اولویت های بوش

از سال 1990 تا 2003 ، OFAC، نودوسه بازرسی مرتبط با تروریسم انجام داده که به 9000 دلار جریمه منجر شده ، در حالی که در این مدت 11000 بازرسی مرتبط با کوبا انجام داد که به 8 میلیون دلار جریمه منتهی شده است.

کد خبر: ۱۴۵۰۲۹

به این رسوایی ها ، توجه چندانی در ایالات متحده نشد ، گرچه در مطبوعات کشور چنین گفته می شد که سناتور ماکس بائوکاس ، ضمن ابراز تاسف از سوءاستفاده از پول مالیات دهندگان برای تنبیه کوبا اظهار کرد: «در حالی که ایالات متحده با تهدیدات تروریستی بسیار جدی ای در خاورمیانه و دیگر نقاط مواجه است ، این دلمشغولی غیرعادی و نامعقول دولت به کوبا ، چیزی بیشتر از یک رسوایی و یک رویگردانی خطرناک از واقعیات است».
اولویت های واقعی دولت بوش با مثال دیگری بیشتر نمایان می شود، یعنی شیوه برخورد دولت بوش با لو رفتن نام والری پلام ، جاسوس سیا پس از این که شوهر وی ، جوزف ویلسون ، گزارش ناخوشایندی منتشر کرد که اتهامات دولت امریکا به عراق درباره خرید کیک زرد از نیجر برای برنامه سلاحهای کشتارجمعی اش را زیر سوال می برد. جیم مارسینکوفسکی ، از مقامات سابق سیا می گوید که عوامل بازنشسته سیا به کنگره اطلاع دادند جامعه اطلاعاتی ایالات متحده نه تنها از این افشاگری بلکه از کتمان دولت ، لطمه دید که خسارات غیرقابل جبرانی به اعتبار مقامات ما وارد می سازد، در حالی که این مقامات تلاش دارند رابطان خارجی را مجاب کنند که امنیت آنان از اهمیت زیادی برای ما برخوردار است . وی اضافه کرد «نظام سیاسی ما از ابلهانی تشکیل شده است که غفلت خود را با مسخره کردن والری پلام به عنوان یک میرزابنویس محض یا کاستن از پشتوانه های حفاظتی ماموران یا بهره برداری سیاسی از امنیت ملی مان به نمایش می گذارند و با این کار ، خسارات جبران ناپذیری به کشور وارد کرده» و لطمات زیادی به عملیات جلوگیری از حملات تروریستی وارد می کنند.
همان گونه که نشان داده شد، حفاظت از کشور ، اولویت کمتری از ادامه نظارت سخت و فراگیر همانند یک ساختار استبدادی دارد. گروه چنی رامسفلد که بوش رئیس ظاهری آن است ، به کرات نشان داده که بیشتر به دنبال قدرت و انضباط است . هیات حاکمه نشان داده است که از کارایی و نیز بی میلی سیا برای ارائه اطلاعات مورد نیاز جهت عملی کردن برنامه هایشان ، بویژه در عراق خشمگین شده است . مطالعاتی که بر مصاحبه های گسترده با مقامات فعلی و سابق اطلاعاتی مبتنی بود نشان داد پرتر گاس که فردی ناتوان بود به این دلیل به عنوان سرپرست سیا منصوب شد، چون وی این نهاد را با وجود واقعیات موجود در مسیر خواسته های قوه مجریه پیش می برد. به نظر می رسد صلاحیت اولیه گاس ، سرسپردگی خلل ناپذیر وی به بوش باشد. گفته می شود شمار زیادی از مقامات ارشد سیا، با ابراز انزجار کنار رفتند و این نهاد غیراخلاقی را با قابلیت های اندکش بویژه در ارتباط با خاورمیانه ترک کردند.
تلفیق غیرعادی تکبر بیش از حد ، بی کفایتی محض و حرص فرمانبرداری ، عواقب فاجعه آمیزی داشته و زمینه پیامدهای فاجعه بارتری را نیز ایجاد کرده است . بوش و دار و دسته اش ، حتی حاضرند جنگ علیه ترور را فدای علاقه شان به شکنجه کنند. دولت بوش به منظور ربودن یک مظنون به ترور در ایتالیا و فرستادن وی به مصر با هدف شکنجه کردن وی ، در یک بازرسی مهم برای پیگیری نقش متهم در تلاش برای تاسیس یک شبکه تروریستی و ایجاد یک شبکه عضوگیری جهادی در اروپا ایجاد اختلال کرد. دادگاه های ایتالیا به 13 جاسوس سیا اشاره کرده اند و ایتالیایی ها از این بابت خشمگین هستند. دیگر کشورهای اروپایی نیز شکایت های مشابهی دارند و می گویند دولت بوش ، عملیات های ضدتروریستی را ضعیف می کند. محاکمه منیر المتصدق ، فرد مرتبط با حملات 11 سپتامبر ، به هم خورد زیرا مقامات دولت بوش از ارائه شواهد و مدارک لازم به مقامات آلمانی خودداری کردند. به طور مشابهی دولت بوش به مقامات اسپانیا اجازه مصاحبه با رمزی بن الشبیه را نداد. وی یکی از مظنونان اصلی القاعده بود و مقامات اسپانیایی خواستند از این طریق دعوی خود علیه دو فرد در حال محاکمه در مادرید به اتهام کمک به طرح حملات 11 سپتامبر را تقویت کنند.گرچه پشتیبانی از متحدان جزو لاینفکی از جنگ علیه ترور است ، ولی واشنگتن تنش هایی را با متحدان خود موجب شده است . وال استریت ژورنال گزارش می دهد دادگاهی در اسپانیا حکم بین المللی بازداشت و دستور استرداد سربازان امریکایی متهم به کشتن گزارشگر اسپانیایی و فیلمبردار اوکراینی را در عراق صادر کرد. دادگاه اسپانیایی ، این حکم را پس از این صادر کرد که 2بار درخواست دادگاه از مقامات امریکایی برای بازجویی از سربازان بی پاسخ ماند. هنوز پنتاگون در این مورد اظهارنظری نکرده است .پس از این آدم ربایی به وسیله سیا و فرستادن فرد ربوده شده به مصر ، مطبوعات با اقتباس از سخنان تحقیرآمیز رابرت کیگان که گفته بود اروپایی ها ونوسی هستند در حالی که امریکایی ها مریخی ، شروع به ارائه تفاسیری درباره «تفاوت فرهنگی» بین ایالات متحده و اروپا کردند. اروپایی های دل رحم به مفاهیم کهنه ای چون عدالت جزایی و قانون اعتقاد دارند ولی امریکایی های خشن ، همانند فیلمهای کابویی ، به پیش رفته و کار را یکسره می کنند. همان طور که مفسران مطبوعاتی می دانند ، واقعیت این است که امریکاییان خشن درباره برخورد با تروریست ها ، هیچ گونه توجهی به عدالت جزایی و قانون ندارند و ماهرانه شانه از زیر بار مسوولیت خالی می کنند. از سوی دیگر علی رغم اعتراضات فراوان وزارت دادگستری که می خواست تروریست های خطرناک را از کشور اخراج کند ، رئیس جمهور ایالات متحده آنان را مورد عفو قرار داد (مانند ارلاندو بش) یا این که تروریست ها به فعالیت های تروریستی خطرناک تری اعزام شدند (لوئیس پزادا کاریلز) یا علی رغم درخواست های متعدد، از استرداد آنان خودداری به عمل آمد (قتل عام گرامل مائینی امانوئل کنستانت) یا توسط دادگاه های ایالات متحده آزاد شدند (پزادا).
اینها افرادی اند که از نظر بوش ، به اقدامات تروریستی ارزشمند دست زده بودند البته دسته بندی های دیگری نیز قابل تصور است : تروریست های امریکایی که به حکم دکترین ها نادیده گرفته می شوند. نماد بارز تروریسم دولتی غربی در فرهنگ غرب ، انتصاب جان نگرو پونته به عنوان رئیس اداره اطلاعات است که مسوولیت مبارزه با تروریسم را به عهده داشت . در دولتهای ریگان و بوش ، وی سفیر ایالات متحده در هندوراس بود و بزرگترین پایگاه سیا در جهان را اداره می کرد؛ البته اهمیت این پایگاه به خاطر نقش مهم هندوراس در مسائل جهانی نیست ، بلکه بیشتر به این علت است که هندوراس در خط مقدم جنگ بین المللی تروریستی ایالات متحده قرار داشت که البته واشنگتن بدین علت از سوی دیوان بین المللی دادگستری و شورای امنیت سازمان ملل (در نبود وتوی امریکا) محکوم شد.