تکواندو نباید در‌ گذشته سیر ‌کند

ما برنامه‌های زیادی را در دست اجرا داریم که مسلما حضور در رقابت‌های بین‌قاره‌ای بخش عمده‌ای از این برنامه‌ها را اتوماتیک وار عملی می‌کند. هر تورنمنتی تاثیر‌گذاری خودش را دارد به خصوص مسابقه‌های روسیه که در سطح بسیار بالایی برگزار شد. مسلما در این رقابت‌ها ما نقاط ضعف را بهتر ‌شناختیم و پس از شناسایی این ضعف‌ها در صدد رفع آنها برخواهیم آمد. رقابت‌های بین‌قاره‌ای روسیه در دو بخش انفرادی و تیمی برگزار می‌شد و ما از هر لحاظ فرصت این را داریم که تیم ملی را پس از مدت‌ها یک محک تمام‌عیار بزنیم.

درباره رقابت‌های تیمی که نمی‌توانم صحبت کنم چرا که شناخت چندانی از حریفان احتمالی ایران ندارم، اما رقابت‌های انفرادی در چهار وزن المپیکی برگزار می‌شود و ما نسبت به قدرت حریفان ملی‌پوشان مان آگاهی داریم. در رقابت‌های انفرادی چهار وزن المپیکی محمد باقری معتمد و فرزاد عبداللهی روی شیاپچانگ می‌روند که حریف محمد، صربستانی و حریف فرزاد نیز همان گارسیای مشهور اسپانیایی است.

گمان نمی‌کنم چرا که فرصت بسیار کمی داریم و نمی‌توانیم برای تورنمنت برون‌مرزی دیگری برنامه داشته باشیم.

شاید رقابت‌های بین‌قاره‌ای در تصمیم ما بسیار تاثیر گذار باشد، اما مبنای اصلی ما برای انتخاب نفرات اعزامی به جام‌جهانی آروبا نیست. در اردوهای تهران 18 تکواندو کار در اردوها حضور دارند که نفرات اعزامی به روسیه نیز جز این 18 نفر بودند.

محمد باقری معتمد، علیرضا نصرآزادانی، کوروش رجلی، مسعود حاجی زواره، مهران عسگری، بهزاد ایلخانی و جلال خدامی.

یوسف قبل و بعد از المپیک مدام نوسان وزن داشت. اگر او با این وضع در تورنمنت روسیه شرکت می‌کرد قطعا ضرر می‌کرد. البته او در اردو به سر می‌برد و در صورتی که به شرایط مورد نظر ما برسد در جام‌جهانی تکواندو شرکت می‌کند.

تیم ما همین الان هم میانگین سنی پایینی دارد. تکواندوکاران خیلی زود و در سنین پایین به مرز قهرمانی می‌رسند، اما به هر حال جوانگرایی در مقاطعی بشدت لازم و ضروری است. در چهار سال گذشته همه مدال‌هایی که در رقابت‌های مختلف برون‌مرزی به دست آمد حاصل زحمات فقط 9 تکواندو کار بود که این ضرورت تغییر و تحول را نشان می‌دهد و بر لزوم بروز اتفاقی به نام جوانگرایی تاکید می‌کند.

من همیشه در تیم ملی تکواندو دو برنامه بسیار مهم را درنظر دارم. برنامه اول کوتاه‌مدت است و به قهرمانی در رقابت‌های جهانی و آسیایی مربوط می‌شود و برنامه دوم که بلندمدت است به امر استعدادیابی اختصاص دارد. این برنامه چهار ساله و المپیک آینده را نشانه گرفته است.

هیچ! انتقادها هرگز در کار ما تاثیر نمی‌گذارد. نباید فراموش کرد که بخش گسترده‌ای از این انتقادها مغرضانه بود و بخش دیگر نتیجه مستقیم شناخت نداشتن افراد غیرمتخصص از تکواندو. ضمن آن‌که مسائل و مشکلات شخصی نیز در انتقادهای مطرح شده کاملا عیان و مشخص بود. البته این را هم باید بگویم که انتقادها بسیار منطقی هم مطرح شد که آنها را با جان و دل گوش کردیم. هیچ کس کامل نیست و ما نیز از این قاعده مستثنی نیستیم و نیاز به مشورت و همفکری داریم، به این شرط که مشورت‌دهندگان خصومت و مشکلات شخصی با ما نداشته باشند. متاسفانه در حق ما بسیار کم‌لطفی و بی‌انصافی کردند. کسی که درد تکواندو را بداند خیلی راحت و دوستانه آن را مطرح می‌کند. با وجود گذشت دو ماه از المپیک، هنوز هم به ما کم لطفی می‌کنند.

اگر انتقادهای مغرضانه تمام شود مسیر راحت‌تری برای پیشرفت خواهیم داشت. ما همیشه روند رو به رشدی داشته‌ایم و باید به هر شکل ممکن آن را حفظ کنیم. در حال حاضر علاوه بر انتقادهای مغرضانه مشکل دیگری به نام ضعف لیگ وجود دارد که روند روبه رشد ما را به مخاطره می‌اندازد. باید این مشکلات رفع شود، در غیراین صورت روی یک سراشیبی می‌افتیم.