«بولت»، مسحور هنرمندان برزیل

مردی که صاحب رکوردهای جهانی محیر‌العقول 9.08 و 19.19 ثانیه در دوهای 100 و 200 متر است،‌ در سفر اخیرش به سوئیس که با هدف شرکت در تورنمنت بین‌المللی و معتبر دوومیدانی ولت کلاسه شهر زوریخ در استادیوم لتزی‌گروند صورت پذیرفت، فرصت پیدا کرد با سران فیفا هم که سوئیسی‌اند ملاقات کند. او در این دیدار هم از آخرین جزئیات جام‌جهانی 2014 که در دست اقدام و برنامه‌ریزی است،‌ مطلع شد و هم خودش درباره جام پیش رو حرف زد.

طی این ملاقات سپ بلاتر، رئیس و جروم والکه، دبیرکل فیفا ـ که هر دو سوئیسی‌اند ـ یک پیراهن فوتبال با شماره 9 و مزین به نام فیفا را به بولت هدیه دادند و از وی رسما دعوت کردند در زمان یک ماهه برگزاری جام جهانی 2014 در برزیل حضور یابد و بر این مسابقات نظارت کند.

او یک حاکم است

بلاتر برای این دعوت دلایلی راسخ دارد، بخصوص که معتقد است ورزش‌ها پدیده‌ای جهانگیر هستند و ستاره یک رشته هیچ منع و محدودیتی بر حضورش در جریان فعالیت سایر رشته‌ها متصور نیست. رئیس هفتاد و هفت ساله فیفا که گفته می‌شود در انتخابات بعدی این نهاد نامزد مجدد این سمت نخواهد شد، اظهار می‌‌دارد: «بولت از 2007 به این سو بر مواد سرعت در ورزش دوومیدانی حکم رانده و آن هم حاکمیتی که نظیرش در طول تاریخ کمتر مشاهده شده است. با این اوصاف برای ما در جامعه فوتبالی یک افتخار خواهد بود که وی به جام جهانی بیاید و بر این مسابقات نظارت کند. او نه تنها در مواد انفرادی در رشته تخصصی‌اش بی‌رقیب است، بلکه در المپیک‌ها و مسابقه‌های جهانی سال‌های اخیر پیوسته در 100×4 متر امدادی هم که ماده‌ای گروهی و مستلزم کاری تیمی است، درخشیده و همراه با تیم جامائیکا به مدال طلای این ماده هم رسیده و حتی در 400×4 متر هم کم نیاورده است. با این اوصاف ما با مردی طرف هستیم که فقط متخصص کارهای انفرادی نیست، بلکه دوست دارد جنبه‌های گروهی دوومیدانی را هم تقویت کند و به کل کشورش افتخار بخشیده است.»

در میان شمایل‌های فوتبال

بولت که برای اولین بار در عمرش گذرش به مقر فیفا در زوریخ افتاده بود، در این مراسم گفت: «از این که مرا به محیط فوتبال و نهاد اداره‌کننده آن راه داده‌اند، مسرورم. همه می‌دانند من چقدر به فوتبال علاقه دارم و رویدادهای آن را همیشه تعقیب می‌کنم. خوشبختانه در مقر فیفا توانستم شمایل و نمادهای این ورزش و همچنین جامی را که در پایان پیکارهای سال 2014 به تیم قهرمان می‌دهند از نزدیک ببینم.»

دوره اسپانیا تمام شده است؟

راستی این جام به کدام تیم می‌رسد؟ بولت می‌گوید: «من امسال مسابقات متعددی را بین تیم‌های مطرح دیده‌ام و به نظرم می‌آید بین این تیم‌ها بیشترین اقبال را برزیل داشته باشد و آنها به واقع با جوگو بونیتوی (فوتبال زیبای) خود مرا مسحور خویش کرده‌اند. این را فقط به اعتبار قهرمانی این تیم در پیکارهای امسال جام کنفدراسیون‌ها نمی‌گویم، بلکه سایر دیدارهای آنان هم حاکی از حضور تیمی در میدان است که هم مهره‌های پرتجربه‌ای دارد و هم جوانانی را که پیوسته پرتجربه‌تر می‌شوند و ترکیبی مناسب بین آنها به وجود آورده است. این تیم واقعا هنرمند است و از مزایای بزرگ میزبانی هم در سال آینده برخوردار خواهد بود و مردم آن را چند برابر قوی‌تر خواهند کرد. از طرف دیگر اسپانیا دیگر، آن اسپانیای سابق نیست و رقبا بیش از پیش یاد گرفته‌اند چطور با این تیم طرف شوند و به نظر می‌آید دوره استیلای مطلق آنها تمام شده باشد.»

تیم ملی جامائیکا کجاست؟

بدیهی است بولت بسیار دوست داشته باشد کشورش هم یکی از تیم‌های حاضر در مرحله نهایی جام جهانی 2014 باشد، اما تیم ملی جامائیکا در رقابت‌های انتخابی جام در منطقه آمریکای شمالی و مرکزی و حوزه دریای کارائیب اوضاع مساعدی ندارد و برای کاستن از مشکلاتش بتازگی وینفرید شیفر معروف و آلمانی و پرسابقه را به سرمربیگری خود گمارده است، گرچه به نظر می‌رسد برای کسب مجوز حضور در برزیل 2014 بسیار دیر شده باشد. بولت درباره تیم ملی فوتبال کشورش که به آن Reggae Boyz می‌گویند، اظهار می‌دارد: «مسابقات متعددی را از تیم ملی کشورم در دو سه سال اخیر که سرشار از استعداد است، دیده‌ام، اما استعدادهایی که باید آموزش ببینند و پخته‌تر شوند. فوتبال به لحاظ این‌که یک ورزش گروهی است، به ممارست و آموزش طولانی‌تری در قیاس با دوومیدانی نیاز دارد. با این حال معتقدم اگر اصل آموزش روی این جوانان بدرستی پیاده شود و این بازیکنان در لیگ‌های مطرح فوتبال جهان کارآزموده‌تر شوند، تیم ملی جامائیکا حتی در مراحل نهایی جام‌های جهانی حرف‌هایی برای گفتن خواهد داشت.»

من و په‌له و مارادونا!

آیا می‌توان به دستاوردهای بولت در دوومیدانی رسید؟ مرد اول سال‌های اخیر این ورزش تمایل چندانی به صحبت درخصوص دوومیدانی بروز نمی‌دهد و اگر دست خودش باشد فقط درباره مسائل و تحولات فوتبال و البته بازی‌کردن خودش در ترکیب منچستر یونایتد صحبت خواهد کرد.

وی در عین حال قبول دارد تنها راه پیوستنش به جمع افسانه‌های ورزش جهان و به واقع ابقا در جمعی که دو سه سالی است به آنها پیوسته همان ورزش دوومیدانی و ادامه درخشش در رشته تخصصی‌اش است. افسون فوتبال در این مورد نیز در حرف‌های او جاری و محسوس است و او در عین این‌که از مایکل جانسون، قهرمان سابق دو‌های 200 و 400 متر دنیا از آمریکا به‌عنوان یکی از قهرمانان محبوبش سخن می‌گوید، باز فوتبال را هم وسط می‌کشد و اظهار می‌دارد: «همیشه فکر کرده و از خود پرسیده‌ام که په‌له و مارادونا به کدام حد و حدودی در فوتبال رسیده‌اند و من هرگز راهی به جمعشان نیافته‌ام. اگر آرزویی داشته باشم، قرارگرفتن کنار آنهاست. شاید روزی آنها هم مهارت‌های مرا در فوتبال تحسین‌ کنند و آن روز بهترین روز زندگی‌ام خواهد بود.»

هرالد تریبیون / مترجم: وصال روحانی