بازی‌های بیشتر، کیفیت بهتر

با به پایان رسیدن بیست و دومین دوره لیگ برتر بسکتبال با قهرمانی تکراری مهرام، نوبت به تیم ملی ایران می‌رسد تا فعالیت خود را آغاز کند و حالا این سوال مطرح است که آیا لیگ به تیم ملی کمک کرده است؟

وسلین ماتیچ، سرمربی صرب تیم ملی از لیگ راضی است و رضایتش را با حرف زدن درباره پیشرفت لیگ برتر بسکتبال بیشتر نشان می‌دهد، با این حال ماتیچ می‌گوید: «تعداد مدعیان قهرمانی در لیگ برتر باید افزایش پیدا یابد. امسال 3 تیم این شانس را داشتند، فکر بکنید اگر قرار باشد 5 یا 6 تیم در شرایط قهرمانی قرار بگیرند آن‌وقت چقدر لیگ ایران پویاتر و غیرقابل پیش‌بینی می‌شود.»

لیگ بیست و دوم بسکتبال ایران شاید در این دوره از تمامی جنبه‌ها شاهد تغییرات بسیاری بود که البته همانند همیشه می‌توان برای آن نقاط قوت و ضعف بسیاری را برشمرد؛ مزیت‌هایی که در این فصل بسکتبال ایران را همانند گذشته سرافراز کرد و البته ضعف‌هایی که دوباره تکرار شد. برگزاری مسابقه‌ها در تالار مجموعه ورزشی آزادی همانند همیشه تعداد تماشاگران را کاهش داد تا بسکتبال باشگاهی ایران سالنی مملو از بسکتبال ‌دوستان را از دست بدهد. مشکل‌های سخت افزاری موجود با تمام قدرتی که داشت، نتوانست در سطح رقابت‌ها تاثیری داشته باشد، اما هر زمانی که می‌توانست خودنمایی می‌کرد. برای چندمین بار یا چندمین دوره در شبی که مهرام ـ ذوب‌آهن حقارت تالار بسکتبال آزادی را به نمایش گذاشتند، مدیریت سازمان ورزش (علی سعیدلو، رئیس سازمان) وعده ساخت تالاری در شأن بسکتبال ایران را مطرح کرد.

این فصل از لیگ برتر با تمام ویژگی‌هایش برنامه‌ریزی به نسبت خوبی داشت. لیگ برتر باید در زمان بسیار محدودی به پایان می‌رسید تا تیم ملی بتواند هرچه سریع‌تر اردوهای آمادگی‌اش را برای حضور در جام ملت‌ها آغاز کند. از دست دادن 8 ماه از سال به دلیل برگزاری اردوها و بازی‌های جهانی و آسیایی، یادآور این نکته است که برای مشکلات مشابه آینده باید راهکاری اندیشید تا بهترین ماه‌های برگزاری بازی‌ها براحتی از دست نرود.

محمود مشحون، رئیس فدراسیون بسکتبال که پیش از این گفته بود با حمایت‌های سازمان تربیت بدنی، لیگ آینده را با برنامه بهتری برگزار می‌کند از لیگ امسال به عنوان بهترین لیگ نام می‌برد: «بهترین دوره لیگ برتر را در این فصل شاهد بودیم. کیفیت و سطح مسابقه‌ها بسیار خوب بود و همه تیم‌ها عملکرد قابل قبولی داشتند. حتی بر خلاف گذشته فینال بسیار خوبی را شاهد بوده‌ایم. مهرام و ذوب‌آهن نشان دادند که بسکتبال را در سطح بسیار بالایی بازی می‌کنند. پتروشیمی بندرامام، توزین الکتریک کاشان و راه و ترابری قم به اتفاق دانشگاه آزاد بازی‌های بسیار خوبی را به نمایش گذاشتند.»

حضور تیم‌های بخش خصوصی در لیگ برتر بسکتبال امیدواری‌های زیادی به وجود آورده است. رئیس فدراسیون بسکتبال در پایان لیگ برتر از این تیم‌ها تقدیر می‌کند اما آیا برای فصل بعد می‌توانیم به تیم‌های بخش خصوصی دل ببندیم؟ عنایت‌الله آتشی، کارشناس بسکتبال درباره این تیم‌ها و رقابت آنها با تیم‌های دولتی در لیگ برتر می‌گوید: «بخش خصوصی به دنبال حاکمیت مطلق در بسکتبال‌ است که پرچمدار این نهضت مهرام است. در فصول اخیر دیگر تیم‌ها در سایه این باشگاه وارد بسکتبال‌ ایران شدند. توزین الکتریک، کاسپین و ب.آ شیراز در بخش خصوصی فعالیت می‌کنند و به دنبال ادامه روند صعودی خود هستند». کاسپین قزوین و ب.آ شیراز جایگزین تیم‌های صبامهر و لوله سبز شدند که هر دو تیم در بخش خصوصی فعالیت داشتند، بنابراین رفت و آمدها در لیگ برتر بسکتبال نگرانی اهل فن را باعث می‌شود. فرزاد کوهیان، سرمربی تیم ذوب‌آهن اصفهان درباره اثرات منفی انحلال تیم‌ها معتقد است:‌«نباید اجازه دهیم که برخی تیم‌ها در یک سال حاضر و در سال بعد کاملا از بین بروند. بسیاری از کشورهای پیشرفته در ورزش بسکتبال شیوه‌هایی برای جذب و حفظ حامیان مالی به وجود آورده‌اند. آنها با تمرکز بسیار بالایی شرایط تیم‌های تازه وارد را ارزیابی می‌کنند. به نظر من ایران نیز به چنین نقطه‌ای رسیده است و به این‌گونه اقدام‌ها نیاز دارد. باید شرایطی ایجاد شود تا بدنه و ساختاری مستحکم برای باشگاه به‌وجود بیاید تا همه‌ تیم‌ها به صورت استوار و مداوم در رقابت‌ها شرکت کنند.»

فشردگی بازی‌ها و برگزاری بازی‌های 3 از 5 در فینال لیگ برتر بسکتبال برای اولین بار بحث‌های متفاوتی را به وجود آورده است. برخی معتقدند لیگ برتر به دلیل نبود تبلیغات یا حق پخش تلویزیونی نیازی به این حجم برگزاری بازی‌ها ندارد، اما در مقابل برخی اعتقاد دارند هر چقدر تقابل بین تیم‌های بالای جدول بیشتر باشد، اتفاقات بیشتری به نفع بسکتبال می‌افتد. این فصل از لیگ برتر بسکتبال به دلیل بازی‌های آسیایی گوانگجو دیرتر از همیشه آغاز شد و فشردگی خاصی در بازی‌ها به وجود آورد. در طرف دیگر پس از 3 سال رقابت‌های بسکتبال غرب آسیا به صورت لیگ کارش را از سر گرفت.

مهران شاهین‌طبع، سرمربی مهرام می‌گوید: «تعداد بازی‌های زیاد باعث می‌شود تا تیم‌ها روان‌تر از همیشه در زمین بازی کنند و بتوانند به هماهنگی خوب خود برسند. فشردگی بازی‌ها برای تیم‌های بالای جدول خوب است، البته نباید فراموش کنیم که بسیاری از کشورها برای شرکت در انتخابی المپیک هفته‌ای 2 یا 3 دیدار انجام می‌دهند. به عنوان مثال چین نیز برنامه‌های بازی‌های باشگاهی خود را فشرده‌تر کرده است.»

این فشردگی، خوشایند برخی از تازه واردهای لیگ برتر نبود، مانند ملی حفاری اهواز که در 5 روز 3 مسابقه برگزار کرد. سطح بسکتبال تیم‌های لیگ برتر پیشرفت خوبی داشته است. نسبت به سال‌های گذشته بازیکنان خارجی بهتری آمده‌اند و سازماندهی مناسب‌تری در باشگاه‌ها شکل گرفته است که باعث می‌شود سطح کیفی بسکتبال در ایران بالا برود. شرایط کنونی بسکتبال با این لیگی که دیده‌ایم بسیار نویدبخش است و می‌تواند شرایط ایده‌آلی برای تیم‌های ما به وجود بیاورد، اما نباید فراموش کرد تیم‌های ما همچنان در سازماندهی، مشکلات زیادی دارند. مدیریت، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری 3 رکن اصلی موفقیت تیم‌ها، همچنان با علامت سوال بزرگی روبه‌روست. هنوز در استخدام بازیکنان خارجی نارسایی‌هایی وجود دارد که برخی از آنها برمی گردد به نداشتن ایده مناسب و نبود سازماندهی کافی. در بخش داوری‌ها مشکلاتی دیده شده است که کمیته داوران باید درصدد رفع نواقص برای دوره‌های بعدی باشد. در بسیاری از بازی‌ها، داوری‌ها انتظارات را برآورده نکرد. زمانی که بسکتبال ما از نظم داوران ایرانی به خود می‌بالد و در سمینارهایش نزدیک به 200 داور با درجه‌های مختلف شرکت می‌کنند، چرا باید فینال‌های لیگ برتر را با سه چهار داور خاص برگزار کنیم؟ آیا کیفیت داوری‌ها با بازی‌ها مطابقت داشته است؟

مشکل قضاوت نکردن داوران خوب شهرستانی را هم باید به شکلی حل و فصل کرد. در فینال‌ها 2 داور خوب اصفهانی به دلیل بازی ذوب‌آهن نتوانستند قضاوت کنند. در حالی که همین شرایط برای داوران تهرانی با مهرام وجود داشته است. کمیته داوران و مسابقه‌های فدراسیون بسکتبال یک‌بار برای همیشه باید این مشکل را برطرف کند.