پکمن در لباس هیتمن

حتما تا به حال فیلم‌هایی را که در مورد سرقت هستند دیده‌اید. شاهکاری مثل Heat یا مخمصه بدون شک در ذهن خیلی از ما نقش بسته است. اگر اهل سریال دیدن هم باشید قطعا با فرار از زندان آشنایی دارید. عنصر مشترکی که در این قبیل سناریوها وجود دارد هیجان فراوان و تنشی است که هنگام اجرایی کردن یک نقشه به مخاطب دست می‌دهد.

بازی موناکو تقریبا تمام المان‌های هیجان‌انگیز فیلم‌ها و سریال‌هایی را که در مورد سرقت و فرار هستند جمع کرده، شخصیت‌هایی با تخصص‌های منحصربه‌فرد و آن تنش و حسی که هنگام گذشتن یک نگهبان مسلح از کنار کاراکتر بی‌دفاع به آدم دست می‌دهد، و عصاره آنها را در گیم‌پلی خود چکانده است.

یک اکشن مخفیکاری Top-Down با تمرکز ویژه روی همکاری تیمی. بازی به شما نشان می‌دهد چگونه بهترین نقشه‌هایتان می‌تواند نقش بر آب شود. برای پی بردن به ماهیت موناکو باید آن را به صورت آنلاین یا آفلاین چندنفره تجربه کنید. با این حال همان طور که یک فرد تنها هرگز نمی‌تواند در سرقت‌های بزرگ به موفقیت برسد، تجربه انفرادی موناکو نیز توفیق چندانی به همراه ندارد.

شما و نهایتا سه نفر دیگر از دوستانتان می‌توانید در کنار هم به بازی پرداخته و لذت بسیاری از آن ببرید، اما به صورت تک نفره، چیزی نیست که هرکسی دنبال آن باشد. به هرحال در ابتدا ‌باید کاراکتر مورد‌نظر خود را از میان چند کاراکتر موجود انتخاب کنید. هر کدام از این کاراکترها توانایی بخصوصی دارد؛ به عنوان مثال یکی قفل‌ها را سریع‌تر باز می‌کند و دیگری با سرعتی که دارد نگهبان‌ها را خوب دست به سر می‌کند.

بازی شامل 30 مرحله است و به‌طور نصف نیمه تلاش می‌کند تا به سبک نسخه اصلی یازده یار اوشن داستانش را تکه تکه روایت کند. مراحل مجموعه‌ای از هزارتوهای مختلف و متشکل از درهای قفل، سیستم‌های امنیتی و نگهبان‌های احمق اما در عین حال مرگبار است.

وظیفه شما این است که نفوذ کنید، ماموریت خود را که اغلب یا به دست آوردن یک ابزار مخصوص یا نجات دادن سایر افراد است، انجام دهید و بدون این‌که کشته شوید، فرار کنید. لازمه این کار تمرین کردن و آزمون و خطاهای فراوان است تا سرانجام بتوانید شمای مرحله را به خاطر بسپارید. بجز منطقه‌ای که در آن قرار دارید دیگر بخش‌های نقشه تیره بوده و فقط می‌توان نام منطقه را روی آنها خواند و خدا می‌داند با رسیدن به آنجا چه چیز انتظارتان را می‌کشد.

با این‌که تقریبا تمام کردن تمام مراحل با هر کاراکتری امکان‌پذیر است، اما نمی‌توان منکر آن شد که بعضی از مراحل با توانایی یک کاراکتر بخصوص همخوانی بیشتری دارد. به عنوان مثال با انتخاب The Gentleman محدوده دید وسیعی دارید و دشمنان بیشتری را می‌توانید تشخیص دهید.

او این توانایی را دارد که برای مدتی اندک در جلوی چشم دشمنان، خود را مخفی کند. از طرفی با The Cleaner می‌توانید دشمنانی را که به حضور شما پی نبرده‌اند بی‌هوش کنید. اتفاقا بخشی از سرگرمی بازی در پیدا کردن تیم مناسب برای مرحله خلاصه می‌شود: این‌که چگونه کار را به بهترین شکل انجام دهید و به شما تضمین می‌دهم تا انتهای بازی حتما به کاراکتر محبوب خود پی خواهید برد! حالا وقتی این کاراکترها کنار هم قرار می‌گیرند و از توانایی خود استفاده می‌کنند، به قدرتمندترین عنصر گیم‌پلی بازی یعنی همکاری تیمی دست می‌یابید The Hacker .با از کار انداختن سیستم‌های امنیتی، راه را برای The Cleaner باز می‌کند تا نگهبان را بی‌هوش کرده تا در نتیجه The Lockpick بتواند به موقعیت امنی تغییر مکان دهد. موسیقی بازی که معمولا با پیانو نواخته می‌شود و سبک هنری آن که پیکسل آرت است، بخوبی با حال و هوای بازی همراه بوده و در کنار گیم‌پلی و داستان باعث شده‌اند تمام تجربه بازی با حسی نوستالژیک همراه باشد. متاسفانه تجربه انفرادی بازی به اندازه چند نفره لذت بخش نیست یا شاید بهتر باشد بگویم مثل دیگر بازی‌های مخفیکاری می‌ماند؛ اما وقتی با دوستان هستید، اشتباه شما ممکن است به مرگ دیگری منجر شود. در نتیجه حرکات و برنامه‌ها به سرعت و دقت بیشتری نیاز دارند. در هر مرحله سه جان در اختیار دارید. مردن کاراکتر، او را از فهرست حذف کرده و باید با کاراکتر دیگری راه را ادامه دهید، اما حتی با وجود چنین ویژگی خوبی، بازی برای دزدان منفرد متعادل نیست!

مجید رحمانی