روزهای روشن رامین

ستاره بودن همیشه به رامین رضائیان می‎آید، چه زمانی که پیراهن تیم‌ملی را می‌پوشد، چه زمانی که در پرسپولیس بازی می‌کرد وچه حالا که با پیراهن زرد اصفهانی در لیگ‌برتر و لیگ قهرمانان آسیا به میدان می‎رود. این روزها هر عرصه‌ای تبدیل به جایگاه درخشش رامین رضائیان شده است، چه ایران و چه آسیا. چه در تیم‌ملی و چه در سپاهان. او این روزها خیلی آماده است و در دیدار اخیر سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا هم به خوبی این موضوع را نشان داد. 
     
گل شگفت‌انگیز رامین
این یک گل عادی نبود، از آن دست گل‎هایی که به ندرت در فوتبال به ثمر می‎رسد بنابراین در دسته سوپرگل‎ها جای می‎گیرد. سپاهان مقابل آلمالیق ازبکستان در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا زودتر از این می‎توانست به گل برسد اما گل ایستگاهی زکی‌پور از سوی سیستم ویدئو چک مردود شد. با این حال به آلمالیق می‌آمد که بالاخره تسلیم تیم مورایس شود و گل بخورد و این اتفاق به شکل شگفت‌آوری هم رخ داد. در دقیقه ۳۲ رامین رضائیان در نقطه کرنر قرار گرفت و سانتر کات‌دار او درون دروازه جای گرفت. البته در به ثمر رسیدن این گل دروازه‌بان آلمالیق هم نقش زیادی داشت. البته حتی با وجود اشتباه دروازه‌بان آلمالیق باز نمی‌توان کتمان کرد که فقط رامین رضائیان می‌توانست این گل را به ثمر برساند. این گل فوق‌العاده شاید بخش کوچکی از «ستاره بودن» این روزهای او باشد. رامین اما همین جا و در دقیقه ۳۲ تمام نشد. او در دقیقه ۴۹ هم گلزنی کرد تا در روز پیروزی سپاهان مقابل نماینده ازبکستان دبل کرده باشد. رضا اسدی هم با گلی که با پاس میلاد زکی‌پور به ثمر رساند کار را تمام کرد.
     
کلاس بین‌المللی در ۳۳ سالگی
رامین رضائیان ستاره خاصی است. از این لحاظ که در ۳۳ سالگی بیشتر یاد گرفت که ستاره باشد، بیشتر یاد گرفت حواسش به فوتبال باشد و کمتر از متن به حاشیه برود. او ستاره‌ای بود که زمانی از سوی برانکو از حضور در جشن قهرمانی پرسپولیس منع شد. آن روزها هواداران بدبین فکر می‌کردند که سرنوشت چنین بازیکنی شبیه پیام صادقیان می‌شود. اما انگیزه‌های رضائیان خیلی بیشتر از اینها بود. او حالا در ۳۳ سالگی بازیکنی صاحب سبک و دارای کلاس ویژه بین‌المللی است؛ هر چند کم کم سنش بالا و بالاتر می‌رود. 
     
قدرت بدنی فوق‌العاده
یکی از مهم‎ترین ویژگی‎های رامین رضائیان این است که قدرت بدنی بالایی دارد و از آن فیزیک‎های مناسب فوتبالی برخوردار است. او در روزها و هفته‎های اخیر بسیار درخشان ظاهر شده است. در دیدار با اردن و قطر در جام چهارجانبه قطر و دیدار با آلمالیق ۳ پاس گل و ۲ گل ثبت کرده تا به فاصله کمی تا آغاز جام ملت‌های آسیا نشان دهد که بی‎اغراق و بی‎تعارف آماده‎ترین بازیکن تیم‌ملی فوتبال ایران است. چه کسی این روزها به جز رامین همانند یک ستاره بین‎المللی می‎دود و می‎درخشد و گل می‎زند و پاس گل می‎دهد؟ شگفت آن‌که این دفاع راست در زمان اسکوچیچ به تیم‌ملی دعوت نمی‎شد. بدبین‎های فوتبالی آن زمان هم فکر می‎کردند دوران رامین رضائیان به پایان رسیده و دیگر ردی از او در تیم‌ملی نمی‎بینیم. اما به سرعت همه چیز تغییر کرد. 
 
افسوس برای رامین
رامین رضائیان اکنون در نوع خودش برترین است. بهترین دفاع راست، بهترین کاشته‌زن، بهترین زننده ضربات کات‎دار و آماده‎ترین بازیکن. اگر رامین سعی می‎کرد از اول همین قدر پرانگیزه و شاداب و البته پرقدرت باشد قطعا مسیر فوتبالی او به کلی عوض می‎شد و سر از بهترین تیم‎های باشگاهی اروپا درمی‎آورد و یکی از برترین لژیونرهای ایران لقب می‌گرفت. اما افسوس که در ۳۳سالگی قدری دیر است، دیر و دور. اما او هنوز ستاره بودن را می‎تواند در آسیا ادامه دهد. شاید سپاهان با ستاره‎ای مانند او امسال دست به کارهای بزرگ در آسیا و البته لیگ‌برتر بزند. به هرحال ما با آماده‌ترین و ستاره‌ترین رامین رضائیان تاریخ روبه‌رو هستیم.