شهرهای دیگر ملاقات داشته باشد، زیرا فاصله مکانی مانع از دیدار آنها می‌شود.

اما حالا بر اساس گفته‌های غلامحسین اسماعیلی، رئیس سازمان زندان‌ها قرار است که برای رفع این مشکل، ملاقات تصویری و غیرحضوری در زندان‌ها راه‌اندازی شود و حتی این ملاقات تصویری در گیلان و خراسان هم شروع به کار کرده است.

در این ملاقات‌های تصویری، زندانی و فرد ملاقات‌کننده از طریق ارتباط تصویری رایانه‌ای یا وبکم در زندان می‌توانند با همدیگر گفت‌و‌گو کنند.

اسماعیلی توضیح داده است که سه نوع ملاقات شامل حضوری، خصوصی و کابینی در زندان‌ها وجود دارد که از این به بعد، ملاقات تصویری و از راه دور نیز به فهرست ملاقات‌ها اضافه می‌شود تا افرادی که محل اقامتشان با زندانی، فاصله زیاد دارد از این خدمت استفاده کنند.

البته شاید خانواده همه زندانیان امکان ارتباط تصویری نداشته باشند و بودجه‌های فعلی سازمان زندان‌ها نیز اجازه ندهد در همه زندان‌ها، تجهیزات ملاقات تصویری وجود داشته باشد، ولی صرف وجود چنین امکاناتی در زندان، نوعی احترام به حق و حقوق زندانیان است. بی گمان این حرکت قابل تجلیل و توسعه است؛ حتی اگر فقط درصد کمی از زندانیان از این امکانات استفاده کنند.

امین جلالوند ‌- ‌گروه جامعه