سوسیالیست های الیزه و ایران

نامزد سوسیالیست ها توانست با اختلاف 3،2 درصدی نسبت به سارکوزی به الیزه راه یابد که این اختلاف اندک نشانه استمرار محبوبیت نسبی گلیست ها در فرانسه است و رای کمتر از 3 میلیون فرانسوی باعث شد "کمپین نه " به سارکوزی پیروزاین انتخابات باشد، اولاند که به پاس این اختلاف رای اندک پس از مراسم تحلیف با ترک کاخ الیزه، خیابان شانزه لیزه را به سمت میدان پیروزی رژه رفت ، نمی تواند از آنسوی خیابان شانزه لیزه که به منطقه لدفانس و محل استقرار بسیاری از شرکت های چندملیتی و بزرگ جهان ختم می شود غافل بماند و خود را یک سوسیالیست سنتی بداند .

در هر حال فرانسوا اولاند دیگر به عنوان رئیس جمهور فرانسه بیانگر مواضع این کشور می باشد و باید در تجزیه و تحلیل رفتار دولت جدید فرانسه ، گذشته این کشور را صرفا به عنوان پیش زمینه مورد توجه قرار داد هر چند رویکرد رئیس جمهور جدید فرانسه بیش از آنکه بیانگر نقش وی در عرصه بین الملل باشد جهت گیری های داخلی و نهایتا اروپایی و در حوزه یورو دارد اما به واسطه گستره نفوذ این کشور در روابط بین الملل و سازمان های بین المللی به ویژه در اختیار داشتن  زرادخانه های قابل توجه هسته ای و همچنین حق وتو در سازمان ملل ، این کشور نمی تواند خود را در مسائل داخلی خود محدود کرده و شانه از برخی مسئولیت های بین المللی خالی کند.

یکی از منازعات جدی بین المللی اولاند در الیزه ، چالش عمیق این کشور با برنامه های صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران می باشد . نیکلا سارکوزی که به آمریکایی ترین رئیس جمهور فرانسه مشهور شده است در دوران ریاست جمهوری خود در نقشه راهی که ایالات متحده برای خاورمیانه ترسیم کرده بود حرکت می کرد و بر همین اساس سیاست های این کشور در پرونده هسته ای ایران کاملا متاثر از تصمیمات کاخ سفید بود و همین عامل باعث شد توافقات سعد آباد، بروکسل و پاریس به دلیل فشار ایالات متحده و همراهی بریتانیا و فرانسه با واشنگتن ناکام بماند و غرب نتواند تعهدات خود در قبال امتیاز ایران به آنها برآورده سازد.

از این رو اولاند سوسیالیست در دوراهی ادامه سیاست های آمریکا پسندانه سارکوزی و یا سیاست های مستقلانه با اولویت دادن منافع و مصالح اروپا مجبور به انتخاب یک راه خواهد بود که پیش بینی می شود همین اتخاذ سیاست مستقل از آمریکا در عرصه بین الملل به پاشنه آشیل وی در موفقیت و یا ناکامی اولاند در الیزه تبدیل شود.

اگر سوسیالیست ها همانند دو دهه قبل یعنی دهه اول بعد از انقلاب اسلامی ایران سیاستی خصمانه با جمهوری اسلامی در پیش بگیرند قطعا نه تنها در پرونده هسته ای فرصت ها را از فرانسه و اتحادیه اروپا دور خواهند کرد بلکه در خاورمیانه نیز نمی توانند در رقابت به ایالات متحده به موفقیت چندانی دست پیدا کنند و از دست دادن بازار انرژی و مصرف در این منطقه خاص در جهان تهدیدی برای این کشور به شمار می رود و در نقطه مقابل اگر اولاند موفق شود با اصلاح رفتار فرانسه نسبت به جمهوری اسلامی ایران و پذیرش حقوق طبیعی و پذیرفته ایران در استفاده صلح آمیز از فناوری هسته ای وپذیرفتن نقش ممتاز ایران در منطقه خاورمیانه به تعاملی سازنده و شفاف برسد می تواند تهدیدات بالقوه علیه کشور خود و اروپا را به فرصت های رقابت با قدرت های فعلی جهان تبدیل کند .

روح الله جمعه ای