ایمان داشتم به هدفم می‌رسم

حالا او با 14 عنوان قهرمانی پیت سمپراس در گرنداسلم‌ها مساوی شده و برای رکوردشکنی فقط به یک قهرمانی دیگر نیاز دارد. او پس از فتح رولان گاروس 2009 در مصاحبه‌ای در خصوص بازی نهایی مقابل رقیب سوئدی و دیگر مسائل تنیس صحبت کرد.

تو مسابقه‌ات را مقابل سودرلینگ راحت بردی. آیا از آنچه فکر می‌کردی، این مسابقه آسان‌تر بود؟

به طور قطع، انتظار مسابقه دشواری را داشتم؛ زیرا سودرلینگ در این دوره از مسابقات رولان گاروس خیلی خوب بازی کرده بود و با قدرت به فینال رسید. پیش از این هرگز قهرمان رولان گاروس نشده بودم و می‌دانستم بازی دشواری را در فینال پیش رو دارم. وقتی ست اول را بردم، سودرلینگ به خودش آمد و در ست دوم محکم بازی کرد. در این ست سعی کردم با سرویس‌هایم فرصت زیادی به او ندهم و با دشواری ست را به نفع خود پایان دادم، اما در ست سوم راحت‌تر بازی کردم.

تو ویمبلدون را در 21 سالگی، ملبورن را در 22 سالگی و نیویورک را در 23 سالگی فتح کردی. اما خیلی طول کشید تا در مسابقات آزاد فرانسه هم قهرمان شوی. فکر می‌کنم برایت سخت بود در فینال رولان گاروس مغلوب شوی. این اتفاق اول بار سال 2006 برایت افتاد.

بله. اولین فینالم سال 2006 بود و باختم. زمانی که بچه بودم، آرزویم قهرمان شدن در ویمبلدون بود. بعدها که در دنیای تنیس پیشرفت کردم، به 5 قهرمانی در ویمبلدون رسیدم و می‌دانستم یک قهرمانی کافی نیست. اما در فرانسه همواره بازی‌های نهایی را می‌باختم و مجبور می‌شدم یک سال دیگر صبر کنم. چند سال صبر، مزه پیروزی امسال را شیرین‌تر کرده است. این یک پیروزی باورنکردنی است. حالا از حرفه‌ام راضی‌ام و احساس غرور دارم. حالا می‌گویم در دنیای تنیس به بیش از آنچه انتظار داشتم، دست یافته‌ام. همیشه به خود می‌گفتم اگر روزی قهرمان رولان گاروس شوم، چه بازیکن بزرگی خواهم شد. خیلی خوشحالم که به آرزویم یعنی قهرمانی در پاریس رسیده‌ام.

وقتی به گذشته یعنی ماه‌هایی که سپری شده برمی‌گردیم، می‌بینیم تو مقابل بازیکنانی چون جوکوویچ و مورای خیلی زجر کشیدی. اما حالا با قدرت بازگشته‌ای. آیا بر این باور بودی که می‌توانی افتخارات خود را در گرنداسلم‌ها کامل کنی؟

بله، باورم این بود که به هدفم می‌رسم. می‌دانید که مردم درباره‌ام و این که دیگر نخواهم توانست قهرمان یک گرنداسلم شوم، زیاد حرف زدند. آنها تا اندازه‌ای حق دارند؛ زیرا جایگاه شماره یکی خود را از دست دادم اما از جمع 10 نفر اول یا هزار نفر اول که پایین نیفتادم. من همچنان با استمرار بازی می‌کردم، بویژه در سطح رولان گاروس.

رکوردم گواه ادعای من است. موضوع مهم برای ادامه حرفه‌ام و تلاش برای رسیدن به هدف بود. سال 2008 مشکلاتی داشتم. همه می‌دانیم این مشکلات چه بود. مردم بعضی وقت‌ها به شما فرصت نمی‌دهند که درباره مشکلات و علت‌های ناکامی خود توضیح دهید. از آن دسته بازیکنانی نیستم که از مبارزه در مسابقات مختلف هراس دارند. به میدان می‌آیم و بازی می‌کنم، حتی اگر در دوره‌های اول حذف شوم. همچنین می‌گویم کسی نیستم که تصمیم بگیرد 3 ماه بازی نکند و بعد با قدرت بازگردد. این راهی نیست که انتخاب کرده‌ام. من دوست دارم با مشکلات برخورد کنم و وضع خود را ببینم با این که بارها در رولان گاروس شکست خورده بودم؛ اما اعتقاد داشتم روزی در این رویداد قهرمان خواهم شد. با این هدف همواره سعی می‌کردم خود را در اوج آمادگی نگه دارم. امسال خیلی جدی‌تر بوده‌ام. به همین علت پس از رقابت‌های تنیس آزاد ملبورن، 6 هفته استراحت کردم تا بازیافت بدنم به طور کامل انجام گیرد. پس از آن با قدرت بازگشتم، حالا خیلی خیلی خوشحالم.

تو بزودی پدر می‌شوی. پیروزی در رولان گاروس از این نظر برایت چقدر اهمیت داشته است؟

اینها 2 موضوع متفاوت‌اند. می‌دانم زندگی خصوصی‌ام قسمتی از زندگی‌ام است. زندگی حرفه‌ای‌ام در زمین بازی است و زندگی خانوادگی‌ام چیز دیگری است و البته میرکا همسرم، در هر دوی آنها با من شریک است.خیلی خوشحالم که پدر می‌شوم. میرکا نیز خوشحال است و هر دوی ما منتظر تابستان خوبی هستیم و امیدوارم کارها برای او خوب پیش برود. خوشحالم در این مرحله از زندگی‌ام به پیروزی در رولان گاروس رسیده‌ام. فکر نمی‌کنم بهتر از این زمانی برای قهرمانی‌ام در پاریس بود. بنابراین خوشحالم در زمان مناسبی ازدواج کردم و حالا پدر می‌شوم. در مجموع صادقانه می‌گویم خیلی خوشحالم که زندگی‌ام وضع مطلوبی دارد.

جان مک انرو در رولان گاروس قهرمان شد. اما استفان ادبرگ و پیت سمپراس در پاریس هرگز به جام قهرمانی نرسیدند. آیا می‌‌دانی خیلی‌ها فکر می‌کردند تو در رولان گاروس قهرمان نمی‌شوی و برایت افسوس و شرمساری می‌ماند؟

همیشه با این نظرها مخالف بودم. این احساس را داشتم که فرصت‌های زیادی پیش رویم قرار دارد تا در پاریس قهرمان شوم. بنابراین هرگز ناامید نشدم. من 3 بار به فینال و یک بار به مرحله نیمه‌نهایی رولان گاروس رسیده بودم. می‌دانستم زمانی که نادال در فینال نباشد، من خواهم بود و برنده خواهم شد. همیشه به این موضوع اعتقاد داشتم. امیدوار به قهرمانی نبودم، بلکه به آن اعتقاد داشتم.

فتح چهاردهمین گرنداسلم و رسیدن به رکورد پیت سمپراس برایت چه اهمیتی دارد؟

نمی‌دانم؛ شاید از این که در پاریس به این حد نصاب رسیده‌ام، خیلی خوشحال باشم؛ زیرا پیش از این بارها در رولان گاروس مغلوب نادال شده بودم. اما خوشحالم که جام قهرمانی را آندره آغاسی به من داد. او آخرین کسی بود که در هر 4 گرنداسلم قهرمان شده بود. من مقابل پیت سمپراس و آندره آغاسی بازی کرده‌ام و احترام زیادی برای آنها قائلم. مطمئنم آنها نیز از توفیق من خوشحال شده‌اند. بنابراین احساس خوبی دارم.

خیلی‌ها گفتند در تاریخ جا گرفته‌ای و تو را با راد لیور و پیت سمپراس مقایسه می‌کنند و می‌گویند تو بهترین تنیس‌باز در تاریخ ورزش تنیس هستی. در این باره چه عقیده‌ای داری؟

همیشه فکر می‌کردم خیلی خوب است که در جمع بهترین‌ها باشم. از عملکرد خود در دوران ورزشی‌ام و آنچه به دست آورده‌ام، احساس غرور می‌کنم. نمی‌دانم بهترین تنیس‌باز تاریخ تنیس چه کسی است. اما قطعا خوشحالم در جمع بهترین‌ها جا گرفته‌ام.

احتمالا هنوز بهترین تنیس‌باز تاریخ نیستی. اما این می‌تواند در سال‌های آینده هدفی باشد که به آن برسی و بعد بازنشسته شوی؟

من همچنان بازی می‌کنم و بازنشسته نشده‌ام. فکر می‌کنم رویدادهای متعددی را پیش رو دارم و در گرنداسلم‌های بیشتری حضور خواهم یافت. سعی خواهم کرد تا حد امکان خود را در اوج آمادگی نگاه دارم. خود را ملزم نمی‌کنم که حتما همه رکوردها را بشکنم؛ اما اگر این کار را انجام دهم، احساس غرور خواهم کرد. فعلا در اندیشه آنم که رکوردهای تازه‌ای برپا کنم اما البته از همه مهم‌‌تر این که امیدوارم سالم بمانم. این خیلی مهم است. زیرا ابتدا باید سالم باشید و بعد انگیزه و اراده برای رسیدن به هدف‌های تازه داشته باشید بر این باورم که با تغییر در وضع زندگی خانوادگی‌ام و پدر شدن، سال‌های پرهیجان و البته پرمسوولیت و سنگینی را پیش رو خواهم داشت.

برای فتح رولان گاروس 27 سال انتظار کشیدی. اما گرنداسلم‌های ویمبلدون، نیویورک و ملبورن را خیلی زودتر فتح کرده بودی. قهرمانی در رولان گاروس برایت طعم ویژه‌ای دارد؟

اول بگویم که هرگز 27 سال انتظار نکشیدم؛ زیرا 27 سال پیش تازه متولد شدم. والدینم هرگز به من نگفتند باید روزی قهرمان رولان گاروس شوم. آنها فقط امیدوار بودند و آرزو می‌کردند به هدفم برسم.

اولین پیروزی‌ام در گرنداسلم‌ها در سال 2003 بود که فاتح ویمبلدون شدم که یک شوک بود. پس از آن مسائل زیادی ایجاد شد مثل برنده شدن، کنار آمدن با فشارها، راه رفتن در زمین‌های مسابقه، برخورد با رسانه‌ها، داشتن حامی مالی، ثروتمند و مشهور شدن. اینها زندگی ورزشکار را تغییر می‌دهد. بله، زندگی‌ام از همان اولین قهرمانی‌ام در یک گرنداسلم تغییر کرد. امروز از این که در پاریس هم قهرمان شده‌ام، از حرفه‌ام رضایت زیادی دارم؛ زیرا بارها تا یک‌قدمی قهرمانی پیش آمدم و ناکام شدم. بنابراین فتح رولان گاروس برایم ارزش ویژه‌ای دارد.

وقتی نادال در رولان گاروس امسال باخت و حذف شد، تو در این باره چندان اظهارنظر نکردی؛ زیرا می‌بایست روی رقیبان بعدی‌ات تمرکز می‌یافتی؛ اما حالا که قهرمان شده‌ای و مسابقات به پایان رسیده، ممکن است بگویید اگر به این موضوع فکر می‌کردی، نمی‌گفتی با حذف نادال سال خوبی برایم آغاز شده است. این موضوع به ذهنت آمد؟

می‌دانستم در مقایسه با سال‌های پیش فرصت‌های بهتری نصیبم شده است؛ زیرا می‌دانید کارم در پاریس مقابل نادال همیشه دشوار است. با وجودی که در مادرید، نادال را برده بودم؛ اما می‌دانستم اگر در قرعه‌کشی به او برخورد نکنم، کارها برایم آسان‌تر خواهد شد. البته از باخت او خوشحال نشدم. از آن آدم‌هایی نیستم که به دنبال باخت رقیب خود شادمان می‌شوند. رسانه‌ها منتظر بودند ببینند پس از باخت نادال چه واکنشی نشان می‌دهم. وقتی زمان نشست مطبوعاتی فرا رسید، خبرنگاران منتظر بودند چیزی بگویم؛ اما برایم مهم این است که به نادال بابت آنچه در 4 دوره قبلی رولان گاروس کسب کرده، احترام بگذارم. او هرگز در این دو دیدار نباخته بود و رکوردی استثنایی دارد. رقابت‌های امسال نشان داد که قهرمان شدن در 5 سال متوالی چقدر دشوار است. این کار را در ویمبلدون و نیویورک انجام داده‌ام. نادال سعی کرد به پنجمین قهرمانی متوالی خود در رولان گاروس برسد. برای او متاسف شدم و البته می‌دانستم پس از حذف نادال، فرصتی بزرگ برایم پیش آمده است و البته این وضع فشار زیادی بر من وارد کرد.

در مورد سودرلینگ، رقیب خود در فینال رولان گاروس چه آینده‌ای پیش‌بینی می‌کنی. آیا می‌تواند فاتح یک گرنداسلم شود؟

فکر می‌کنم او در زمین‌های چمن و کارت کورت بهتر خواهد بود. او در مسابقات داخل سالن، موفقیت‌های خوبی کسب کرده است. اوپن آمریکا و ویمبلدون، میدان‌هایی بهتر برای تنیس او به شمار می‌آیند. دشوار است که او قهرمان یک گرنداسلم شود؛ اما فکر می‌کنم به موفقیتی خواهد رسید.

پس از این که در 4 سال پیاپی در رولان گاروس شکست خوردی و به جام قهرمانی نرسیدی، آیا تردید پیدا کردی که شاید قهرمان نشوی؟

نه همیشه به بخت قهرمانی خود در پاریس ایمان داشتم. با آن که در هر دوره پایان سخت و نومیدکننده‌ای داشتم، می‌دانستم باز هم بخت زیادی در اینجا خواهم داشت؛ زیرا می‌دانم به عنوان بازیکن در سطح خوبی قرار دارم. این نکته مهمی است، البته رویای دوره کودکی‌ام این بود که روزی در زمین چمن ویمبلدون قهرمان شوم و در رویای فتح رولان گاروس نبودم؛ اما وقتی به رولان گاروس آمدم و تا نزدیکی جام قهرمانی رسیدم و پیروزی‌های نادال را دیدم، آرزو کردم که خودم هم روزی در پاریس قهرمان شوم. تقریبا مطمئن بودم روزی نوبت من خواهد رسید و در زمین رولان گاروس، زانو می‌زنم و دست‌هایم را به سوی آسمان می‌برم و قهرمانی‌ام را جشن می‌گیرم.

مترجم: جهانگیر چراتی/ منبع :Tennis X