تهران در دوران کرونا «ساکت‌»تر شده است

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، الهام کریمی افزود: ارزیابی تغییرات زیست‌محیطی در طول یک بیماری همه‌گیری جهانی مهم است چراکه فرصتی برای نظارت بر نحوه تأثیر تغییرات رفتاری بر شرایط محیطی محلی و منطقه‌ای است. از آن‌جایی که صدای ناشی از ترافیک جاده‌ای بیشترین سهم را در زمینه آلودگی صوتی داراست، با شیوع ویروس کرونا، اجرای برنامه‌های قرنطینه سراسری و وضع قوانین ترافیکی و به دنبال آن کاهش تردد وسایل نقلیه، آلودگی صوتی نیز تحت تأثیر قرار گرفت.

وی در ادامه گفت: با اعلام ورود ویروس کرونا به کشور در اوایل اسفند ماه سال ۹۸ و اعمال محدودیت تردد در شهر از طرف دولت در قالب دورکاری کارمندان دولت و تعطیلی مراکز تجاری از اواسط اسفند ماه، میانگین تراز صوتی ایستگاه‌های ثابت سنجش صوت نیز در طول روز و شب تحت تأثیر قرار گرفت و نسبت به دو سال قبل از آن روند نزولی را نشان داد.

کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اضافه کرد: طبق نتایج ثبت شده توسط ایستگاه‌های این شرکت، میانگین تراز صوتی از ۱۵ تا ۲۹ اسفند نسبت به سال‌های ۹۶ و ۹۷ در دوره زمانی روز به‌طور میانگین حدود یک تا دو دسی‌بل و در دوره زمانی شب (۲۲ تا ۷ صبح) حدود ۲ تا ۳ دسی‌بل کاهش یافت. این روند در فروردین ماه سال ۹۹ نیز ادامه داشت و با توجه به شرایط جوی و بارش‌های تند بهاری کاهش سطح تراز صوت نسبت به دوره مشابه در سال‌های ۹۷ و ۹۸ در حدود یک دسی‌بل کاهش را نشان داد.

وی با بیان اینکه در مناسبت‌های خاص مانند چهارشنبه‌سوری که هر ساله شاهد افزایش تراز صوت ایستگاه‌های صدا هستیم نیز تغییرات سطح صدا چشمگیر بود، گفت: نکته جالب درمورد مقایسه میانگین تراز صوت در مراسم چهارشنبه سوری دو سال گذشته این است که میانگین تراز صوت طی مراسم چهارشنبه سوری (حدود ساعت ۱۸ تا ۲۲) در سال ۹۸ به دلیل همزمانی با شروع گسترش ویروس کرونا و سختگیرانه‌تر بودن قرنطینه، نسبت به همان ساعات در سال ۹۷ بین دو تا چهار دسی‌بل کاهش یافته بود اما در سال ۹۹ با عادی‌تر شدن شرایط برای مردم، میانگین تراز صوت در تهران نسبت به سال ۹۷ یک تا سه دسی‌بل کاهش و نسبت به سال گذشته یک تا دو دسی‌بل افزایش یافت.

کاهش آلودگی صوتی در سایر کشور‌ها

این عضو انجمن علمی هوای پاک ایران با اشاره به اینکه اثرات کووید-۱۹ مانند دو روی یک سکه است، تصریح کرد: در طول سال ۲۰۲۰، مقالات تحقیقاتی زیادی وجود داشت که ثابت کرد شرایط محیطی و اقلیمی به دلیل قرنطینه یا محدویت‌های ترافیکی در مقیاس بزرگ در حال بهبود است. به عنوان نمونه شهر دوبلین در ایرلند دارای ۱۲ ایستگاه سنجش صوت است که در دوره پیش از قرنطینه، ۹ ایستگاه در۶۰ درصد زمان مورد بررسی، میانگین ساعتی تراز صدا بالاتر از حد استاندارد ۵۵ دسی‌بل و در زمان قرنطینه تنها سه ایستگاه در این شرایط بوده‌اند.

وی اضافه کرد: در تایوان نیز تفاوت‌هایی در آلودگی صوتی قبل و هنگام شیوع COVID-۱۹ مشاهده شد. در شهر کانپور (Kanpur) هند نیز با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط حسگر‌های محیطی قابل حمل، میانگین سطوح نویز قبل از قرنطینه در بازه ۴۴.۸۵ تا ۷۹.۵۷ دسی‌بل و در حین قرنطینه در محدوده ۳۸.۵۵ تا ۵۷.۷۹ ثبت شد همچنین میزان آزاردهندگی صدا در مناطق مسکونی، صنعتی و آرام حدود ۴۰ درصد کاهش یافت.

راهکار‌های کاهش آلودگی صوتی

این عضو انجمن علمی هوای پاک ایران با بیان اینکه با توجه به اثرات منفی مواجهه با صدای بالاتر از حد استاندارد بر سلامت و ایمنی افراد، نظارت دقیق بر وضعیت آلودگی صوتی در مناطق پرخطر بسیار مهم است، تاکید کرد: نصب ایستگاه‌های سنجش صدا در سراسر شهر‌ها و ایجاد یک پایگاه داده پایش نویز مناسب می‌تواند به ارزیابی سطح صدا، شناسایی جوامع در معرض سطوح بالای آلودگی صوتی، بررسی اثربخشی استراتژی‌های کاهش آلودگی صوتی کمک کند. از این طریق می‌توان سلامت جامعه را ارزیابی کرد و تدابیر مناسب مدیریتی را برای حفاظت از سلامت شهروندان و محیط زیست اندیشید.

وی اضافه کرد: اجرای برنامه‌های قرنطینه سراسری و محدودیت‌های سفر باعث کاهش ترافیک و استفاده از بوق شد بنابراین بسیاری از جنبه‌های دوره قرنطینه را می‌توان برای ابداع سیاست‌ها و دستورالعمل‌های جدید برای کاهش آلودگی صوتی در نظر گرفت. اگرچه اعمال قرنطینه یا حذف ترافیک از شهر‌ها برای طولانی‌مدت امکان پذیر نیست، اما استراتژی‌های مدیریت سختگیرانه ترافیک می‌تواند اثرات منفی آلودگی صوتی را کنترل کند.

کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ادامه داد: راهکار‌هایی مانند سیاست خودداری از بوق زدن، جایگزینی حمل و نقل شخصی موتوری با حالت حمل و نقل فعال مانند پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای سفر‌های کوتاه، مدیریت پارکینگ و محدود کردن وسایل نقلیه پر سر و صدا و انجام اقدامات آرام کننده ترافیک می‌تواند علاوه بر کاهش آلودگی صوتی، انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را نیز کاهش دهد.

کریمی در پایان گفت: ایجاد مسیر‌های ویژه دوچرخه‌سواری و پیاده‌راه‌های مناسب، افزایش امنیت مسیر، انتخاب مسیر‌های با آلودگی صوتی کمتر مانند انتخاب معابر فرعی و آرام، ایجاد کمربند‌های سبز در اطراف معابر و گنجاندن فضا‌های سبز در شهر‌ها باعث تشویق و افزایش انگیزه شهروندان در استفاده از حمل و نقل فعال خواهد شد. در حال حاضر در بسیاری از کشور‌ها با جداسازی مسیر‌های دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی با کمک رنگ‌های متنوع و شاد، تابلو‌های مفهومی و آموزشی و عبور از مسیر‌هایی با چشم‌انداز‌های زیبا بر جذابیت مسیر افزوده و موجب مشارکت هر چه بیشتر شهروندان در این راستا شده‌اند.