وقتی همدیگر را دوست داریم

 جالب آن است که گاهی زوج‌ها فکر می‌کنند که: (همسرم می‌داند چقدر دوستش دارم پس دیگر نیازی به گفتن و یا محبت کردن نیست) همین عقیده باعث از بین رفتن تدریجی محبت بین زوجین می‌شود.

برای آن که بتوانیم به کسی محبت کنیم اول از همه باید دیدگاه طرف مقابل را درباره محبت کردن بدانیم، این کار را باید قبل از ازدواج انجام دهیم تا ببینیم آیا کسی که می‌خواهیم به عنوان همسر انتخاب کنیم با روحیات ما همخوانی دارد یا خیر. برای یافتن این دیدگاه باید این سوال را از خود و طرف مقابلتان بپرسید که نظر شما اگر کسی شما را دوست داشته باشد چگونه باید آن را ابراز کند و به تعبیری دیگر مظاهر محبت و عشق چیست؟ در جواب این سوال دیدگاه همه راجع به محبت معلوم می‌شوند. بعضی‌ها محبت را بیشتر در مادیات می‌بینند مثلا از گرفتن یک کادو گرانقیمت می‌فهمند که کسی دوستشان دارد. بعضی‌ها گفتار عاشقانه را دوست دارند و می‌خواهند کسی که دوستشان دارد دائما به آنها ابراز علاقه کلامی کند و بسیاری از نمودهای دیگر محبت و عشق ورزیدن که بر اساس سلیقه و شخصیت‌های متفاوت، متغیرند. پیدا کردن این ترجیحات در خود و طرف مقابل به ما این امکان را می‌دهد که محبت خود را آنطور که می‌خواهیم به همسرمان ابراز کنیم و نتیجه مطلوبی بگیریم.

برای این که بتوانیم عشق و محبت اوایل زندگی را حفظ کنیم و همیشه بتوانیم دوست داشتنمان را اثبات کنیم به بررسی دقیق‌تر این موضوع می‌پردازیم.

وقتی کسی را دوست دارید

تنها با گفتن دوستت دارم نمی‌توان به کسی ثابت کرد که دوستش داریم. عشق و محبت احساسی است که نسبت به کسی در ما به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود. وقتی کسی را دوست داریم به خاطر این دوست داشتن خیلی کارها می‌کنیم و خیلی از رفتارها را انجام نمی‌دهیم. وقتی کسی را دوست دارید:

به او دروغ نمی‌گویید.

غرورش را نمی‌شکنید.

به خانواده‌اش و کسانی که دوست دارد احترام می‌گذارید. در نظر داشته باشید که همسر شما از دل یک خانواده آمده است که اگر آن خانواده نبود همسر شما نیز امروز در کنار شما نبود پس به خاطر وجود همسرتان که دوستش دارید باید از خانواده‌اش سپاسگزار باشید و به خاطر همسرتان به آنها احترام بگذارید و مطمئن باشید که همسر شما قدردان این احترام خواهد بود.

او را به باد نقدهای بیرحمانه نخواهید گرفت. این به معنی تایید همه جانبه همسرتان نیست که هر کسی ایراداتی دارد اما اگر کسی بخواهد همیشه تنها ایرادات شما را بگوید قطعا خسته خواهید شد. همیشه نقاط مثبت را در کنار نقاط منفی و بیشتر ببینید تا به همسرتان احساس ارزشمند بودن بدهید و از بهانه گیری و ایرادهای بی‌خود بپرهیزید.

با او لج‌بازی نمی‌کنید. وقتی همسرتان را دوست داشته باشید در برابرش موضع‌گیری نمی‌کنید و در برابر خواسته‌ها و رفتار او لج نمی‌کنید.

وقتی اشتباهی در قبال همسر خود مرتکب می‌شوید به راحتی و بدون قید و شرط از او عذرخواهی می‌کنید. اشتباه کردن در زندگی اجتناب ناپذیر است و یکی از راه‌های برطرف کردن اثرات این اشتباه در ذهن طرف مقابل عذرخواهی است که این عمل در برابر کسی که دوستش دارید باید برایتان بسیار راحت باشد چرا که غرور در برابر معشوق جایی ندارد.

او را در کارها و تصمیماتتان دخیل می‌کنید. وقتی همسرتان را دوست داشته باشید همیشه می‌خواهید نظر او را راجع به همه چیز جویا شوید و کاری کنید که او را خوشحال می‌کند پس همیشه با او مشورت می‌کنید و تصمیماتتان را به تنهایی نمی‌گیرید.

اگر مخالفتی با او دارید با آرامش قانعش می‌کنید. اختلاف نظر هم در زندگی زناشویی اجتناب‌ناپذیر است اما برخورد همسران در این اختلاف نظرها می‌تواند آن را مشکل ساز و یا سازنده کند. پس اگر همسرتان را دوست داشته باشید با آرامش با او سخن می‌گویید و دلیل مخالفتتان را روشن و واضح برایش توضیح می‌دهید و آنگاه می‌توانید قانعش کنید.

به او در کارهایش کمک می‌کنید. زن و مرد باید در همه چیز با هم همکاری داشته باشند. درست است که این دو در زندگی وظایف مشخصی دارند اما امروزه این مرزها کمرنگ شده و زن و مرد در بیرون و داخل خانه در همه چیز همکاری می‌کنند. پس به راحتی می‌توان این کمک کردن را در زندگی امروزه معنی کرد.

اگر گاهی حوصله ندارد و غمگین است کمکش می‌کنید. اگر همسرتان غمگین یا عصبانی یا بی‌حوصله است اگر دوستش داشته باشید تمام تلاشتان را می‌کنید که این احساس منفی را از او دور کنید یا اگر لازم باشد به او فرصت دهید تا بتواند به حالت عادی برگردد نه این‌که بیشتر به او خرده بگیرید و او را ناراحت‌تر کنید. گاهی آرامش داشتن در برابر کسی که عصبانی است او را بیشتر عصبانی می‌کند. اگر همسرتان را عصبانی کردید با آرامش بی موقع خود، او را عصبانی‌تر نکنید چرا که او فکر می‌کند آنقدر برایش ارزش ندارید که وقتی ناراحت است عین خیالتان نیست.

(می‌توانید به راحتی اشتباهات او را ببخشید و فـرامـوش کـنـیـد. درسـت است که بعضی اشتباهات بخشودنی نیست اما تعداد آنها بسیار کم است و معمولا در زندگی اشتباهات کوچکی پیش می‌آید که می‌توان با محبت از آنها گذشت و با صحبت‌های منطقی از بروز دوباره آن جلوگیری کرد.

از این‌که در کنارش هستید خوشحالید و نمی‌خواهید از کنارش فرار کنید. بعضی از زن و شوهر‌ها دائما می‌خواهند از هم فرار کنند و تنها باشند و یا با دیگران وقت بگذرانند. درست است که ممکن است گاهی انسان به تنهایی و خلوت کردن نیاز پیدا کند اما طبیعتا در اکثر اوقات از این‌که در کنار فردی که دوستش دارید هستید لذت می‌برید و می‌شود این خوشحالی و لذت را نشان دهید تا همسرتان بداند که در کنارش خوشحالید.

 با لذت گذشت خواهید کرد و تمام چیزهای خوب را برای همسرتان می‌خواهید. این گذشت به معنی نادیده گرفتن خودتان نیست بلکه وقتی کسی را دوست دارید اول به او می‌اندیشید و بعد به خودتان.

در جمله‌هایتان کمتر از من استفاده می‌کنید و بیشتر از او و خوبی‌هایش می‌گویید. بسیاری کارهای دیگر که وقتی کسی را دوست داریم انجام می‌دهیم یا نمی‌دهیم در این دسته جای دارند که می‌توان با دقت در انـتـظـارات خـودمـان در بـرابر کسی که ادعا می‌کند دوستمان دارد آنها را بیابیم. در واقع کارهایی که خودمان از همسرمان انتظار داریم می‌تواند فهرست خوبی از این دسته باشد.

دل و عمل در کنار هم

رفتارهای ما نشات گرفته از احساسات و طرز تفکر و شخصیت ماست. درست است که امکان دارد گاهی این سه با هم تفاوت‌هایی داشته باشند مثلا احساس ما با فکر ما دچار تضاد شود اما آنچه واضح است این که در کلیات این سه با هم همخوانی کلی دارند که نمی‌شود آنها را از هم جدا کرد و در مواردی که تضاد وجود دارد نیز آن که زورش قویتر باشد می‌تواند دو مورد دیگر را قانع کند.

وقتی کسی را از صمیم قلب دوست داریم تا جایی که او را برای زندگی مشترک انتخاب می‌کنیم دو حالت وجود دارد یا آن فرد با افکار و احساسات و شخصیت ما همخوانی دارد و یا احساسات ما توانسته بر آن دو پیروز شود و ما را قانع کند که با کسی که دوستش داریم ازدواج کـنـیـم. در حالت اول کم پیش می‌آید که با این‌که همسرمان را دوست داریم رفتاری کنیم که خلاف این را ثابت کند. چرا که شخصیت‌ها و افکارمان نیز یکی است. اما در مورد دوم چون بر خلاف افکار و شخصیتمان کسی را تنها از روی احساسات انتخاب کردیم ممکن است در اثر مرور زمان احساساتمان تحت الشعاع افکارمان قرار گیرد و مشکلاتی به وجود بیاورد که احساسمان و یا رفتارمان نسبت به همسرمان تغییر کند. برای این‌که این اتفاق نیفتد اول از همه باید هنگام انتخاب دقت کنیم و حتی‌الامکان کسی را انتخاب کنیم که همخوانی لازم را با ما داشته باشد تا روز به روز از این انتخاب خرسندتر شویم. اما اگر این اتفاق نیفتاد و دو طرف با هم متفاوت بودند باید هر دو سعی کنند که در همه زمینه‌ها به هم نزدیک شوند تا این شکاف بین آنها پر شود و مشکلی برایشان ایجاد نکند.

به هر حال دوست داشتن چیزی است که باید در عمل نیز نمود داشته باشد و نمی‌توان آن را تنها یک احساس درونی تعریف کرد چرا که وقتی می‌خواهیم با کسی ازدواج کنیم برایمان مهم است که همسرمان، ما را دوست داشته باشد و ما این را در عمل از همسرمان ببینیم، چرا که ما در قلب هم نیستیم که احساس یکدیگر را تشخیص دهیم و تنها رفتارهای ما نشانگر احساس درونی ما نسبت به هم است.

بر عکس این مساله نیز صادق است یعنی نمی‌شود دوست داشتنی که قلبی نیست را تنها در عمل نشان داد و به قول معروف چیزی که از دل برآید بر دل نشیند. اگر محبت کردن بخواهد از سر وظیفه یا بدون صداقت قلبی انجام بگیرد نمی‌تواند آن تاثیر مطلوبی که باید را بگذارد. لازمه این موضوع عشقی دو طرفه در زندگی است که با حفظ آن می‌توان از این مشکلات جلوگیری کرد.

نکته قابل ذکر دیگر این است که گاهی افراد فکر می‌کنند چون در مقطعی به همسرشان محبت کرده‌اند و به او اثبات کرده‌اند که دوستش دارند پس او باید تا آخر عمرش این موضوع را بداند و دیگر لازم به ابراز محبت نیست و گاهی در جواب اعتراض همسرشان به این مـوضـوع بـه گـذشـتـه اشـاره مـی‌کـنـنـد که ثابت کنند همسرشان را دوست دارند. همه می‌دانیم که انسان دائما در حال تغییر است ؛ از جسمش گرفته تا افکار و عقاید و احساساتش. شما ممکن است احساسی که در گذشته به کسی یا چیزی داشته‌اید امروز نداشته باشید و به دلیل همین تغییر است که همسران باید همیشه و در همه مقاطع زندگی محبت خود را ابراز کنند تا هیچ وقت در این عشق شکی بروز نکند. در هر مقطع از زندگی محبت کردن نمود‌های متفاوتی دارد. گاهی محبت زبانی لازم است، گاهی کمک کردن و همراهی یک نوع محبت به حساب می‌آید و گاهی حمایت کردن از همسرتان نمود محبت شماست و شما باید آنقدر آگاه باشید تا بتوانید زمان مناسب را برای هر کدام از اینها پیدا کنید.

حدیث السادات میرزایی