خروش علیه کودک‌کش‌ها

دیروز جمعی از نیروهای مردمی در لبنان به سمت دیوار حائل حرکت کردند، در اردن مردم با پای پیاده به سمت مرزهای خود با فلسطین اشغالی در حرکت هستند، در قلب اروپا هم مردم فرانسه با وجود سرکوب پلیس با پرچم فلسطین به خیابان‌ها آمده‌اند و دیگر هیچ‌چیز مثل قبل از ۱۵ مهر نیست. همیشه اخبار بحران و جنگ فرسایشی است اما اخبار و تصاویر جنگ غزه کشنده است و روح هر انسان باوجدانی را مجروح می‌کند. آب نیست، برق قطع است، بنزین و سوخت رو به اتمام است، خبرنگاران به‌دلیل شرایط بی‌برقی دیگر امکان مخابره خبر ندارند، بمباران شهر دومیلیون نفری لحظه‌ای متوقف نمی‌شود، بمبی که در یک‌سال بر سر مردم افغانستان ریخته شد در طول شش روز بر سر مردم غزه فرود آمد؛ همه اینها به خاطر چیست؟ مبارزه با اشغالگری وطن تا پای مرگ. 

اشغالگری نقطه صفر اتفاقات امروز است

اتفاقات روز شنبه ۱۵ مهر که حماس در یک فتح‌الفتوح آن را رقم زد، هرگز نقطه صفر وقایع امروز نیست و این ماجرا از پله دوم شروع نمی‌شود که برخی به غلط شروع‌کننده این جنون اسرائیلی‌ها را اتفاقات آن روز بدانند. ملتی که هفت دهه کشورش در اشغال بوده و مجبور است با هویت و پاسپورت کشور دیگری (اردن) تردد کند؛ هویت و خاک وطنش از او سلب شده و هر روز کشته و شهید می‌دهد، دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد و حالا جوانان فلسطینی حماسه‌آفرین این معرکه‌اند و مردم مقاوم و مظلوم غزه هم قلب مقاومت در منطقه هستند.  در همین یک هفته ۴۴۷ کودک فلسطینی در غزه قربانی شده‌اند، این آمار تکان‌دهنده است. آژانس کودکان سازمان ملل با اعلام شهادت۴۴۷ کودک فلسطینی در حملات رژیم‌صهیونیستی به نوار غزه، از احتمال افزایش تعداد شهدا هم خبر داده است.  این جنون کودک‌کشی در حالی است که برخی از روزنامه‌نگاران اسرائیلی هم به آن معترض هستند و یکی از دلایل این دیوانگی را این می‌دانند که صهیونیست‌ها خود را به صورت پیش‌فرض قوم برگزیده تلقی می‌کنند اما این همه داستان نیست، در طول تاریخ هیچ اشغالگری وجود نداشته که خود را قربانی معرفی کند، نه‌فقط قربانی، بلکه تنها قربانی موجود در صحنه! همین باعث شده آنها با وجود چنین جنایت سنگینی در غزه که قلب هر انسانی را ذوب می‌کند، بتوانند در آرامش زندگی کنند و گروه‌های مقاومت را به داعش تشبیه کنند که چرا از خود دفاع مشروع کرده‌‎اند.  این چشم‌انداز جانکاه از وضعیت مردم بی‌پناه غزه در سراسر ایران با موج گسترده‌ای از اعتراض همراه شد و ایرانیان در سراسر شهرهای کشور همصدا با مسلمانان و آزادیخواهان در دیگر کشورها به شکرانه پیروزی جبهه مقاومت در فلسطین و در محکومیت جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیسم راهپیمایی کردند.

قیام ایران برای غزه 

تهرانی‌‌ها در حالی که با افتخار برای همرزمی با آزادمردان فلسطینی و پنجه در پنجه شدن با غده سرطانی رژیم غاصب اعلام آمادگی کردند و به اثبات رساندند که از نسل همان شیرمردانی هستند که خواب و خوراک بر دشمنان حرام می‌کنند و یکی از پرتکرارترین نمادهای همراه هم به‌جز پرچم فلسطین، عکس سردار شهید حاج قاسم سلیمانی بود. مردم انقلابی و ولایتمدار قزوین، خراسان، اراک، اصفهان، قم، همدان، مشهد، زنجان، بوشهر، سمنان، یزد، گیلان، گلستان، ایلام، آذربایجان شرقی و غربی، یزد، لرستان، زاهدان، فارس، مازندران، البرز، کرمان و... درراهپیمایی محکومیت جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیستی  حضور پیدا کردند.