شاخص های کلیدی در وخامت حال بیماران کرونایی چیست؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از دیلی میل ، برخی از افراد پس از ابتلا به طیف شدید این بیماری حالشان بسیار بد می شود و در نهایت به بخش مراقبت ویژه می روند.

بستری شدن در ICU یا بخش مراقبت شدید (intensive care) نشانگر تشدید جدی در معالجه افراد است.

اما حالا که افراد زیادی در بخش آی سی یو بستری شده است این سوال به وجود می آید اصولا چه اتفاقی می افتد که کار یک بیمار به جایی کشیده می شود که بخش مراقب شدید نام دارد؟

تیم های پزشکی در بخش مراقبت های ویژه دارای تجهیزات لازم برای اندازه گیری کلیه جنبه های بدن افراد از ضربان قلب و درجه حرارت تا سطح اکسیژن خون دقیق هستند. تمامی این موارد یک شاخص کلیدی در وخامت کروناویروس سنجیده می شود. این اتفاق یعنی بستری شدن در آی سی یو وقتی می افتد که بیمار واقعا به شرایط حادی رسیده باشد، نتواند به خوبی نفس بکشد و سیستم های بدنش به درستی کار نمی کنند.

البته بیمارانی که در بخش مراقبت های ویژه بستری می شوند لزوما حال بدتری نسبت به بیمارانی که در بخش های دیگر بیمارستان بستری هستند، ندارند.  بیمارانی که در پی کرونا حالشان وخیم شده و به آی سی یو رفته اند تحت فشار مستمر هوایی مثبت قرار می گیرند. اما آنهایی که به کما رفته اند شرایط سخت تری دارند. برای رساندن اکسیژن به ریه و قلب ها و سایر اندام های آنها نیاز به تهویه مکانیکی است.

دستگاه های تهویه موجود در آی سی یو می تواند شامل لوله ای باشد که در گلوی بیمار قرار می گیرد و یا می تواند ماسکی باشد که به صورت بیمار پوشانده می شود. این ماسک با فشار قابل توجهی اکسیژن را وارد ریه فرد بیمار می کند، فردی که بیهوش نیست. اما اگر بیمار به کما برود آنگاه برای وارد کردن اکسیژن به ریه او باید چاره ای دیگر اندیشید. فن های داخلی ICU برای تنظیم میزان اکسیژن مورد نیاز بیمار از حسگرهای داخلی استفاده می کنند.

هواکش ها - که از نرم افزار پیشرفته و سنسورهایی برای تنظیم میزان اکسیژن مورد نیاز استفاده می کنند - می توانند برای بیمار بیهوش یا آگاه تجویز شوند.

برخی از بیماران فقط یک روز را در آی سی یو می گذرانند اما برخی دیگر بیش از سه هفته در بخش مراقبت های ویژه گذرانده اند.