با سلیقه «سوسن چلچراغ» سفر کنید

تمام کره زمین را هم که بگردید سوسن چلچراغ‌ها فقط در دو نقطه می‌رویند؛ یکی همین داماش خودمان و دیگری لنکران جمهوری آذربایجان. این را اولین بار لدر بودی فهمید، همان محقق انگلیسی که همه جای دنیا را پی سوسن چلچراغ‌ها گشته بود و دست آخر در داماش کشفش کرد.

همین گل خوش سلیقه باعث شد در سال 54، منطقه داماش به عنوان زیستگاهش، از طرف اداره کل محیط زیست استان گیلان به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت شود.

پیشنهاد این هفته ما روستای داماش است از توابع بخش عمارلوی شهرستان رودبار که تا چند دهه پیش فقط ییلاق مردم روستای «جیرنه فاراب» به حساب می‌آمد، اما سال‌ها گذشت که مردم با خودشان حساب و کتاب کردند و به این نتیجه رسیدند که وقتی گل به آن قشنگی این روستا را کرده است زیستگاه اصلی‌اش، ما چرا این کار را نکنیم؟ این شد که مردم هم آمدند و آن‌وقت فهمیدند که راز زیبایی داماش عزیزشان، فقط گل‌های بی‌مانندش نیست بلکه چشمه آب معدنی فوق‌العاده‌ای هم دارد که سرشار از املاحی مانند کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم است.

به همین دلیل، مردم پیش‌تر یک شاخه از آب چشمه را کشیدند طرف خودشان و رساندند به حوضچه‌ای باصفا وسط روستا تا آب چشمه‌شان برای اهالی قابل دسترس باشد.

داماش علاوه بر سوسن چلچراغ و چشمه آب معدنی شفابخشش، درختان گردو و فندق فراوانی هم دارد اما موقعیت خاص جغرافیایی‌اش باعث شده کمتر زمین کشاورزی داشته باشد و در عوض مردمش ترجیح می‌دهند دامداری کنند.

سوسن چلچراغ‌های داماش روزگاری شش هکتار از زمین‌های اطراف روستا را به خود اختصاص داده بود و حالا وسعت زیستگاه‌شان به حدود دو هکتار کاهش یافته است؛ پس هر چه زودتر راه بیفتید شاید دیر شود و همان دو هکتار هم.....

فراموش نکنید که زمان گل‌دادن سوسن چلچراغ‌ها دقیقا اواخر بهار است و حالا هم اگر خوش‌شانس باشید شاید آنها را ببینید و اگر هم نبینیدشان داماش آنقدر زیبا هست که از سفر آخر هفته‌ای به آن پشیمان نشوید. کجا؟! وسایل‌تان را برداشتید که بروید؟! پس یادتان باشد که برای سفر به داماش اول باید در جاده تهران ـ رشت روان شوید و بعد در میانه شهر لوشان به سمت راست بپیچید و وارد جاده جیرنده شوید و در آن برانید و هرجا رهگذری دیدید، بپرسید که داماش کجاست تا همان نزدیکی‌ها پیدایش کنید. چون جاده علائم راهنمایی برای رسیدن به روستا ندارد.(جام جم - ضمیمه چاردیواری)

علی یوشی‌زاده