آدم‌کشی با امضای ترامپ

تاکنون هیچ مدرک مستقیمی مانند عکس محموله مواد‌مخدر یا اسناد خدمه ارائه نشده و گمانه‌زنی‌ها درباره ماهیت واقعی عملیات را افزایش داده است.  این حادثه، بیست و پنجمین حمله مشابه از سپتامبر ۲۰۲۵ به شمار می‌رود که مجموعا بیش از ۹۵نفر را کشته و بیش از ۲۰قایق را نابود کرده است. منتقدان بین‌المللی، از جمله سازمان‌های حقوق بشری، این حملات را عملیات نمایشی برای توجیه مداخله نظامی می‌دانند، درحالی که پنتاگون براطلاعات دقیق تأکید داردوادعا می‌کند خدمه قایق کارتل‌های مرتبط با رژیم ونزوئلا بوده‌اند. 
 
سابقه طولانی حملات و تهدیدهای صریح دونالد ترامپ
کارزار نظامی آمریکا علیه ونزوئلا از سپتامبر ۲۰۲۵ شتاب گرفته، زمانی که واشنگتن ناوهای هواپیمابر عظیم USS Gerald R. Ford وUSS Bataanرا به همراه صدهاجنگنده F-۳۵  و پهپادهای MQ-۹ Reaper و زیردریایی‌های هسته‌ای به دریای کارائیب اعزام کرد. در ماه‌های سپتامبر و اکتبر، حداقل ۱۵ حمله هوایی مشابه به قایق‌های کوچک در سواحل ونزوئلا انجام شده است.  دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا شخصا این حملات راهدایت کرده ودرپست‌های متعدد در فضای مجازی و سخنرانی‌های عمومی مانند نشست مجمع عمومی سازمان ملل، ونزوئلا را پایگاه اصلی نارکوتروریسم یا همان تروریسم موادمخدر در نیم‌کره غربی نامیده است. او صریحا تهدید کرد: اگر مواد مخدر حمل کنید، شکارتان می‌کنیم‌؛ آسمان و دریا را بر شما می‌بندیم، در صورت لزوم حمله زمینی! ترامپ با اعلام کارتل‌های خورشیدهای کاراکاس (که ادعا می‌شود با نزدیکان نیکلاس مادورو مرتبط است) به عنوان سازمان‌های تروریستی برای دستگیری مادورو جایزه هنگفت ۵۰ میلیون دلاری تعیین کرد. تا نوامبر ۲۰۲۵ این حملات ۲۰ عملیات و ۸۰ کشته به جا گذاشته بود و خزانه‌داری آمریکا شش شرکت کشتیرانی نفتی، سه برادرزاده همسر مادورو و چندین تاجر پانامایی را تحت تحریم‌های جدید قرار داد. 

اهداف غیرقانونی و مداخله‌جویانه آمریکا
پشت پرده ادعاهای مبارزه با قاچاق مواد مخدر، اهداف استراتژیک واشنگتن کاملا آشکار است: قطع شریان‌های مالی حکومت مادورو از طریق درآمدهای نفتی که کلیدی برای حفظ وفاداری ارتش ۱۵۰ هزار نفری ونزوئلا عمل می‌کند و اعمال فشار حداکثری برای سرنگونی دولت قانونی و نصب یک رژیم وابسته. ونزوئلا مالک بزرگ‌ترین ذخایر نفت اثبات‌شده جهان با بیش از ۳۰۳ میلیارد بشکه است‌؛ منبعی که ترامپ بارها به آن اشاره کرده و آن را گنج آمریکای لاتین خوانده است.تحریم‌های اقتصادی آمریکا از سال ۲۰۱۷ تاکنون بیش از ۴۰هزارمرگ غیرمستقیم از طریق کمبود دارو، غذا و تجهیزات پزشکی ایجاد کرده و تولید نفت ونزوئلا را از ۲.۵ میلیون بشکه در روز به تنها ۰.۷میلیون بشکه رسانده است‌. سازمان ملل متحد این سیاست را تروریسم اقتصادی توصیف کرده که نقض آشکار حقوق بشر است. حملات نظامی نه تنها کنوانسیون‌های ژنو را نقض می‌کند، بلکه بدون ارائه شواهد به شورای امنیت سازمان ملل، به‌عنوان درگیری مسلحانه غیرقانونی طبقه‌بندی شده است. تحلیلگران شورای روابط خارجی آمریکا (CFR) این اقدامات را مشابه کودتاهای تاریخی آمریکا درآمریکای لاتین مانند شیلی۱۹۷۳یا گواتمالا ۱۹۵۴، باهدف نهایی بازگرداندن چهره‌هایی مانندخوان گوایدو که در ۲۰۱۹ توسط دشمنان‌ این کشور به‌عنوان رئیس‌جمهور موقت معرفی شد،می‌دانند.این کارزار چندوجهی شامل جنگ روانی روزانه از طریق رسانه‌های آمریکایی و تهدیدهای عمومی ترامپ، محاصره اقتصادی فلج‌کننده و حملات نظامی هدفمند است‌که همه باشعار فشارحداکثری برای دستیابی به تغییر رژیم وسلطه برمنابع استراتژیک ونزوئلا پیگیری شده‌اند. 
 
مقاومت سرسختانه در برابر طوفان
دولت کاراکاس این حملات را قتل‌های فراقضایی، تروریسم دولتی و مقدمه‌ای برای اشغال نظامی خوانده و رسما به شورای امنیت سازمان ملل شکایت برده است.  وزیر خارجه این کشور استقرار ناوهای آمریکایی را نقض فاحش حاکمیت ملی و حقوق بین‌الملل دانسته و از متحدان کلیدی خود درخواست کمک کرده است. در چنین شرایطی مادورو ارتش خود را با پرداخت منظم متحد نگه داشته وصریحاهشدار داده: درصورت حمله زمینی، ونزوئلا به ویتنام آمریکای جنوبی تبدیل خواهد شد و هر وجب ازخاک را باخون خوددفاع خواهیم کرد.تاکنون کمپین رسانه‌ای گسترده کاراکاس از طریق تلویزیون دولتی، شبکه‌های اجتماعی و حمایت متحدان، کارزار روانی آمریکا را خنثی کرده و حمایت داخلی از مادورو را به بیش از ۶۰ درصد رسانده، در حالی که سازمان‌هایی مانندعفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر خواستار تحقیقات مستقل بین‌المللی شده‌اند. 
 
چشم‌انداز تنش‌؛ از درگیری دریایی تا جنگ منطقه‌ای
این کارزار چندجانبه آمریکا ترکیب جنگ روانی بی‌وقفه، محاصره اقتصادی ویرانگر و حملات نظامی مرگبار را شامل می‌شود که می‌کوشد دولت قانونی ونزوئلا را به زانو درآورد و حکام نیابتی و وابسته راجایگزین آن کند.ونزوئلا اما تاکنون از خود مقاومت نشان داده و اعلام کرده در صورت حمله مستقیم نیز مانع رسیدن دشمن به اهدافش خواهد شد. تحلیلگران بین‌المللی هشدار می‌دهند که تشدید حملات دریایی می‌تواند به درگیری مستقیم و گسترده با پیامدهای فاجعه‌بار جهانی منجر شود، اختلال در بازار نفت (ونزوئلا ۵درصد عرضه جهانی را تأمین می‌کند)، موج جدید مهاجرت ‌و تنش‌های ژئوپلیتیک با قدرت‌های شرقی از مهم‌ترین این تنش‌های احتمالی است. 
کاراکاس رسما از سازمان ملل متحد، اوپک و دادگاه کیفری بین‌المللی درخواست مداخله فوری کرده، در حالی که ترامپ فشار حداکثری بدون توقف را نوید می‌دهد و گزینه حمله زمینی را هر روز تکرار می‌کند. هر چند تحولات ساعات و روزهای آینده تعیین‌کننده سرنوشت این بحران است اما تاکنون مشخص شده که تهدیدات رئیس‌جمهور آمریکا برای حمله قریب‌الوقوع به ونزوئلا فقط برای فروپاشی روانی این ملت بوده است.