خطر تعلیق دسته‌جمعی

شگفت آن‌که با وجود به صدا در آمدن آژیر خطر، فدراسیون‌ها فارغ و غافل از هر دغدغه‌ای به مجموعه کارهای غیرقانونی خود ادامه می‌دهد و روسای غیرقانونی برای این شرایط غیرقانونی تعیین تکلیف می‌کنند. اما کدام فدراسیون بیش از سایرین در معرض خطر تعلیق از سوی مجامع جهانی قرار دارند؟ تعداد آنها کم و یکی، دوتا نیست. ورزش ایران باید منتظر یک تعلیق دسته‌جمعی باشد. این را از بررسی کردن شرایط برخی فدراسیون‌ها می‌توان متوجه شد. 

ژیمناستیک: ۳ سال بلاتکلیفی محض، برگزاری انتخابات ۲۴اسفند۱۴۰۱ بدون اینچه درگاهی رئیس مورد تایید فدراسیون جهانی و بدون رعایت اساسنامه جهانی و انتخاب حقدادی به عنوان سرپرست فدراسیون. عدم تایید انتخابات از سوی ناظر فدراسیون جهانی ژیمناستیک و نامه اولتیماتوم برای ابطال انتخابات از سوی همین نهاد به کمیته ملی المپیک ایران.

سوارکاری: برگزاری انتخابات در خرداد۱۴۰۱ بدون حضور معاون قهرمانی وزارت ورزش و در کمیته ملی المپیک. ابطال انتخابات توسط وزارت ورزش، نامه پندینگ(در حال تعلیق) از سوی فدراسیون جهانی پس از برکناری خلیلی. انتخاب سرپرست و شکایت خلیلی رئیس فدراسیون، نامه دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال انتخاب سرپرست، تعویض سرپرست توسط وزارت ورزش و کاندیداتوری سرپرست فعلی (زندی) در انتخابات، اعتراض مجلس و کمیته تحقیق و تفحص به بی‌عدالتی در انتخابات.

آمادگی جسمانی: انحلال فدراسیون توسط حمید سجادی در دهه۸۰ به واسطه عدم صدور کارت مربیگری برای همسرش. تاسیس دوباره فدراسیون در سال۱۴۰۱ توسط معاونت همگانی وزارت ورزش و منفک کردن رشته‌های آن از فدراسیون ورزش همگانی در مخالفت با افشین ملایی رئیس وقت فدراسیون. انتخاب خلیلی به عنوان سرپرست فدراسیون، رفتن خلیلی به فدراسیون همگانی پس از برکناری ملایی، انتصاب گواری به عنوان سرپرست، انتخاب سرپرستان هیات‌های استانی از سوی گواری.

بولینگ و بیلیارد: پایان ۳دوره حضور اسکندری به عنوان رئیس و انتخاب وی به عنوان سرپرست. عدم تایید صلاحیت اسکندری برای انتخابات، برگزاری انتخابات بعد از گذشت ۶ماه از انتخاب سرپرست بدون حضور اسکندری، آبستراکسیون (ترک مجمع از سوی اعضا) به دلیل غیبت اسکندری در انتخابات. تنفس ۱۵روزه برای برگزاری دوباره انتخابات، همچنان عدم تایید اسکندری و مجددا آبستراکسیون اعضای مجمع در انتخابات دوم، تنفس یک ماه و نیمه برای برگزاری انتخابات و همچنان عدم تایید صلاحیت اسکندری.

دوچرخه‌سواری: ۲سال بلاتکلیفی محض، برگزاری پرحرف و حدیث انتخابات در ۲۶بهمن۱۴۰۱، تایید صلاحیت سرپرست فدراسیون یعنی هاشم کندی در شب برگزاری انتخابات. انتخاب سرپرست به عنوان رئیس، شکایت سایر کاندیداها به دیوان عدالت اداری مبنی بر تعارض منافع در فدراسیون، رای دیوان مبنی بر ابطال انتخابات. عدم درج نام رئیس در سایت فدراسیون جهانی،  UCI (اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری) هنوز هاشم کندی را به رسمیت نمی‌شناسد.

فدراسیون انجمن‌های ورزشی: پایان دوره علیپور در فدراسیون در تابستان سال گذشته، انتخاب علیپور به عنوان سرپرست. عدم تایید وی برای حضور در انتخابات بعدی، عدم برگزاری انتخابات کمیسیون‌های سه‌گانه، بلاتکلیفی یک ساله فدراسیون به دلیل تمامیت‌خواهی علیپور.

فدراسیون ترای‌اتلون: پایان دوره ریاست گودرزی در پاییز سال گذشته، انتخاب نامنی به عنوان سرپرست فدراسیون. تشکیک در انتخابات کمیسیون‌های سه‌گانه، وضعیت بلاتکلیف.

فدراسیون ورزش کارگری: پایان دوره ریاست رمضی در پاییز سال گذشته، عدم تایید وی برای برگزاری انتخابات توسط کمیسیون تطبیق به دلیل کمبود سابقه مدیریتی. انتخاب اسناوندی به عنوان سرپرست فدراسیون، تعویق انتخابات، بلاتکلیفی و نا‌مشخص بودن تاریخ برگزاری انتخابات.

فدراسیون شطرنج: استعفای سه‌باره حسن تامینی، رئیس فدراسیون در سه مقطع به دلیل درگیری با شادی پریدر نایب رئیس. موافقت وزارت ورزش با استعفای تامینی در بار سوم، انتخاب شهرام عظیمی به عنوان سرپرست، نا‌مشخص بودن زمان برگزاری انتخابات.

فدراسیون دوومیدانی: برکناری با پوشش استعفای هاشم صیامی رئیس فدراسیون به دلیل برگزاری مسابقه دو همگانی در شیراز با پوشش نامناسب پس از دو سال ریاست. انتخاب افشین داوری به عنوان سرپرست، برگزاری مجمع فوق‎العاده و نمایشی برای موافقت با استعفای صیامی توسط مجمع برای جلوگیری از تعلیق فدراسیون. موافقت نمایشی با استعفای صیامی در حالی‌که خودش در مجمع حضور نداشت. تاریخ نامشخص برگزاری انتخابات.

خطرات تعلیق 

تعلیق شاید در ظاهر آنقدرها پیچیده به نظر نرسد اما یکی از مخرب‌ترین بلاهایی است که می‌تواند سر هر رشته ورزشی بیاید و تا مدت‌ها آن رشته ورزشی را به صورت همه‌جانبه تحت‌تاثیر قرار دهد. این تعلیق قدرت تخریب بالایی برای آن رشته ورزشی دارد و ممکن است به این منجر شود که یک رشته ورزشی با تمام توفیقات و موفقیت‌ها و پیشرفت‌هایش مجبور شود از اول شروع کند و گذشته‌ای مملو از درخشش را پشت سر بگذارد. محرومیت از حضور در میادین بین‌المللی و ممانعت از حضور ورزشکاران این رشته در تورنمنت‌های ریز و درشت برون مرزی واضح‌ترین تاثیر تعلیق بر یک فدراسیون ورزشی است و بدترین تاثیر به شمار می‌رود. این موضوع خود تاثیرات مخرب اقتصادی بر روی همان فدراسیون می‌گذارد و دستاوردهای اقتصادی و ورزشی چند ساله به راحتی هدر می‌رود و چرخه مالی فدراسیون را متوقف می‌کند. حتی گاهی آن رشته را تا آستانه انحلال نیز پیش می‌برد. یکی دیگر از تاثیرات منفی تعلیق به حذف یک نسل از استعداد ورزشی می‌انجامد به خصوص اگر قرار بر این باشد که تعلیق چند ساله باشد. آنچه در فدراسیون جودو رخ داد می‌تواند یکی از مهم‌ترین و دم دست‌ترین مثال‌ها در خصوص تاثیر مخرب تعلیق بر ورزش و فدراسیون‌ها باشد.