عوامل خطرساز برای آمبولی ریه چیست؟

به گزارش جام جم آنلاین، «آمبولی ریه» (PE) معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که لخته خون ایجاد شده به علت «ترومبوز (لخته شدن خون) ورید‌های عمقی» (DVT) در بازو یا پا وارد یک شریان در ریه می‌شود. DVT ها دلایل بالقوه مختلفی دارند.

آمبولی ریه و ترومبوز ورید عمقی به قدری با هم مرتبط هستند که اگر یکی از این شرایط را داشته باشید، پزشک آزمایشاتی را تجویز می‌کند تا ببیند آیا دیگری را نیز دارید یا خیر.

علل کمتر شایع PE عبارتند از:

• آمبولی چربی: اگر توده‌های سلولهای چربی وارد گردش خون شوند، آمبولی چربی ممکن است رخ دهد، جایی که میتوانند در گردش خون ریوی قرار گیرند.

شایعترین علت آمبولی چربی شکستگی لگن یا استخوان‌های بلند است زیرا مغز این استخوان‌ها حاوی مقادیر زیادی چربی است.

• آمبولی هوا: اگر هوا وارد گردش خون شود، می‌تواند شریان از جمله شریان ریوی را مسدود کند. آمبولی هوا می‌تواند تقریباً از هر نوع عمل جراحی ناشی شود، یا میتواند در غواصان اعماق دریا که خیلی سریع صعود می‌کنند، ایجاد شود.

• آمبولی مایع آمنیوتیک: به ندرت، مایع آمنیوتیک می‌تواند در طول زایمان سخت وارد سیستم گردش خون شود و منجر به PE حاد شود. آمبولی مایع آمنیوتیک تهدیدکننده زندگی است.

• آمبولی تومور: سلول‌های سرطانی که وارد گردش خون می‌شوند میتوانند عروق ریوی را مسدود کنند. معمولاً یک عارضه سرطان در مرحله نهایی است

عوامل خطرساز

از آنجایی که PE تقریبا همیشه نتیجه DVT است، عوامل خطرساز برای این دو وضعیت تقریباً یکسان هستند.

علل و عوامل خطر رایج برای لخته شدن خون

این عوامل شامل عوامل خطر مرتبط با سبک زندگی، از جمله:

• ورزش نکردن کافی: بی‌حرکی مزمن باعث نارسایی وریدی میشود که زمینه‌ساز تشکیل لخته خون در وریدهای اصلی پاها است.

• اضافه وزن: حمل وزن زیاد باعث تجمع خون در وریدهای اندام تحتانی می‌شود.

• سیگار کشیدن: سیگار یک عامل خطر ویژه قوی برای لخته شدن خون غیرطبیعی است. سیگار باعث التهاب در رگهای خونی می‌شود که می‌تواند بر لخته شدن خون تاثیر بگذارد.

علاوه بر این عوامل خطر مزمن مرتبط با سبک زندگی، چندین بیماری پزشکی می‌توانند به طور قابل ملاحظه‌ای خطر ابتلا به PE را افزایش دهند.

برخی از این خطرات ماهیت موقت یا موقعیتی دارند. دیگران یک خطر مزمن و طولانی مدت ایجاد می‌کنند:

• جراحی اخیر، بستری شدن در بیمارستان، یا آسیب‌دیدگی که منجر به بی‌حرکتی طولانی مدت می‌شود

• سفرهای طولانی که مستلزم نشستن طولانی مدت است

• ضربهای که باعث آسیب بافتی ناشی از لخته شدن خون می‌شود

• بارداری

• داروها، به ویژه قرصهای جلوگیری از بارداری، درمان جایگزینی هورمونی، مکمل‌های تستوسترون، تاموکسیفن و داروهای ضد‌افسردگی

• بیماری مزمن کبدی

• بیماری قلبی عروقی قابل توجه، به ویژه نارسایی قلبی

• داشتن DVT یا PE در گذشته

• برخی عوارض ژنتیکی می‌توانند خون را بیش از حد مستعد لخته شدن کنند.

منبع: سلامت