پرواز تا سینک ظرفشویی

معجزه قائم

محمود جنامی در وبلاگ «امام زمان» با اشاره به روایت امام صادق(ع) که می‌فرماید: «هرگز ایمان نیاورید به آن کس که ادعا می‌کند قائم است تا این‌که از او دیده شود» به موضوع معجزات امام زمان پرداخته و نوشته است: در زمان‌های مختلف قبل از ظهور امام زمان (عج) ده‌ها نفر در میان مردم خود را امام زمان معرفی می‌کردند و می‌خواستند کارهایی انجام دهند تا به مقاصد دنیوی خود برسند، ولی تمام تلاش‌های آنها نقش بر آب شد و نتیجه‌ای جز رو سیاهی برای آنها نماند.

وی تاکید می‌کند: ظهور آن حضرت با عده‌ای کم و در زمانی که تعداد اشرار بی‌شمارند و فتنه و آشوب همه جا را فرا گرفته است در آن صورت حتما یاری خداوند و امداد‌های غیبی، پشتوانه معجزات از آن حضرت خواهد بود و او در این وضع می‌تواند اوضاع دنیا را سامان دهد و عدل و داد را در همه جا حاکم کند و بسیاری از مردم به او ایمان می‌آورند و تسلیم می‌شوند.

ناشران و خبرنگاران

علیرضا بهرامی در تا «آخر دنیا برایت می‌نویسم» به نمایشگاه کتاب تهران پرداخته و با اشاره به این‌که ناشران مطرح‌تر با غرفه‌های 100 متری در یک بخش نمایشگاه و جدا از راهروهای اصلی قرار داشته‌اند، پرسیده است: این ناشران که تعدادشان به 10 تا 12 می‌رسد و با سابقه شناخته‌شدگی فروش خوبی هم دارند، حاصل فضای سالم نشر هستند؟ آیا آنها که مثلا در زمان آقای رمضان‌پور وام‌های 100 میلیونی گرفتند محق‌ترند تا اینهایی که در زمان صدارت جدید از این وام‌ها می‌گیرند؟ یا آنهایی محقند که هم در آن زمان و هم در این زمان و شاید در هر زمان دیگری، از وام‌های بعضا بلاعوض و بعضا تا 800 میلیون هم برخوردار می‌شوند؟

وی البته سوال مهم دیگری را هم پرسیده که جوابش با شماست، چرا ناشران گروه اول که در زمان دولت گذشته ارج و قربی داشتند، حالا اینقدر رابطه‌شان با خبرنگاران خوب‌تر شده و کلی از آثار انتشاری جوان‌هایشان را به خبرنگاران فعلی و سابق و مرتبطان با رسانه‌ها، ویژه روزنامه‌ها اختصاص داده‌اند؟

وقتی دارم می‌سابم

حکایت تنبلی اصحاب قلم در نوشتن حکایتی تکراری است. مرجان در وبلاگ «نقطه آبی» در این باره می‌نویسد: وقتی دارم شستشو می‌دهم و می‌سابم و کار خونه می‌کنم، دارم حسرت قصه‌هایی رو می‌خورم که ننوشتم، فیلم‌هایی که نساختم، نقاشی‌هایی که نکشیدم و مدام از خودم می‌پرسم که آخه من دارم چکار می‌کنم؟ اما فقط کافیه مجبور بشم یه نوشته رو تموم کنم یا به طرح یه فیلمنامه فکر کنم، اونوقته که تا سینک ظرفشویی من جای راه رفتن پرواز می‌کنم...!

دیگر به هوش نیامدند

سیداحمد میرزاده در وبلاگش با اشاره به این‌که سازمان محیط زیست تلاش کرد بزهای کوهی حفاظت شده همدان را به کهگیلویه منتقل کند، چنین نوشته است: منطقه‌ای که در کهگیلویه برای بزها در نظر گرفته شده منطقه شکار ممنوع بود و بردن حیوان وحشی از منطقه حفاظت شده به منطقه شکار ممنوع یعنی بردن او به قتلگاه و اصولاانتقال حیوان از زیستگاه اصلی خود، طبق قوانین حفاظت از حیات وحش با شکار آن یکسان است.

وی البته در پایان می‌نویسد: در نهایت می‌دانید چه شد؟ بزها را خواستند منتقل کنند. چگونه؟ اول بیهوششان کردند، بعد چون دوز داروی بیهوشی زیاد بود، هیچ کدام دیگر به هوش نیامدند!

آرش شفاعی