رویاهای مویس در شیاطین سرخ

این کجا و آن کجا؟!

اورتون به جز دو قهرمانی در جام حذفی انگلیس در دو دهه اخیر افتخاری را به دست نیاورده، اما یونایتد در همین مدت 27 جام بزرگ قابل ذکر و بیش از 10 جام کوچک‌تر را به دست آورده است. همه این شکوه و افتخار را فرگوسن خلق کرده است. مویس که به توصیه شخصی فرگوسن سرمربی منچستری‌ها شده است، در اواخر بهار 2013 و در حالی که یک فصل دیگر از لیگ انگلیس با قهرمانی تکراری و عادی شده شیاطین سرخ پایان یافته است، می‌گوید: «سرمربی شدن در یونایتد افتخار بزرگی است و من به آن اعتراف می‌کنم و از این بابت هم بسیار مسرورم که فرگوسن مرا به‌عنوان بهترین گزینه برای گرفتن جای او به سران باشگاه معرفی کرد. من به وی و همه کارهایی که در این باشگاه انجام داده است، بسیار احترام می‌گذارم و به او درود می‌فرستم. این را بهتر از هر کس می‌دانم که گرفتن جای کسی که لقب برترین مربی تاریخ بریتانیا برازنده اوست بسیار سخت خواهد بود، اما نکته اینجاست که موقعیت سرمربی شدن در یونایتد نیز بسیار به ندرت پیش می‌آید و برای اکثر آدم‌ها اصلا به وجود نمی‌آید. با این اوصاف برای شروع فصل آینده بی‌تابم و با اشتیاق به فکر برنامه‌ریزی برای یک مقطع زمانی تازه و حساس در اولدترافورد هستم.»

نقش فرگوسن

فرگوسن که بعد از 27 سال اغلب بسیار موفقیت‌آمیز در اولدترافورد پست سرمربیگری یونایتد را ترک کرده و عضو هیات مدیره این باشگاه و سفیر ارشد آن شده، این را اصلا پنهان نمی‌کند که نقش بارز و صریحی در گزینش مویس داشته است. وی که 13 عنوان از 20 مقام اولی یونایتد در لیگ انگلیس محصول تلاش اوست می‌گوید: «وقتی با سایر مدیران باشگاه نشستیم و درباره کسی که باید سرمربی تیم شود، صحبت کردیم، نسبتا سریع و با اتفاق‌نظر کامل روی نام دیوید مویس توقف کردیم. او مردی پرکار و بسیار جدی و سرسخت است و به اصول کاری‌اش بسیار بها می‌دهد. سال‌هاست او را تحسین می‌کنم . حتی در سال 1998 رسما با وی بر سر این که دستیار من در اولدترافورد شود، صحبت کردم و البته شرایط برای چنین همکاری فراهم نشد. حالا او باید بدون من و به تنهایی این تیم را بگرداند و آنچه را ما مطمئنیم از عهده‌اش برمی‌آید، به سایرین نیز اثبات کند.

از کابوس سقوط تا...

مویس بازیکن پیشین تیم سلتیک است و از 1998 با هدایت تیم پرستون به دنیای مربیگری قدم گذاشت . دو سال بعد از آن تاریخ پرستون با مربیگری مویس به لیگ دسته اول انگلیس راه یافت. مویس از ابتدای تابستان 2002 در گودیسون پارک مستقر شد و از آن پس اورتون تیم دیگری نشان داده است.

اگر اورتون از 1990 به بعد و با از یاد بردن ایام طلایی دهه 1980 خود،‌گاه حتی با کابوس سقوط می‌جنگید در دوره مویس متحول شد و به راهیابی چند باره به مسابقه‌های اروپایی خو گرفت.

در سال 2005 مویس پیراهن آبی‌های بندر لیورپول را به مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا رساند و شاید مهم‌ترین موفقیت او نه انجام صرف این کار بلکه به سامان رساندن آن با کمترین بودجه و امکانات بوده است. با استناد به همین نکته است که فرگوسن می‌گوید: «در این شکی نداریم که مویس ویژگی‌های الزامی برای سرمربیگری یونایتدرا دارد»

مویس وفاداری و استمرار در کار و شرایط عقلایی را دستمایه‌ کارش و وسیله‌‌ای برای موفقیت‌های خود قرار داد و از آنجا که یونایتد دقیقا به همین مشخصه‌ها نیاز دارد، از وی و اندیشه‌هایش در اولدترافورد با تمام وجود استقبال خواهد شد. منچستری‌ها تصمیم گرفته‌اند در چارچوب و استراتژی کارشان در قیاس با زمان طولانی فرگوسن تغییری ندهند و با همان مولفه‌ها و آدم‌ها به سمت اهداف بعدی خود بروند. به همین سبب انتظار دارند مویس نیز ادامه‌دهنده همان سیستم کاری موجود در باشگاه باشد و تغییر غیرضروری در اصول کاری منچستر ندهد و در درجه اول همان گونه رفتار و تیم را رهبری کند که در بیش از ربع قرن توسط فرگوسن هدایت می‌شد.

سود و ضرر

لااقل به لحاظ مالی منچستر کم نخواهد آورد، زیرا این باشگاه هر چند از تملک خود توسط خاندان آمریکایی گلیزر بهره چندانی نگرفته و پولش وسیله‌ای برای کارها و مانورهای تجاری فزون‌تر این خاندان شد، اما یونایتد سال‌هاست لقب ثروتمندترین باشگاه دنیای فوتبال را یدک می‌کشد و درست است که در عین ورود دائمی پول به چرخه‌های باشگاه 572 میلیون دلار بدهی نیز در دفاتر مالی یونایتد مشاهده می‌شود و رفتن فرگوسن ارزش پایه و قیمت سهام این باشگاه را قدری کاهش داده، اما اعضای منچستر مطمئن هستند مویس چیزی بر این بدهی نخواهد افزود. چه این باور صحیح باشد و چه بیش از حد خوشبینانه، جوئل گلیزر یکی از اعضای خاندان گلیزر در اواخر بهار 2013 می‌گوید: «ما در مویس خصلت‌هایی را می‌بینیم که سال‌ها فرگوسن را از سایرین متمایز کرده و وجه تفکیک وی بوده و آن پرکاری و عزم راسخ و جدیت فوق‌العاده او است. امید ما این است که او هم می‌تواند مثل سلف خود ـ فرگوسن ـ سال‌ها در یونایتد بماند و فرمانده این لشکر و به حرکت درآورنده این چرخه باشد. مردی که هم فوتبال زیبا و تهاجمی را اجرا خواهد کرد و هم مهره‌های درستی را برای این مهم در اختیار خواهد گرفت.»

دیلی‌تلگراف / مترجم: وصال روحانی