به رنگ آبی دریا اعتماد نکن

قصه

آ‌ب‌های اقیانوس اطلس محل دفن یک گنج پرارزش است. این گنج سال‌ها قبل با غرق شدن یک کشتی در کف آب‌های اقیانوس دفن شده است. سام، با بازی زاید خان، دانشجویی پرشر و شور و عاشق حادثه و ماجراجویی است. یک مقاله روزنامه‌ای درباره گنجی که در دل اقیانوس پنهان شده، توجه او را به خود جلب می‌کند. او این موضوع را با دو دوست خود ساگر (سانجی دات)‌ و آراو (آکشی کومار)‌ مطرح می‌کند. آنها تصمیم می‌گیرند اطلاعات بیشتری درباره این گنج پیدا کنند و در صورت امکان، به دنبال آن بروند. ساگر که بزرگ‌تر از دو دوست دیگر خود است، مردی منطقی و واقع‌بین است. او عقیده دارد همه کارها باید به صورت دقیق پیش برود. آراو و سام رهبری ساگر را می‌پذیرند. آراو عجله خیلی زیادی برای سفر اکتشافی دارد. قرار می‌شود نیکی و مونا (کاترینا کایف و لارادوتا)‌ نامزدهای آراو و ساگر هم همراه آنها به این سفر ماجراجویانه بروند. ساگر متوجه می‌شود آنها برای انجام ماموریت خود با مشکلاتی سخت روبه‌رو هستند. آب اقیانوس قابل اعتماد نیست و هر لحظه ممکن است موج‌های سنگین کار آنها را با دردسر روبه‌رو کند. در عین حال، در محیط اطراف جایی که گنج دفن شده، کوسه‌های خطرناکی در رفت و آمد هستند.

در کنار این 2 مشکل اصلی، اگر ساگر و دوستانش به گنج دست پیدا کنند، باید با سارقانی که در پی یافتن گنج هستند هم مقابله کنند. ساگر، آراو و سام برای سفر دریایی و پیدا کردن گنج دلایل شخصی و متفاوتی دارند. ساگر می‌خواهد با پول آن ازدواج کند و زندگی آرامی را در پیش بگیرد. آراو در فکر یک ماجراجویی خطرناک است و سام می‌خواهد به دوستان و اطرافیانش ثابت کند که توانایی انجام کارهای مشکل را دارد. اما در طول سفر کم‌کم مشخص می‌شود همه‌چیز آن‌طور که به نظر می‌رسد نیست و نیازهای واقعی این 3 دوست، چیزهای دیگری است. حرص و طمع می‌تواند حتی بهترین و صادق‌ترین آدم‌ها را نیز تحت‌‌تاثیر خود قرار دهد. به‌زودی نیات واقعی چهره خود را آشکار می‌کنند و معلوم می‌شود بین این 3‌دوست صداقت وجود ندارد. آیا این گنج پنهان اجازه می‌دهد یابندگانش جان سالم از ماجرا به در ببرند؟

نقد

آبی، یکی از پرخرج‌ترین محصولات سینمای بالیوود است و اولین فیلم هندی است که بخش مهمی از صحنه‌های آن در زیر آب دریا فیلمبرداری شده است. با این فیلم، صنعت سینمای هند وارد مرحله تازه‌ای از حیات خود شده است و معیارهای فیلمسازی اکشن را در سینمای این کشور تغییر داده است. منتقدان سینمایی و تماشاگران پیگیر در این کشور آسیایی، از مدت‌ها قبل در انتظار اکران عمومی فیلم بودند و پیش‌بینی می‌شد که مورد توجه آنها قرار گیرد. سازندگان فیلم در مصاحبه‌های متعدد خود مدعی بودند که فیلم بسیار خوبی ساخته‌اند، اما قضاوت اصلی و نهایی با منتقدان و تماشاگران بود که در این رابطه نظر بدهند. شواهد امر حکایت از آن می‌کند که همه نظرها درباره این فیلم مثبت است.

«آبی» از خیلی جهات با یک فیلم خوش‌ساخت و سرگرم‌کننده اروپایی و حتی آمریکایی برابری می‌کند. شروع فیلم خوب و دقیق است و کاراکترهای اصلی را کامل به بیننده معرفی می‌کند. در ادامه، قصه فیلم به شرح سفر و تلاش برای پیدا کردن گنج می‌پردازد. هر‌چند دقیقه یک‌بار، سازندگان فیلم یک ماجراجویی و حادثه را سر راه قصه خلق می‌کنند. تعقیب و گریزها، انفجارها، موتورسواری‌های روی آب، حمله کوسه‌ها و جزر و مد آب، از چیزهایی هستند که تماشاچی را بیش از پیش جذب قصه و ماجراهای آن می‌کنند. سازندگان فیلم در کنار قصه جذاب و سرگرم‌کننده خود، از عوامل دیگری هم بهره گرفته‌اند تا توجه بیننده را بیشتر به این قصه جذب کنند. حضور تعداد زیادی بازیگر مطرح، موسیقی آآر رحمان (رباینده جایزه اسکار برای «میلیونر زاغه‌نشین)»‌، لوکیشن‌های جذاب و چشم‌نواز و بالاخره صحنه‌های زیر آب همه در خدمت همین نکته هستند. یکی از شگفتی‌های «آبی»، بازی آکشی کومار در یک نقش منفی است. این بازیگر مطرح بالیوودی که پس از سال‌ها بازی در نقش قهرمان اکشن بازیگر نقش‌های کمدی و رمانتیک شد، در «آبی» یک نقش منفی تمام‌عیار را بازی می‌کند. زمانی که در نیمه دوم فیلم هویت شرور و منفی او آشکار می‌شود، بیننده هم مثل دوستان خود کاراکتر آراو از این مساله شوکه می‌شود. کومار نقش خود را با مهارت تمام بازی کرده است. منتقدان سینمایی از صحنه‌های خوب اکشن فیلم و بدلکاری‌های درجه یک آن یاد می‌کنند. تحلیلگران سینمایی می‌گویند صنعت سینمای هند برای سال جدید تعدادی فیلم شبیه «آبی» را آماده نمایش عمومی خواهد کرد. این نکته اهمیت موفقیت مالی و انتقادی «آبی» را بین تماشاگران معمولی نشان می‌دهد. نمایش عمومی این فیلم همزمان با جشن دیوالی، جشن سال نوی هندی‌ها، بود. این فیلم 2 رقیب سرسخت در جدول گیشه نمایش داشت که توانست آنها را شکست دهد و لقب معروف‌ترین کار سینمایی هفته را از آن خود کند.

کیکاووس زیاری