فیروز کریمی در ایستگاه پر از خندق !

سایت گل/ مرد بذله گوی فوتبال ایران سالهای سال کارنامه خوبی را از خود برجای گذاشت. آخرین قهرمانی یک تیم ایرانی در جام باشگاههای آسیا با او رقم خورد و در صعود تیم های رده پایین به سطح اول فوتبال ایران هم ید طولایی داشت. کریمی با پاس کار مربیگری را آغاز کرد و سپاهان اصفهان ،بهمن کرج، پلی اکریل اصفهان ،تراکتور سازی تبریز ،استقلال اهواز،ابومسلم مشهد ،شهاب زنجان و

راه آهن شهرری تیم هایی بوده اند که تا قبل از آمدن به استقلال تهران برخی را یک بار و بعضی را به دفعات هدایت کرد. کریمی در استقلال اهواز عملکرد بسیار خوبی داشت و همین باعث شد عاقبت در میانه های لیگ هفتم با جنجال و حواشی بسیار به استقلال تهران کوچ کند.

فیروز کریمی در استقلال آشفته آن فصل نتوانست موفق عمل کند و جایش را به قلعه نوعی داد. از وی در استقلال خاطره دواندن طالب لو و روانخواه و...بعد از شکست مقابل نفت آبادان در اذهان باقی ماند و جدال های بی پایان با فرهاد مجیدی.

جدایی از استقلال و رفتن به صبای قم اگر چه با آسیایی شدن این تیم همراه بود اما سیر نزولی این مربی آغاز شد. او در داماش در دعوایی شدید با امیر عابدینی که وی را متهم کرده بود که از رقیب داماش 300میلیون تومان از طریق بانک ملی شعبه بیستون کرمانشاه در روز بازی با شیرین فراز به حساب این مربی واریز شده تا آن بازی حساس را ببازد، از تیم گیلانی رفت.

کریمی واریز ان پول را انکار نکرد اما آن را به فوتبال مرتبط ندانست و بحث گروه«پلیکان» و افرادی که پلک هایشان همیشه بسته است را به میان آورد! او فصل بعد به تبریز رفت اما در گسترش هم دولتش مستعجل بود. حضور در شاهین بوشهر هم برای او روزهای خوبی را رقم نزد و او که دیر رفته بود زود هم برگشت. آهن بافق قرار بود با این مربی لیگ برتری شود اما انجا هم دوام نیاورد و حالا سوار بر پیکان راه دسته دوم را در پیش گرفته است.

مرد مستعدی که می توانست در کنار کار فنی مثالزدنی اش، بذله گویی هم کند حالا اشک را در دیده ها می نشاند. سندلی بیتو مهاجم سیه چرده فجر سپاسی قطعا تا سالهای سال رفتار این مربی را از یاد نخواهد برد.فیروز به ته خط رسیده و دلیلش را باید خودش بیابد. مردی که استانکو او را فنی ترین مربی ایران می دانست حالا کارش به جایی رسیده که بازیکنی غریبه را آدمخوار لقب می دهد و عنان از کف داده و آنی می کند که مایه تاسف است.

کاش فیروز خان بیش از این ها قدر خود را می دانست و مسیری که پیموده را یک بار دیگر رصد می کرد. او در این ایستگاه پر از خندق چه می کند؟ چرا باید سیر نزولی وی اینگونه پرشتاب باشد؟کاش او جواب این سئوالات را بیابد.