عکس | کابوس عقرب زرد

 بسیاری از اهالی روستا ازجمله «چاهنان» و «لور» این روزها نه قرار دارند و نه آرامش. در آخرین حمله مرگبار عقرب‌ های زردرنگ، یک پیرمرد ۶۵ساله اهل روستای چاهنان جانش را ازدست‌داد و برخی از ساکنان روستا نیز به‌دلیل عقرب‌ گزیدگی همچنان در بیمارستان بستری هستند. اهالی روستاهای عقرب‌زده دل خوشی از این وضعیت ندارند و با این‌که به مسئولان محلی شکایت برده‌اند، اما می‌گویند کسی به حرف‌شان توجه نمی‌کند و با آوردن بهانه از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کنند.

اسحاق اخلاصی، دهیار روستای عقرب‌زده لور به جام‌جم می‌گوید: «عقرب تا حالا سه بار پدرم را نیش زده است. یک‌بار که او را به بیمارستان برده بودم، حداقل ۲۰نفر به دلیل عقرب‌گزیدگی در بیمارستان بستری بودند. با این‌که بارها به بخشدار سندرک شکایت برده‌ایم، اما کسی به حرف‌مان اهمیت نمی‌دهد. عقرب‌ها باید سمپاشی شوند، اما گوش شنوایی وجود ندارد و نمی‌دانیم دردمان را به چه‌کسی بگوییم. آنها به ما سم بدهند، خودمان سمپاشی می‌کنیم.»

ایرج احمدی، از اعضای شورای روستای چاهنان هم از اوضاع روستای عقرب‌زده‌اش ناراضی است. آن‌طورکه به جام‌جم توضیح می‌دهد، زمستان‌ها عقرب نیست، اما در فصل تابستان، عقرب‌ها حمله‌ور شده و امان مردم روستا را می‌برند: «شخم‌زدن زمین و کندن درخت‌های لیمو باعث شد تا عقرب‌ها به روستایمان هجوم بیاورند. مدتی پیش یک مریضی به اسم «جادوجادوگر» به هرمزگان آمد که باعث شد درختان لیمو و تمام برگ‌وبارشان خشک شود. از وقتی درختان خشک شدند، عقرب‌ها روز و شب‌مان را سیاه‌کردند. هرجایی‌ که نگاه‌ کنید، عقرب جولان می‌دهد. در باغ‌ها، سرویس بهداشتی، آشپزخانه، اتاق‌خواب‌ها، حتی تا رختخواب‌ها هم نفوذ کرده‌اند. چند روز پیش مسئولان استانی به روستایمان آمدند و به‌جای این‌که فکری به حال این وضعیت‌ کنند، بهانه‌های عجیب آوردند و گفتند چون نخاله‌ها جمع‌آوری نشده، درز خانه‌ها باز است و توری و حصار ندارد، عقرب‌ها وارد زندگی‌تان شده‌اند. این چه حرفی است؟ تا سم به ما ندهند، نمی‌توانیم شر عقرب‌ها را از روستا کم ‌کنیم. مسئولان می‌گویند درمانگاه سندرک مجهز است، اما سرم نیست و اگر درمانگاه مجهز به سرم عقرب‌گزیدگی شود، میزان مرگ‌ومیر هم کمتر می‌شود.»

عقرب‌زدگی پدربزرگ و نوه

در روستای چاهنان هم عقرب‌ها از سر و کول مردم و زندگی‌شان بالا می‌روند. محمد احمدی، یکی از اهالی روستای چاهنان است ‌که عقرب‌ها جان پدر ۶۵ساله‌اش را گرفتند و دختر پنج‌ساله‌اش را هم نیش زدند. او در گفت‌وگو با «جام‌جم» می‌گوید: «شب و روزی نیست‌ که عقرب کسی را در روستا نیش نزند. همین دیشب (شنبه) دو نفر را عقرب زد و الان بیمارستان بستری هستند. روز اول محرم پدرم را عقرب زد و به رحمت خدا رفت. دو روز بعد از او، دخترم را عقرب زد و یک هفته در بیمارستان بستری شد. دختر ۹ساله همسایه‌مان را هم پنج روز پیش عقرب نیش زد که الان در بیمارستان بستری است.»

او در مورد نحوه عقرب‌گزیدگی پدر و دخترش ادامه می‌دهد: «آن روز دخترم جلوی در خانه نشسته بود که عقرب نوک انگشتش را نیش زد. آمد به ما گفت و ما هم ۱۰دقیقه‌ای او را به بیمارستان رساندیم. پدرم شب خواب بود که عقرب دوبار شانه‌اش را گزید. خودش می‌گفت متوجه نیش شدم و جایش را نگاه ‌کردم، ولی عقرب را ندیدم، اما عقرب زیر فرش خانه‌اش پنهان شده بود. بعد هم او را به بیمارستان بردیم‌ که دکترها گفتند سم عقرب در بدنش پخش شده و کلیه و کبدش را از کار انداخته است. دو شب در بیمارستان میناب بستری بود و بعد هم به بیمارستان بندرعباس بردیم، اما دوام نیاورد و فوت شد. عقرب‌های زردرنگ بسیار خطرناک هستند. وقتی نیش می‌زنند، آدم دردی احساس نمی‌کند و فقط کمی سوزش دارد. دکترها می‌گویند اگر بیمار دو ساعت بعد از گزش به بیمارستان نرسد، حتما فوت می‌کند.»

به گفته احمدی، قبلا تعداد عقرب‌ها کم بود، اما امسال و با شروع بارندگی، پای عقرب‌ها هم به روستا باز شد: «نمی‌دانیم چه ‌کنیم تا از شر عقرب‌ها خلاص شویم. قبلا گازوئیل می‌ریختیم و بوی آن تا دو ساعت عقرب‌ها را فراری می‌داد. مردم از استرس و وحشت شب و روز ندارند. اگر کسی را پشه نیش بزند، با تصور این‌که عقرب نیشش زده است، فورا به بیمارستان می‌رود. درمانگاه سندرک مجهز نیست که اگر بود بهتر بود. از روستای ما اگر بخواهیم ماشین دربست بگیریم، باید ۶۰۰ - ۵۰۰هزار تومان پرداخت‌ کنیم و ۷۰ تا ۸۰ کیلومتر هم با بیمارستان میناب فاصله داریم. از مسئولان بخواهید فکری به حال این وضعیت ما کنند.»