و اگر سوسک ‌نبود ...

حشرات یکی از منابع غذایی مهم برای پرندگان و پستانداران کوچک حشره‌خوار مانند موش و موش صحرایی هستند. گرچه سوسک تنها منبع غذایی این موجودات محسوب نمی‌شود، اما کاهش جمعیت گونه‌های مختلف سوسک به کاهش چشمگیر جمعیت موجودات تغذیه‌کننده از آنها منجر خواهد شد. به عنوان مثال، زنبورهای انگلی که برای ادامه حیات به تخم‌های سوسک‌های انگلی وابسته هستند، ‌با نابودی سوسک قطعا منقرض خواهند شد. کاهش جمعیت موش و موش خرما در اثر نابودی سوسک‌ها نیز بر جمعیت گونه‌های مختلف گربه شامل اهلی و وحشی، گرگ، بسیاری از خزندگان و گونه‌های مختلف پرندگان شکاری مانند عقاب تأثیر منفی خواهد گذاشت.

به گفته دانشمندان، اینها تنها تبعات انقراض گونه‌های سوسک‌ها نیستند چراکه چنین موضوعی می‌تواند حتی چرخه حیاتی نیتروژن را نیز مورد تهدید قرار داده و سلامت جنگل‌ها را با خطر جدی مواجه سازد. اغلب سوسک‌ها از مواد آلی فاسدشده حاوی مقادیر بالای نیتروژن تغذیه می‌کنند و مدفوع این حشرات، نیتروژن را به خاک بازمی‌گرداند که مورد استفاده گیاهان قرار می‌گیرد.

در حقیقت، حیات بسیاری از حیوانات دوست‌داشتنی، سلامت طبیعت و حتی انسان در گرو زندگی و ادامه حیات همین سوسک‌های منفور است.

تاکنون بیش از هزار نوع سوسک شناسایی شده‌ است که فقط تعداد معدودی از آنها تمایل به ورود به اماکن مسکونی را دارند که البته همین تعداد معدود از نظر بهداشتی اهمیت زیادی داشته و انسان را وادار به اتخاذ تدابیر حفاظتی خاص می‌کنند.به این ترتیب در حالی که این روزها کمتر ساختمانی است که در گوشه و کنار آن آلودگی به سوسک‌ها وجود نداشته باشد، اما نباید فراموش کنیم که ناپدیدشدن پنج تا ده هزار گونه سوسک عواقب بمراتب خطرناک‌تری از ترس از آلوده‌شدن آپارتمان با حضور این حشرات دارد.