زندگی در جهاد ، شهادت در محراب

مادرش از سادات و علویان معروف اصفهان، از خانواده مویدی از سادات صحیح نسب بود.

جد مادری‌اش نزد مردم اصفهان به داشتن کرامات بسیار معروف بود.

او تنها فرزند پسری بود که از پدرش به یادگار ماند.پدر برزگوارش از امامان جمعه و اهل منبر و دارای کمالات علمی و معنوی بود و در 70 سالگی به رحمت خداوند پیوست.

این شهید بزرگوار، تحصیلات ابتدایی و مقدماتی را در مدرسه «نوریه» نزد مرحوم سیدمصطفی یاد گرفت. در 9 سالگی، کتاب نصاب‌الصبیان را حفظ کرد. در 12 سالگی، برای ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و 10 سال، ادبیات، سطح فقه و اصول و یک دوره درس خارج اصول را در محضر استادانی چون مرحوم آیت‌الله سیدمهدی درچه‌ای، مرحوم آیت‌الله سیدمحمد نجف‌آبادی، مرحوم فشارکی و مرحوم مدرس گذراند.

آیت الله اشرفی در 20 سالگی برای ادامه تحصیل و رسیدن به مقامات عالیه علمی و درجه اجتهاد، رهسپار قم شد و 23 سال تمام در مدرسه رضوی و مدرسه فیضیه به تحصیل و تهذیب پرداخت. او در 40 سالگی به درجه اجتهاد رسید.

این شهید بزرگوار، سال 1335، به دستور آیت‌الله بروجردی به کرمانشاه هجرت کرد و با تأسیس حوزه علمیه امام خمینی در باختران، تدریس معارف اسلامی را با بیش از 60 نفر از طلاب شروع کرد. از خدمات او می‌توان به بازسازی مدرسه مرحوم آیت‌الله بروجردی و توسعه کتابخانه آن مدرسه و تأسیس حوزه علمیه خواهران اشاره کرد.

بازسازی مسجد جامع باختران، افتتاح شماره حساب‌های متعدد برای کمک به جبهه و ایجاد وحدت کامل بین روحانیت شیعه و سنی هم از خدمات ارزنده آن شهید والا مقام است.

آیت‌الله اشرفی اصفهانی با شروع جنگ، با مهم توصیف کردن مسأله، به بسیج همه جانبه مردم برای حضور در جبهه پرداخت. او در تمام خطبه‌های نماز جمعه و پیام‌ها و مصاحبه‌های خود بر حضور مردم در جبهه‌ تأکید می‌کرد. ایشان با حضور در جبهه‌ها، ضمن دیدار با رزمندگان، برای آنها سخنرانی می‌کرد. با وجود ضعف جسمانی، راه‌های دشوار و مسافت‌های طولانی را برای ملاقات رزمندگان اسلام با وسایل نقلیه نظامی طی می‌کرد و با سخنرانی‌های دلنشین به سپاهیان اسلام نیرو می‌داد.

او پس از آزادی قصر شیرین به آن شهر سفر کرد و 2 رکعت نماز شکر در مسجد آن شهر به جای آورد. حضور این بزرگوار در مناطق عملیاتی، موجب دلگرمی رزمندگان اسلام می‌شد.به همین خاطر، زیر بمباران شدید دشمن، به شهر آزاد شده بستان رفت و از آنجا عازم شهر آبادان شد.

دوم فروردین 1361، در قرارگاه عملیات فتح‌المبین حاضر شد و با پیشنهاد او این عملیات به نام حضرت «زهراس» نام گذاری شد. پس از آزادی خرمشهر هم، در دومین سفر خود عازم اهواز شد و مردم این شهر نماز شکر را به همراه ایشان به جای آوردند.

عملیات مسلم‌بن‌ عقیل، با حضور شهید اشرفی اصفهانی و عد‌ه‌ای از مقامات کشوری و لشکری، 8 مهر 1361در منطقه غرب آغاز شد. آیت‌الله اشرفی آن شب حال عجیبی داشت، لحظه‌ای آرام نمی‌گرفت. نزدیک‌های صبح، گلوله توپ نزدیک چادرش منفجر شد و با وجود اصرار فرماندهان نظامی برای ترک آن محل، موافقت نکرد و گفت:

«از این محل نمی‌روم و آماده هر گونه مساله‌ای هستم، زیرا خون من رنگین‌‌تر و جان من عزیزتر از این رزمنده‌ها نیست. من باید تا پایان این عملیات این جا باشم.»

سرانجام با تدبیر شهید محلاتی، راهی کرمانشاه شد. آیت‌الله اشرفی اصفهانی، در دوران نمایندگی حضرت امام در کرمانشاه، 2 بار مورد سوء‌قصد قرار گرفت و سرانجام پس از 80 سال زندگی پرافتخار و خدمت به اسلام و قرآن، توسط یکی از منافقان، ظهر جمعه 23 مهر 1361، در سنگر نماز جمعه مسجد جامع کرمانشاه، در محراب نماز به افتخار شهادت نائل شد. پیکر مطهر این عالم مجاهد پس از تشییع با شکوه در کرمانشاه و خمینی‌شهر، در گلزار شهدای تخت فولاد اصفهان آرمید.

شهید اشرفی اصفهانی تالیفات و آثار متعددی در علوم اسلامی و مباحث اجتماعی دارد که از آثار او می‌توان به کتاب‌هایی همچون:

مجمع الشتات فی اصول الاعتقادات (7 جلد) در اصول عقاید و مباحث مختلف اسلامی؛

برهان قرآن در علوم و معارف قرآنی؛

خطبه‌های نماز جمعه کرمانشاه (2 جلد) در بیان مسایل اسلامی و اجتماعی و بررسی غیبت حضرت ولی‌عصر(عج) اشاره کرد.

اشرفی اصفهانی، محمد؛ محراب خونین باختران، کرمانشاه، بیتا، انتشارات سروش، جلد اول و دوم.