منار خطبه‌های علی 

در باره قرآن دونکته مهم است، استقامت مخلص، با استفاده ار اشکال گونا گون مشتقات مصدری و فعل‌های استقامت یک وجه کلام الله و استقامت و اخلاص در استقامت و دعوت به آن و پیامد و قصص و استقامت ضروری بر فرامین و در آیاتی که مستقیما کلمه استقامت و افعالش در آن پیدا نیستند و در سراسر قرآن جاری است، حقیقت دیگری از اصل استقامت و اخلاص و اسقامت مخلصانه در قرآن است.

از سوره فاتحه که کلمه صراط مستقیم، مستقیما فرمان‌استقامت در کلام خاص داده که به قرائت سوره در اقامه هر نماز و برپا نگاه داشتن و استقامت بر صراط حق، یعنی استقامت بر اهل البیت دستور داده است، تا دو سوره پایانی معوذتین در ترتیب ساختاری کلام خدا در قرآن که به طور محتوایی بر استقامت بر حق و رب در برابر شیاطین و خناسان و نفس سوء و برابر شرور و از شرّ آن چه وجود دارد، تاکید می‌ورزد ما همه جا با اهمیت استقامت مخلص روبرو می‌شویم.
اما چند نمونه از سخن خدا در باره استقامت که عمل و سخن علی تجسم عینی آن در کنش انسان کامل است می‌آورم:
۱_در سوره هود
فاستقم کما امرت و من تاب معک (امر به حضرت موسی ع و هارون ع)
۲_ سوره یونس
 قال قد اوجیب دعوتکما فاستقیما و لا تتبعان سبیل الذین لا یعلمون (خبر به حضرات موسی ع و هارون ع از سوی خداوند)
۳_ احقاف
ان الذین قالوا ربناالله ثم استقموا لاخوف علیهم و لا بحزنون (در ادامه خطاب به حضرت موسی ع)
۴_فلذلک فادع فاستقم کما امرت و لاتتبع اهوا... (خطاب به حضرت محمد ص)
۵_ توبه
کیف یکون للمشرکین عهد عندالله و عند رسوله الا الذین عاهدتم عندالمسجدالحرام فما استقاموالک فاستقیموالهم ... (خزاب به حضرت محمد ص)
۶_فصلت
قل انما انا بشر مثلکم یوحی الی انا الهکم اله واحد فاستقیموا الیه. (فرمان به حصرت محمد ص) 
۷_فصلت
ان الذین قالوا ربناالله ثم استقاموا تتتزل علیهم الملائکه .. وعده به اهل ایمان در دین اسلام
۸_الجن
والو استقامواعلی الطریقه لاسقیناهم ماء غدقا (امت محمد ص)
۹_ تکوبر
ان هو الا ذکر للعالمین. لمن شاءمنکم ان یستقیم

در این آیات جملگی مستقیما بر استقامت بر حق چنان که فرمان داده شده و پایداری بر حق پروردگار یکتا و رو کردن به بی شریک یگانه و پاداش این رویکرد ایمانی و پایداری تاکید شده است؛ و در آیات متعدد و نیز در نهج البلاغه و و روایات حکمت‌های ۱۴ معصوم (ع) معنای وسیع استقامت، شرح داده شده است. 

در حقیقت سخنان امیرامومنین علیه السلام و عمل و دمادم زندگی او و اولاد معصوم او تاویل این فرمان است. چه در تنهایی امام حسن و صبر او و چه در عاشورای حسین و شهادت او چه در دعای‌های امام زین العابدین و تبلیغ حق با روش‌های متناسب عصر سیاه و چه در دانش افروزی امام باقر و امام صادق و چه در صبر، قعر سیاهچال امام کاظم و چه در جهاد از خود و آبروی خود گذشته برای نجات شیعیان با پذیرش اجباری ولایتعهدی دشمن مکار و چه در مظلومیت امام جواد و چه در عسکر و پادگان و در حصر زیستن و شهادت همگی امامان و امام هادی و امام حسن عسکری و چه در غیبت درد بار امام زمان روحی له الفداء، عج، در نیت و در کانون عمل جملگی اخلاص در استقامت شگرف می‌درخشد. اساسا زمین آوردگاه آزمون اخلاص در استقامت به جزای ترک اولی و فقدان عزم قوی در گریز از اغوای شیطان است و ائمه آموزگار عملی و تذکر دهنده همیشگی به گزیده نشدن دوباره از سوراخ مار ابلیس و نفس سرکش هستند و پایداری در توبه آدم سلام الله علیه تا زادگان او را شیطان به قعر جهنم نکشاند پس خود قعر سیاهچال و شهادت‌های دردناک را با آغوش باز پذیرفتند.

این استقامت علی در خطبه‌های نهج البلاغه هم متجلی است. چه در خطبه عجز انسان در شناخت خدا که استقامت بر حق عبودیت و راه نمایی خداشناسی ومعارف اعتقادی و گزارش شاهد بودنش در آفرینش هستی و چه در گزارش آفرینش آدم و گزارش نبوت وعمل هدایت رسولان و رسالت خاتم الانبیاء و چه در گزارش سقیفه و شکوه از غصب و عمل خلفای سه گانه و چه در بیان فلسفه سکوتش و چه در دفاع از اهلبیت و ویژگی هاشان در خطبه چهارم و یا گزارش پیمان‌شکنی زبیر در خطبه هشتم و یا شناخت پیروان شیطان و یا بیان نقش عوامل ومحیط در سقوط انسان در خطبه‌۱۱ و با بیان سیاست اقتصادی و استواری بر عدل و حق قرآنی مردم و یا سیاست‌های حکومتی در نامه به مالک‌اشتر و نیز در خطبه‌هایی در توبیخ مردمی که بر فرمان خدا استقامت نمی‌ورزند و به نفاق غلتیده اند و در واقع در تک تک حدود ۲۴۰ خطبه و ۸۰ نامه و حدود ۵۰۰ حکمت روایت شده در نهج البلاغه که خود فقط منتخب خطبه‌های بلیغ حضرت علی است. استقامت و اخلاص برفرمان خدا و بر قرآن در هر عمل ولو خرد و کوچک اصل قرآن و روایات است واین درس آموز برای ماست که در اقدامات کلان هم کاری به قرآن و عمل به عدالت و پایداری بر فرامین مستقیم خدا در رابطه با حقوق مردم و رابطه با کفار حربی و راهنمایی امامان خود نداریم. جایی که سرنوشت سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ۸۰ میلیون ایرانی بر دوش قوای مجریه و مقننه و قضاییه سنگینی می‌کند؛ و چه فراوان از فرمان خدا و اولیای معصوم خدا و البته امروز هدایت، ولی فقیه سر بر تافته و راه فساد و اعتماد بر کفر در پیش گرفته ایم و بیعدالتی و فشار بر مردم و ربای بانکی و اختصاص منابع بیت المال و بانک‌ها و واردات و رانت ها و دلالی و سود تورم و بازی با نرخ ارز را به مسرفان و قشر ممتاز مباح دانسته ایم.

ما به استقامت بر حق و قرآن و اهل بیت در اداره مملکت مکلفیم و مردم برده ما نیستند که همچون خلفا هر بلایی خواستیم سرشان آوار کنیم و راه تمام خمینی و امام خامنه‌ای را نادیده بگیریم و راه کفر و سرمایه سالاری غرب و نولیبرالیسم مفتضح و استثمار مدرن شدید و مدیریت آمریکایی را بر راه اسلام ترجیح دهیم.