شرم ابدی بر چهره آمریکا

عراق که به پشتوانه حامیان خود و به خیال واهی ضعیف بودن جمهوری اسلامی ایران، جهت خرد کردن و شکست انقلاب اسلامی در مدت زمانی کوتاه، به ایران تجاوز کرد، پس از ناکامی‌های پی‌ در پی و خطر سقوط صدام، دست به هر اقدامی می‌زد تا از این باتلاق نجات پیدا کند که از آن جمله می‌توان به بمباران شیمیایی، حمله به نفتکش‌های ایرانی و بمباران مناطق شهری اشاره نمود. حامیان غربی، شرقی و منطقه‌ای او هم، رو در بایستی را کنار گذاشته و هر نوع کمک مالی، نظامی، سیاسی و اطلاعاتی را به او می‌دادند، که از آن جمله می‌توان به در اختیار گذاشتن هواپیماهای استراتژیک فرانسوی به عراق اشاره کرد و ذکر این نکته جالب است‌ که سلاح استراتژیک هر کشور بنا به قوانین کشورها، مخصوص استفاده همان کشور و غیرقابل فروش است ولی این هواپیمای غیرقابل فروش، به عنوان اجاره وارد جنگ به نفع عراق شد. همچنین تجهیز صدام به سلاح‌های کشتار جمعی توسط اروپا و آمریکا، صادرات بی‌وقفه تسلیحات فوق پیشرفته روسی به عراق بدون دریافت مبالغ آن و موکول کردن آن به فرصت‌های بعدی را می‌توان از جمله کمک‌های فرامنطقه‌ای به صدام نام برد. در کنار آن، می‌توان به کمک‌های میلیاردی عربستان و کویت در کنار در اختیار گذاشتن قسمتی از خاک کویت به‌نام ‌بوبیان‌ جهت استفاده عراق از آن، به عنوان جایگزین بندر بصره در زمان فتح فاو توسط رزمندگان اسلام و در نتیجه در تیررس قرار گرفتن بندر بصره را اشاره کرد که بسیاری از اقدامات خصمانه مانند پرواز هلی‌کوپترهای عراقی جهت شلیک موشک‌های فرانسوی اگزوسه به سمت کشتی‌های ایرانی از ‌بوبیان‌ انجام شد. اینها نمونه‌ای از هزاران بود و نشان‌دهنده این موضوع که بسیاری از کشورهای منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای صدام را در مقابله با انقلابیون ایران عاجز دیدند و با اقدامات خود برای شکست ایران در ابتدا و نجات صدام در ادامه، در واقع خود را وارد جنگ با ایران نمودند و حالت بی‌طرفی خود را از دست دادند. ناو وینسنس، ناوی پیشرفته بود که برای درگیری مستقیم با شوروی طراحی شده بود و مرتکب جنایت 12 تیر67 شد. این ناو دارای رادارهایی بسیار پیشرفته است که اهداف را شناسایی، دوست و دشمن بودن آنها، ارتفاع، سرعت و مسیر حرکت را مشخص می‌کند. این رادار در واقع یک رادار سه بعدی است که حتی با استفاده از حافظه خود و سیستم راداری بسیار پیشرفته خود نقشه‌های سه بعدی هدف را نیز مشخص می‌سازد. در کل، تمام مشخصات لازم برای شناسایی یک هدف و تشخیص دشمن بودن آن و تعیین بهترین سلاح برای از بین بردن آن را در اختیار کاربر خود می‌گذارد.

در روز 12 تیر67، این ناو به بهانه‌های واهی وارد آب‌های ایران شده و به حریم دریایی ایران تجاوز می‌کند ‌منتظر می‌ماند تا همای آهنین بال، پر بگشاید تا پس از 7 دقیقه از آغاز پرواز، از آن خاطره‌‌ای تلخ برای تمامی ادوار تاریخ بسازد.

هواپیمای ایرباس با کد EP-IBU و با شماره پرواز 655‌ کاملا براساس موازین بین‌المللی و بر روی دالان هوایی تجاری در حال حرکت بود، دالان‌هایی که می‌توان آنها را راه‌هایی هوایی برای عبور هواپیماهای تجاری دانست. تجمع و تمرکز تکه‌های هواپیما و اجساد مسافران بیگناه این پرواز در نزدیکی جزیره ‌ هنگام نشان‌دهنده عبور هواپیما از دالان مربوط به خود است. جنایتکاران آمریکایی مدعی بودند که ایرباس ایرانی را (با طول 62‌/‌53، فاصله دو نوک بال 84‌/‌44 متر و وزن 150تن) با یک هواپیمای F14 (با طول 89‌/‌18، فاصله دو نوک بال بین 62‌/‌11 تا 54‌/‌19 متر به علت بال متغیر این هواپیما و وزن 33 تن) اشتباه گرفته‌اند آن هم با آن رادارهای پیشرفته و با این‌که این هواپیما در دالان هوایی غیرنظامی و با ارسال امواج رادیویی مکالمه و تعیین مختصات بر باند غیرنظامی، مسافربری بودن خود را مشخص می‌کند و پروازهای غیرنظامی از ماه‌ها قبل به ارگان‌های بین‌المللی، اعلام می‌شود.

به فرض که ما آنقدر خوش خیال و نادان باشیم که این حرف‌ها را باور کنیم. چرا از ملت ایران عذرخواهی نکردید و مدال بر سینه کاپیتان قاتل این ناو نصب کردید؟ آیا اینها همه جز این است که به طور حتم آمریکا مرتکب یک جنایت بی‌شرمانه شده‌ بود و انگیزه او هم از انجام آن، چیزی جز نشان دادن عصبانیت جنون‌آمیز خود به ملت و دولت ایران نبود. می‌خواستند نشان دهند که ما تا آن حد عصبی هستیم که ممکن است دست به هر کاری بزنیم و هیچ قاعده انسانی و حقوقی را هم در نظر نگیریم. هواپیمایی کشوری، جهت یافتن جعبه سیاه هواپیما، از سازندگان عمده ایرباس درخواست ارسال تجهیزات پیشرفته را نمودند که این درخواست تا 8 روز پس از پذیرش آتش‌بس بی‌جواب ماند.

حال ببینیم مسافران این هواپیما چه کسانی بودند. آنچه مشخص است، مانند تمام پروازهای دیگر، شالوده‌ای از آدم‌های متفاوت در آن پرواز ‌حضور داشتند. با تفکرات و نیت‌های متفاوت، مرد و زن، جوان و پیر و کودک و خردسال، ایرانی و خارجی. براستی آمریکا هیچ‌وقت خود را محدود به انسانیت و وجدان نمی‌کند و آخر کار او هم مانند راننده‌ای خواهد بود که خود را محدود به جاده و قوانین نمی‌کند و سرانجام سر از پرتگاه و نیستی درخواهد آورد. آنها مانند دزدان مسلح و بی‌رحم که هر وقت خود را در برابر پلیس یا مردم ناتوان ببینند یک بچه را به گروگان می‌گیرند و یا گرگ‌هایی که وقتی به گله حمله می‌کنند و خود را عاجز از رویارویی با اعضای اصلی و قوی گله ببینند به سراغ اعضای کم سن و سال‌تر و یا ضعیف‌تر می‌روند، به یک هواپیمای مسافربری بی‌دفاع که حامل همه‌جور آدمی بود حمله کردند تا از گرگ‌بدتر بودن و استکباری بودن و هژمونی‌طلب بودن خود را نشان دهند.

این واقعه از 4 جنبه باید با قدرت احیا شود. اول خوی وحشی‌گری افراطی آمریکا، دوم همسویی اروپا با آمریکا و نامطمئن بودن اروپا، سوم غیرموجه بودن این حمله و چهارم یادآوری استقامت همگانی ملت ایران در جای‌جای این کشور و در شغل‌های مختلف. همان‌طور که بیان شد کمک‌ها و پایداری‌ها و ایثارها در سطوح مختلف توسط افراد گوناگون و در مکان‌های مختلف روی داد و می‌دهد ولی خون‌های به ناحق ریخته در 12 تیر 67، فرصتی طلایی برای بازگویی و توجه خاص به موارد گفته شده را فراهم می‌کند، همیشه وقایع، حادثه‌ها و فتنه‌ها باعث می‌شوند خوبی‌ها جلوه‌گرتر، سستی‌ها ریزان و بدی‌ها کریه‌تر گردند و جنایت 12 تیر برای توجه نسل جوان و یادآوری نسل قدیم سرمایه ارزشمندی است که در کنار رسوایی‌های فعلی زورگویان و تروریست‌های دولتی و بین‌المللی، حجتی روشن است.

رهبر کبیر انقلاب اسلامی پیامی به مناسبت این فاجعه صادر فرمودند که اشاراتی به آن می‌شود.

ایشان فرمودند: مردم آزاده جهان همیشه از ابرقدرت‌ها خصوصاً آمریکای جنایتکار صدمه دیده‌اند و تا عزم خود را برای رویارویی با کفر و شرک جهانی و آمریکای سلطه‌گر جذب ننمایند، هر روز شاهد جنایتی تازه خواهند بود..... امروز، روز مبارزه و جنگیدن با تمام شیاطینی است که حقوق حقه تمامی پابرهنگان جهان را صرف عیش و نوش و تهیه سلاح‌هایی می‌نمایند که برای همیشه حاکم دنیای گرسنگان باشند. و نیز فرمودند: باید همه برای جنگی تمام عیار علیه آمریکا و اذنابش به سوی جبهه رو کنیم. امروز تردید به هر شکلی خیانت به اسلام است، غفلت از مسائل جنگ، خیانت به رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله و سلم) است. در دنیای امروز ببینیم که چطور حق و باطل با هم درگیر هستند. باطل می‌داند که کوچک‌ترین فضا و فرجه‌ای به حق، با توجه به سازگاری آن با قوانین الهی موجود در عالم هستی ـ که خداوند رحمان آن را البته بیهوده و لغو نیافریده است‌ـ و سازگاری آن با فطرت و وجدان بشری، منجر به سقوطش می‌شود. بنابراین با حق گلاویز شده و سعی در محدود و در صورت توان نابودی آن دارد تا بتواند حیات نامبارک خود را ادامه دهد. البته تاریخ نشان می‌دهد هر چه باطل بیشتر و بی‌شرمانه‌تر به پای حق بپیچد، زودتر نابود می‌شود و شاید این همان مکر خدا باشد که باطل می‌خواهد با کارهایش ادامه حیات داشته باشد ولی برعکس، نابودی خود را تسریع می‌کند.

سیدعلی سادات حسینی / جام‌جم