مهدی رحمتی را نیمکت‌نشین می‌کنم

چه اشکالی دارد؟ وقتی قانونی وضع می‌شود همه باید آن را بپذیریم و تبعیت کنیم چه قانون منع جذب دروازه‌بان خارجی در لیگ برتر باشد و چه قانون سقف قراردادها. ما هم دل‌خوشی از سقف قراردادها نداریم، ولی چون قانون است به آن احترام می‌گذاریم و خود را مکلف به رعایتش می‌کنیم.

ادامه پیدا کند! من می‌خواهم این قانون بسیار خوب، ابدی شود. البته می‌دانم صدای عده‌ای درآمده است که به فرض چرا رحمتی باشگاه عوض می‌کند و چرا اینقدر می‌گیرد یا نمی‌گیرد، ولی اشکال این قضیه چیست؟ من نمی‌دانم. به هر حال هر طرحی موافقان و مخالفانی دارد و وقتی قانون مثل سقف قراردادها تصویب می‌شود، همه باید آن را بپذیریم و چاره‌ای جز این نداریم.

این کار را خواهم کرد ولی باور کنید او دروازه‌بان و کلا بازیکن بسیار خوبی است که از بزرگان تیم ملی محسوب می‌شود. رحمتی برای پوشیدن پیراهن شماره یک تیم ملی، شاید 6 سال پشت خط مانده و نیمکت‌نشینی کرده است و چون این افتخار را به این سختی به دست آورده است به راحتی آن را از دست نخواهد داد. رحمتی خوش‌فکر است و به طور شگفت‌انگیزی تمرین می‌کند تا موقعیت خود را حفظ کند.

آن بازی، اولین بازی رسمی ملی من بود. طبیعی بود که در چنین شرایطی که هم بارش باران، زمین بازی را خیس کرده بود و هم تجربه ملی نداشتم، قدری با استرس وارد میدان شوم ولی با گذشت یک نیمه نه‌چندان راضی‌کننده، رفته‌رفته همه چیز به حالت عادی در آمد و من به شرایط خوبی رسیدم. حتی آن بازی آنقدر برایم لذت‌بخش شد که از آن پس، بازی در تیم ملی برایم رویایی بسیار شیرین‌تر شد. در مجموع اولین تجربه ملی‌ام، تجربه بسیار خوبی بود.

در زمان قطبی، او به من، رحمتی، ‌حقیقی، میرازپور، رودباریان و یکی دو دروازه‌بان دیگر فرصت داد تا خود را به او ثابت کنیم. کرش هم خیلی‌ها را دعوت کرد ولی فکر می‌کنم الان رحمتی، من و حقیقی را انتخاب کرده است.

تمرین‌ها به خوبی و با نظم و شادابی بالایی پیش می‌رود و باید تیم مالدیو را در مجموع دیدارهای رفت و برگشت با نتیجه بسیار خوبی شکست دهیم. این موفقیت می‌تواند دلخوری‌های پیش آمده از تیم ملی را به فراموشی بسپارد.

هر دو مربیان خوبی هستند که تمرین‌های مفیدی به ما می‌دهند ولی در مجموع، کار تومیسلاو فیزیکی‌تر و تمرین‌های گاسپار، تکنیک‌گراتر به نظر می‌رسد.

بله هم استقلال و هم پرسپولیس پیشنهادهایی برای همکاری به من دادند. ولی فکر کردم هنوز آمادگی روحی ـ روانی حضور و بازی در این تیم‌های پرحاشیه و پرهوادار را ندارم. پس تصمیم گرفتم یک سال دیگر در ذوب‌آهن بمانم چون واقعا آنجا همه چیز آرام، بی‌استرس، بی‌دردسر و بی‌حاشیه است و به من کمک می‌کند تا با حفظ آرامش، روند پیشرفت فنی خود را دنبال کنم.

نه، به دلیل حضوردر اردوی تیم ملی، هنوز در اردوی ذوب‌آهن حاضر نشده‌ام، اما با این باشگاه، قرارداد داخلی بسته‌ام.

هنوز به مرحله آنالیز دقیق این تیم نرسیده‌ایم و فقط اطلاعاتی کلی از آنها در اختیار داریم ولی به طور کلی تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا شامل تیم‌های برتر لیگ‌های کیفی‌تر آسیا هستند و در این بین، قدرت تیم‌های ژاپنی و کره‌ای خیلی بالاتر از نمایندگان کشورهای دیگری نظیر عربستان، قطر و امارات است. سال گذشته هم در همین مرحله، 2 بازی دشوار را با پوهانگ کره انجام دادیم که می‌توانست به صعود حریف کره‌ای ختم شود ولی خوشبختانه ما موفق به این مهم شدیم.

البته باشگاه ذوب‌آهن هیچ وقت سابقه قهرمانی لیگ برتر را نداشته است هرچند در 3 سال گذشته ما در یک قدمی این اتفاق، چنین شانسی را از دست دادیم. نمی‌‌دانم شاید واقعا تعبیر شما صحیح باشد و ما طوری طلسم شده باشیم. به هر حال تلاشمان را می‌کنیم و امیدواریم موفق شویم.

مشخصا بگویید کدام اشتباه که من به طور مشخص پاسخ دهم.

دقیقا همین‌طور است. سلب تمرکز مشکلی است که بعضا برایم اتفاق می‌افتد و امیدوارم با تمرین بیشتر و متناسب‌تر، در این زمینه پیشرفت کنم و بعدا کمتر با چنین مشکلی روبه‌رو شوم. فکر می‌کنم در طول فصل گذشته، یکی، دو گل بد و ناشیانه خورده‌ام.

منظور شما را کاملا فهمیدم. جالب است که بسیاری از مردم تنها تصویری که از من در ذهن دارند، همان صحنه تلخ برخوردم با آن توپ جمع‌کن محترم ورزشگاه آزادی است و متاسفانه به همین دلیل از من شخصیتی تند و عصبانی در ذهن خود به تصویر کشیده‌اند، در حالی که فقط همان یکبار در زندگی ورزشی‌ام مرتکب عکس‌العمل تند شده‌ام. بارها هم اعلام کردم در آن صحنه، فقط خودم مقصر بودم. یک لحظه عصبانی شدم و توپ از دستم در رفت.

وقتی فهمیدم او سرپرست خانواده خودش است و وضع مالی مناسبی ندارد، بیشتر متاثر شدم و سعی کردم با کمک به او، جبران مافات کنم و تبدیل به دو دوست برای یکدیگر شویم.

حمله به توپ جمع‌کن، ناراحت‌کننده‌ترین و آن آسیب‌دیدگی، وحشتناک‌ترین خاطره ورزشی من است. چون در پی آن آسیب‌دیدگی، چند دقیقه‌ای پاهایم حس خود را از دست داده بود و فکر می‌کردم فلج شده‌ام. به هر حال تشخیص پزشکان این بود که شوکی به اعصابم وارد شده است و به حمدالله دو هفته بعد از آن مصدومیت، بهبود پیدا کردم.

محمدباقر واقعا پسر خوبی است...

واقعا دلم برایش می‌سوزد، ولی چه کار می‌توانم بکنم؟ بد بازی کنم تا او دروازه‌بان ثابت شود؟ صادقانه بگویم همین نیمکت‌نشینی هم به نفع اوست، چون اگر در ذوب‌آهن بماند پیشرفت فنی و آمادگی او حفظ می‌شود و ادامه پیدا می‌کند. اگر صادقی کمتر آسیب ببیند، زیر نظر تومیسلاو می‌تواند مطرح‌ترین دروازه‌بان ایران شود. او هنوز هم دروازه‌بان جوانی است، با این وجود باشگاه‌هایی به دنبالش هستند. آینده مال اوست.