صدای «جهان سیاست» همچنان می‌آید

به نزد او می‌روم و باب گفتگو را آغاز می‌کنم. از او می‌پرسم چرا اینقدر زود به استودیو آمده، می‌گوید: من در بیش از دو دهه حرفه گویندگی خود عادت کرده‌ام که همواره مدتی زودتر از شروع برنامه در استودیو حاضر شوم. در برنامه‌های زنده نیز این کار را می‌کنم. با حضور به موقع و حتی پیش از موقع در محل کار، این آمادگی را به دست می‌آورم که با آرامش و اعتماد به نفس سر برنامه بروم. حسن دیگرش این است که فرصت کافی پیدا بکنم تا تکست برنامه را با دقت بخوانم و در هنگام گویندگی مشکلی پیش نیاید.

نظر حافظی را درباره برخی گویندگان که بدون مطالعه قبلی، تکست را در برنامه می‌خوانند جویا می‌شوم و او می‌گوید: متاسفانه برخی از گویندگان اهمیت کار خود و مسوولیتی را که بر عهده دارند، خوب درک نمی‌کنند. گویندگی کار بسیار حساسی است که چه بسا یک گوینده با خواندن اشتباهی یک عبارت یا حتی یک کلمه مشکل ایجاد می‌کند. گوینده باید شخصیت کاری‌اش را بشناسد و برای حفظ اعتبار خود و برنامه تلاش کند.

در حین گفتگوی من با حافظی خانم فرزانه معصومیان دیگر گوینده برنامه نیز از راه می‌رسد. پس از سلام و احوالپرسی از او می‌پرسم چطور شد که گویندگی جهان سیاست را برعهده گرفت و اساسا از کی به این برنامه آمده، پاسخ می‌دهد: هشت، نه ماهی است که همکاری‌ام را با برنامه جهان سیاست آغاز کرده‌ام. من گوینده خبر هستم و گویندگی برنامه‌هایی مثل کندوکاو و رادیوهای بیگانه را به علاوه چند برنامه تلویزیونی انجام داده‌ام. بنابر این ماهیت برنامه جهان سیاست، در مسیر کار خودم است. وقتی رشته کلام به اینجا می‌رسد، از حافظی می‌پرسم، چطور شد او گوینده جهان سیاست شد. می‌گوید: من از آغاز گوینده این برنامه بوده‌ام. جنس صدای من بیشتر مناسب برنامه‌های سیاسی است. این برنامه‌ها لحن و ترنم خاصی را می‌طلبد. البته یک گوینده باید توانایی اجرای برنامه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را داشته باشد. به علاوه باید در اجرای برنامه‌های محاوره‌ای و ترکیبی نیز توانمند باشد. در برنامه راه شب و رادیو پیام شیوه گویندگی من محاوره‌ای است.

از حافظی می‌خواهم خاطره‌ای از 15 سال گویندگی در برنامه جهان سیاست بیان کند. او همه برنامه‌هایش را خاطره می‌داند اما تاکید می‌کند: بهترین خاطره‌هایم کار کردن با تهیه‌کنندگان باسابقه و مجرب مثل علیرضا فرضی و مهدی سدیفی بوده، از سه چهار سال قبل هم با آقای صادقی کار کرده‌ام که از این عزیزان تجربیات زیادی کسب کرده‌ام.

راس ساعت یک بعدازظهر مهرداد صادقی وارد استودیو می‌شود تا کار ضبط برنامه را آغاز کند. تعدادی نوار همراه دارد که یکی از آنها آرم برنامه و بقیه نوارهای صدای کارشناسان برنامه و قطعات موسیقی است. همزمان با او آقای گودرزی صدابردار برنامه نیز پشت میز صدا قرار می‌گیرد. چند لحظه بعد نوار آرم راه می‌افتد و صدای حافظی به گوش می‌رسد که می‌گوید: جهان سیاست و بعد... به نام خداوند مهربان. خوشحالیم که با اولین برنامه جهان سیاست در سال 87 همراه شما هستیم. سپس حافظی و معصومیان سه بخش برنامه را معرفی می‌کنند.

بخش اول به انعکاس و بررسی مصاحبه مفصل رئیس‌جمهور کشورمان با خبرگزاری کیودوی ژاپن اختصاص دارد.
بخش دوم بررسی چالش‌های سازمان ناتو به مناسبت اجلاس سران آن در بخارست است و بخش سوم آخرین تحولات عراق را بررسی می‌کند.

در حالی که چند دقیقه‌ای از ضبط برنامه گذشته، از صادقی درباره موضوع‌ها و آیتم‌های برنامه می‌پرسم. او پاسخ می‌دهد: آیتم‌های جهان سیاست یک نوع بازتاب خبرها و رویدادهایی است که در ایران و جهان اتفاق افتاده و به همان روز مربوط می‌شود. به صادقی می‌گویم شما هر روز ساعت یک بعدازظهر برنامه را ضبط می‌کنید. چگونه از رویدادهای همان روز آگاه می‌شوید و در برنامه به آنها می‌پردازید؟ می‌گوید: از صبح نویسندگان برنامه روی سایت‌ها و خبرگزاری‌ها کار می‌کنند و مطالب روز را فراهم می‌آورند و سپس براساس آن مطالب، ضبط آیتم‌های کارشناسی آغاز می‌گردد. براساس موضوع و منطقه به سراغ کارشناس منطقه‌ای خاص می‌رویم. مثلا کارشناس منطقه اروپا یا آمریکای جنوبی درباره تحولات آن منطقه صحبت می‌کند.

بخش دیگر برنامه چکیده‌ای از مقالات روزنامه‌های همان روز صبح است که به موضوعات سیاسی پرداخته‌اند. وقتی صادقی در این باره توضیح می‌دهد، حافظی و معصومیان آیتم مربوط به چکیده مقالات را اجرا می‌کنند. به این ترتیب علاقه‌مندان مباحث سیاسی که هر روز به روزنامه دسترسی ندارند، از طریق برنامه جهان سیاست می‌توانند در جریان مهمترین مقالات و مطالب سیاسی روزنامه‌ها قرار بگیرند.

در اولین برنامه جهان سیاست در سال 87، بخش عمده‌ای به اجلاس سران ناتو در بخارست اختصاص یافت. ابتدا گویندگان تازه‌ترین خبرها را درباره این اجلاس و بازتاب آن می‌خوانند. سپس بحث کارشناسی ارائه می‌گردد. البته اولین بخش کارشناسی با صدای آقای فتحی است که به آیتم اول برنامه اختصاص دارد. او درخصوص سیاست هسته‌ای ایران صحبت می‌کند.

برنامه جهان سیاست، شتاب خوبی دارد و تلفیق صدای گویندگان با موسیقی و بخش‌های کارشناسی آن را به شکل برنامه‌ای پویا درآورده که حتی مخاطب معمولی را نیز جذب می‌کند.

یکی از بخش‌های جالب آن بررسی سایت‌ها و پایگاه‌های اطلاع‌رسانی و خبرگزاری‌های دنیاست. این بخش چند دقیقه‌ای خیلی سریع و متنوع است و آن را آقای جلالی اجرا می‌کند.

ضبط برنامه حدود 45 دقیقه طول می‌کشد. پس از آن صادقی به گویندگان و صدابردار خسته نباشید می‌گوید و نوار برنامه را جمع می‌کند تا در اولین فرصت آن را ادیت کند و به نظارت و پخش بفرستد. وقتی ضبط برنامه به پایان می‌رسد، فرصت خوبی پیش می‌آید تا چند دقیقه‌ای بدون دغدغه من و صادقی صحبت کنیم. او درباره کارش در جهان سیاست این گونه می‌گوید: از حدود سال 1382 سردبیری و تهیه‌کنندگی این برنامه به من سپرده شد و جانشین آقای فرضی شدم. البته پیش از آن در یک دوره کوتاه هم این برنامه را تهیه کرده بودم.

من سالهاست که صادقی را می‌شناسم. بیشتر کارهایش، برنامه‌های ترکیبی  اجتماعی بوده. از او می‌پرسم چطور شد که به برنامه جهان سیاست آمدی، پاسخ می‌دهد: حالا هم بیشتر برنامه‌هایم اجتماعی است. برنامه زنده سلام ایران را تهیه می‌کنم که هر روز بجز پنجشنبه و جمعه از ساعت 30/6 تا 8 صبح پخش می‌شود. البته یک هفته در میان تهیه‌کننده آن هستم.

سردبیری و تهیه‌کنندگی برنامه اجتماعی عصر روز هفتم نیز برعهده من است که عصرهای جمعه به مدت 3 ساعت پخش می‌شود. از عمر این برنامه حدود 5 سال می‌گذرد. من از آغاز تا امروز آن را تهیه کرده‌ام. جهان سیاست نیز برنامه‌ای جالب است که آن را دوست دارم. عوامل برنامه، برنامه‌های مناسبتی را نیز تهیه و اجرا می‌کنند که به نوعی به بافت برنامه‌های اجتماعی نزدیک است.

صادقی ادامه می‌دهد: من از سال 1375، با گروه سیاسی همکاری‌ام را آغاز کردم که همچنان ادامه دارد. در مناسبت‌هایی چون انتخابات و راهپیمایی‌ها برنامه‌های ویژه‌ای را تهیه می‌کنیم که آیتم‌ها و بخش‌های متعددی دارد و همان طور که گفتم عوامل برنامه جهان سیاست در آن ویژه‌برنامه‌ها حضور پویا دارند. پس از گفتگو با صادقی برای او و دیگر همکارانش در برنامه جهان سیاست توفیق بیشتر آرزو می‌کنم. حافظی نیز که لبخندی به نشانه رضایت از یک برنامه کاری خوب دارد، به همه ما خسته نباشید می‌گوید.

جهانگیر چراتی‌