گذشت زمان مشکلات را حل می‌کند

بله. ما مثل همیشه برای قهرمانی برنامه‌های خودمان را داریم. هر چند برای این هدف تلاش خودمان را انجام می‌دهیم، اما این را هم فراموش نمی‌کنیم که مدعی شماره دو برای قهرمانی محسوب می‌شویم.

وقتی قدرت و بضاعت تیم خودمان را با تیم‌های دیگر مقایسه می‌کنم به این نتیجه می‌رسم. تیم شهرداری بم مدعی اصلی قهرمانی است، این تیم مجموعه‌ای از بهترین بازیکنان ایران را در اختیار دارد و برای هر تیمی یک سد بزرگ است. بعد از بم تیم‌های ملوان بندر انزلی، سرخپوشان گرگان و دلوار کشتی جنوب بوشهر مدعیان مطرحی هستند، البته تیم فولادنورد سیرجان نیز می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.

امیدمان را از دست نمی‌دهیم، اما به همه چیز واقع بینانه نگاه می‌کنیم و با همین نگرش هم جلو می‌رویم. برای رسیدن به اهدافمان با برنامه جلو می‌رویم و هرگز منتظر اتفاقات نمی‌نشینیم. ما برای اجرای اهدافمان مصمم جلو می‌رویم، اما همیشه مشکلاتی وجود دارد که ما را اذیت می‌کند.

لیگ ضعف‌های فراوانی دارد و شما پای صحبت هرکدام از مربیان لیگ برتری بنشینید فقط درباره این ضعف‌ها با شما صحبت می‌کنند. گاهی اوقات این مشکلات ما را بی‌انگیزه می‌کند، اما می‌خواهیم تا پایان لیگ استقامت خود را به بهترین شکل نشان بدهیم.

حضور برخی تیم‌ها در لیگ برتر از همان ابتدا اشتباه بود. برای مثال تیم کردستان ضررهای قابل توجهی به تیم‌های دیگر وارد و ما را بسیار اذیت کرد.

ما به عملکرد دیگر تیم‌ها کاری نداریم، موضوعی که ما را ناراحت و اذیت می‌کند به غیبت تیمی همچون کردستان در مسابقات لیگ برتر برمی‌گردد. ما برای انجام مسابقه با کردستان بیش از یک هفته در اردو بودیم، تمرینات زیادی را پشت سر گذاشتیم و برنامه‌های زیادی هم برای کسب یک پیروزی پرگل برای بهبود تفاضل گلمان با دیگر تیم‌های رقیب داشتیم، اما کردستانی‌ها بدون این‌که از چند روز قبل اعلام کنند به این مسابقه نمی‌رسند مقابل ما ظاهر نشدند تا تمام برنامه‌های ما به هم بریزد و همه زحماتمان را هدر رفته ببینیم.

مشکلاتی که ما داریم فقط محدود به ما نیست، درد مشترک تمام تیم‌های لیگ برتری است. بیشتر مشکلات به این دلیل است که کسی به فوتبال بانوان اهمیت نمی‌دهد و ما تنها هستیم.

همان‌طور که گفتید ما حرفه‌ای نیستیم. الان در شرایط کاملا آماتور به سر می‌بریم، اما امیدواری‌های زیادی نسبت به آینده وجود دارد. لیگ برتر فوتبال بانوان به مرور زمان به تکامل و بالندگی می‌رسد.

دقیقا نمی‌توان چیزی را تخمین زد، اما حداقل سه سال باید صبر کنیم. گذشت زمان مشکلات بسیاری را حل می‌کند که یکی از این مشکلات کم‌تجربگی ماست.

لیگ هر چقدر هم که ضعیف باشد بودنش برای تیم ملی بهتر از نبودنش است. لیگ بستر مناسبی برای شناسایی پدیده‌های جدید است، پدیده‌هایی مثل مریم رحیمی.

این مشکل در تمام فوتبال بانوان وجود دارد با این تفاوت که الان از شدت آن کاسته شده است. من مخالف جابه‌جایی بازیکنان بین این دو رشته هستم، اما وقتی پای کسب درآمد بیشتر به میان می‌آید کاری نمی‌توان کرد.

بستگی به حامیان مالی دارد. اگر از این نعمت بزرگ محروم باشیم نمی‌توانیم به آینده امید چندانی داشته باشیم. امیدوارم در آینده همه چیز به نفع ما پیش برود. حیف است که جنوب کشور نماینده‌ای در فوتبال بانوان نداشته باشد.

هیلدا حسینی‌خواه ‌/‌ جام‌جم