دن فابیو؛ بی‌پناه و بیچاره

در چنین شرایطی فابیو کاپلو که خود اولین جام جهانی عمرش را تجربه می‌کند، مدعی است انگلیسی‌ها مهیای حضور در جام‌جهانی فوتبال 2010 هستند که از 21 خرداد تا 20 تیر در شهرهای مختلف آفریقای جنوبی برگزار می‌شود، اما نه به اندازه‌ای که باید و نه به شکلی که او می‌خواسته است.

سرمربی ایتالیایی تیم ملی فوتبال انگلیس تاکنون چند بار تاکید کرده است که کیفیت فنی تیمش‌ پایین‌تر از برزیل و اسپانیا و حتی پرتغال و ایتالیا است و به این سبب توقع قهرمانی از انگلیس را بیش از حد و نامنصفانه خوانده است. حتی در مسابقه دوستانه اسفندماه تیم ملی انگلیس با مصر در ویمبلی این مصر بود که گل نخست را زد و با این که انگلیسی‌ها با به ثمر رساندن 3 گل سرنوشت را به سود خود برگرداندند، اما به نظر می‌رسد که این فقط گوشه و نمادی از مشکلات پرشمار فنی انگلیس باشد که هوادارانش می‌پندارند چون ستاره منچستریونایتدی آن ـ‌ وین رونی ـ فصل درخشانی را سپری کرده است، می‌تواند در جام‌جهانی 2010 هم یکی از مدعیان اصلی باشد و حتی همچون سال 1966 به فینال برسد.

در دیدار با مصر، تئو ولکات یکی از کاندیداهای اصلی جانشینی بکام در پست بال راست چیزی نشان نداد که از او انتظار می‌رفت، هر 4 مدافع تیم چیزی نبودند که باید می‌بودند، فرانک لمپارد در پست هافبک آزاد پایین‌تر از سطح خود توپ زد و در خط حمله هم زوج رونی و ژرمن دفو چندان جواب نداد. به واقع فقط تعویض‌های نیمه‌دوم دن فابیو و اضافه شدن پیتر کراوچ و شون رایت فیلیپس به جمع حمله‌وران انگلیس بود که مشکلات این تیم را تا حدی حل کرد و شکست را به برد 1 ـ 3 تغییر داد.

با این حال مربی سابق میلان، رم، یوونتوس و رئال‌مادرید معتقد است اولا مصری‌ها فاتح هر 3 دوره آخر جام‌ ملت‌های آفریقا بوده‌اند و به تبع آن تیمی توانا هستند و دوما انگلیسی‌ها مثل اکثر موارد و دیدارهای تدارکاتی اخیرشان قبل از مسابقه فقط دو روز به طور نصف و نیمه دور هم جمع شده و تمرینات گروهی‌شان اصلا به حد کفایت نمی‌رسیده است. خستگی همیشگی بازیکنان هم مزید بر علت شده و با احتساب این فاکتورها نمی‌توان ـ و نباید ـ به انگلیسی‌ها نمره منفی داد.

کاپلو روی این نکته حساب می‌کند که از 27 اردیبهشت که با حضور تمامی نفرات منتخب خویش یکی از اردوهای نهایی تیمش را در اتریش شروع کرده،‌ مشارکت بیشتری را در این امر از جانب شاگردان خود شاهد باشد، زیرا مسابقات باشگاهی اروپا اینک تقریبا پایان یافته و تمرکز کشورهای مختلف و بویژه 32 تیم حاضر در مرحله نهایی جام جهانی روی این رقابت‌ها آغاز شده و تیم انگلیس هم آخرین و مهم‌ترین قسمت کارهای تدارکاتی خود را کلید زده است.

دن فابیو از حالا تا شروع جام نفرات منتخب خود را بدون مزاحمت رقابت‌های باشگاهی به طور کامل در اختیار خواهد داشت و حسن تمرین در اتریش، کار در ارتفاعی بالنسبه زیاد از سطح دریا و به تبع آن بیشتر کردن مقاومت و توانایی جسمانی و واکنش‌های فیزیکی تیمی بوده که نفراتش به سبب حضور 9 ماهه در مسابقات باشگاهی لاجرم خسته‌اند و نشاط لازم را ندارند.

کاپلو می‌گوید: «در اردوی اتریش روی تاکتیک‌های مختلف مورد نظرمان کار کرده‌ایم و در بازگشت به انگلیس نیز چنین کرده و با روش‌‌های متفاوت به بازی خواهیم پرداخت.

از حالا روی ضربات ایستگاهی هم که جزیی بسیار مهم در فوتبال امروز است تمرکز خواهیم کرد و کلا به مواردی خواهیم پرداخت که در طول سال به دلیل مشغله‌های متعدد بازیکنان، نمی‌توان روی آنها کار کرد. با این اوصاف امیدوارم روزی که اولین بازی‌مان را در مرحله نهایی جام‌جهانی نوزدهم برگزار خواهیم کرد،‌در آمادگی نسبی لازم باشیم، چرا که در مسابقات بعدی به آمادگی ایده‌آل نزدیک‌تر خواهیم شد.»

انگلیس در مرحله نهایی این دوره جام‌جهانی در گام نخست با تیم‌های الجزایر، آمریکا و اسلوونی در گروه سوم قرار دارد و اولین بازی‌اش برابر آمریکا را 23 خرداد در شهر روستن‌بورگ آفریقای جنوبی برگزار خواهد کرد. سپس 28 خرداد و 3 تیر با الجزایر و اسلوونی مصاف خواهد داد و با این که انگلیس پیشینه یک بار شکست در برابر آمریکا در مراحل نهایی جام‌های جهانی (1950)‌ را دارد، اما به نظر می‌رسد مشکل حادی برای صعود از این گروه نداشته باشد.

یکی از شایعات قوی ماه‌های اخیر این است که روس‌ها مایلند به جبران از دست دادن گاس هیدینک (این هلندی نامدار، سرمربی تیم ملی ترکیه خواهد شد)‌ کاپلو را از چنگ انگلیسی‌ها درآورند و حتی حاضرند برای این مهم سالی 6 میلیون پوند به او حقوق خالص بدهند. با این وجود یکی از نزدیکان دن‌فابیو می‌گوید وی مایل به حضور در مسکو نیست و می‌خواهد تا «یورو 2012» در لندن بماند.

کاپلو که می‌داند یک گزینه قوی و مطمئن برای پست دروازه‌بانی ندارد، در اندیشه‌های خود ظرف 2 سال اخیر به کرات فرد انتخابی‌اش برای این پست را تغییر داده است تا وعده‌های قبلی‌اش در این مورد را نقض کرده باشد. او که پیش‌تر گفته بود دیوید جیمز هنوز می‌تواند سنگربان اول انگلیس باشد بعد از دیدن لرزش‌ها و مصدومیت‌های اخیر وی پشیمان شده و حالا نگاهی جدی‌تر به رابرت گرین و بن فاستر دارد، اما به آنها هم نمی‌تواند اطمینان کامل کند.

کاپلو می‌گوید: «معترفم که گمانه‌زنی قبلی‌ام در مورد جیمز به دلایل مختلف صحیح از آب درنیامد و شاید گرین بتواند بهتر از او عمل کند، اما گرین نیز کامل نیست و باید بیش از این بازی کند تا بتوان کارش را بهتر تخمین زد.» اما مساله کاپلو این است که حتی در پست بال راست که انگلیسی‌ها در سال‌های اخیر گزینه‌های متعددی در آن داشته‌اند مصدومیت شدید بکام 35 ساله و آسیب‌دیدگی‌های مقطعی و پرتعداد ارون لنون و تئو ولکات ـ که هر دو از نظر بدنی ضعیف‌اند ـ مشکلاتی را ایجاد کرده و رایت فیلیپس نیز احوالی متغیر دارد و روزی درخشان و روزی سایه‌ای کمرنگ است.

در سمت چپ اگر اشلی کول به سرعت به فرم خوب بازنگردد، با احتساب نبود بریج اداره کارها به دست گرت بری و در صورت بهبود نیافتن مصدومیت اخیر بری به دست، استوارت داونینگ می‌افتد که هیچ‌یک بازیکنان فوق‌العاده‌ای نیستند.

کاپلو هنوز هم نمی‌خواهد بپذیرد که بکارگیری همزمان جرارد و لمپارد در خط میانی اشتباه است.

تری با بحران اخلاقی‌اش دفاع وسط انگلیس را تضعیف کرده و زوج او و فردیناند با دایر کردن یک استودیوی فیلمسازی، نیمی از حواس‌اش غیرفوتبالی شده است.

اگر گمان می‌کنید که مثلا میکا ریچاردز و گلن جانسون مدافعان راست نفوذی بسیار خوبی هستند، از مربیان منچستر سیتی و لیورپول بپرسید که چقدر دل پری از آنها دارند!

در خط حمله نیز هرچند امیل هسکی، ژرمن دفو، پیتر کراوچ و اشلی یانگ بد نیستند، اما اگر وین رونی نباشد، انگلیس فاقد مهره‌ای سرنوشت‌ساز در این خط است.

کاپلو منکر این مشکلات نیست، اما سعی دارد نگاهی متفاوت به آنها بیندازد. «مصدومیت‌ها معضل اول ما درماه‌‌‌های اخیر بوده‌اند. در یکی از دیدارهای اخیر آرسنال، تئو ولکات که بعد از چند هفته مصدومیت به میدان برگشته بود، برای جبران زمان از دست رفته تلاش در انجام حرکات محیرالعقول داشت و نه‌تنها از عهده آن بر نمی‌آمد، بلکه خود را در خطر مصدومیت‌‌های جدید قرار می‌داد.

با این حال آنها ذاتا بازیکنان خوب و توانایی هستند و مهم‌ترین کاری که ما باید انجام بدهیم، رفع تنش‌‌های روحی و خستگی‌‌های جسمانی‌شان و ایجاد نشاطی تازه در آنهاست و اگر چنین کنیم، نتایج خوبی در آفریقای جنوبی خواهیم گرفت.

من حتی به لیتون باینز جوان و کم‌تجربه در یکی از مسابقات اخیرمان در پست مدافع چپ بازی دادم و خیلی هم بد کار نکرد، اما در فاصله چند هفته تا شروع جام جهانی بیش از هر زمانی مجبورید روی نفرات پرتجربه‌تر خود حساب کنید و جایی برای ریسک نیست.

اداره تیم‌های ملی تجربه‌ای به کلی متفاوت با گرداندن تیم‌‌های باشگاهی است. وقتی مربی یک تیم ملی هستید، یک ملت را بشدت نگران می‌یابید و موضوع بسیار خطیرتر است. آنها نمی‌دانند که من در ماه‌های اخیر ناچارا فقط تماشاگر بوده‌ام تا بازی‌‌های باشگاهی تمام شود و ببینم چه کسی سالم مانده و چه افرادی از صحنه خارج شده‌اند و سپس کار نهایی‌ام را شروع کنم. بنابراین درمی‌یابید که چقدر بی‌پناه و بیچاره بوده‌ام!»

منبع: سایت Fifa. Com 
مترجم :وصال روحانی