همسایه‌های پر سر و صدا

این خبر خوش را برایتان دارم که امروز حرف زیاد است و وقت نداریم به پیش‌بینی وضع آب و هوا بپردازیم، هر‌چند که این زرد نارنجی‌های پاییز بدجوری دلبری می‌کنند و باید همه چیز را رها کرد و درباره این دلبرکان پاییزی نوشت... امروز موضوع گزارش‌هایمان هم کم از این زرد نارنجی‌های پاییزی ندارند. گروه با لبخند و آرامش مشغول کار است و شلوغی‌های تحریریه برای دو گروه رسانه و جامعه است که اصلا اوضاعی راه انداخته‌اند که نگویم. این طرف ترکیب شوقی و خانعلی‌زاده، آن طرف عودباشی و شهدوست. بنده هم مشغول نوش جان کردن شکلات تلخ اهدایی آقای مظاهری می‌خواهم سوژه‌های شیرین امروز را توضیح دهم برایتان.
حالا که با عبارت «مدتی این مثنوی تاخیر شد» جناب مولانا شروع کردیم، توضیح چهار ورق فرهنگی روزنامه را هم از صفحه 12 شروع می‌کنیم. آذر مهاجر که خیلی شبیه شخصیت هدفن تو گوش در کارتون معروف داستان کوسه است، همین الان دقیقا هدفن چسبانده به گوشش و درباره سریال تازه‌ای می‌نویسد که شبکه نتفلیکس قصد دارد درباره مولانا بسازد. بخش عمده محتوای این سریال قرار است بر اساس رمان ملت عشق نویسنده ترک الیف شافاک پیش برود. هدفن تو گوش گروه رفته سراغ نقد این انتخاب و پرداخته به کتاب‌های بی‌ارزش و کم‌محتوایی که اصولا برای ساخت چنین فیلم‌هایی مورد توجه قرار می‌گیرند.
حالا که از آخر شروع کرده‌ایم، در همین مسیر هم پیش برویم دیگر... ساناز قنبری که یکشنبه حسابی در روزنامه گرفتار کار بوده و حالا هم خسته است، با دو منتقد تماس گرفته و درباره سریال مانکن و دیگر آثار مشابهی که هر چند ضعیف هستند، اما شبکه نمایش خانگی را قبضه کرده‌اند، حرف زده. منتقدها هم خیلی رک و صریح گفته‌اند شبکه نمایش خانگی در حال تبدیل شدن به یک شبکه جم داخلی است! همان‌قدر سریال‌های آبکی و بی‌خاصیت با هیجان‌ها و جذابیت‌های کاذب دارد که می‌شود ساعت‌ها نقدش کرد. اگر شما هم مانکن و دیگر سریال‌های مشابه آن را در شبکه نمایش خانگی می‌بینید بفرمایید صفحه 11 و نظرات منتقدان را بخوانید.
رسیدیم به صفحه 10 که استاد صابر محمدی در حال پیگیری سوژه و نوشتن گزارشی برای آن است. می‌پرسم استاد محمدی چه خبر که ایشان نقل می‌کنند از انتظارشان برای آمدن آلبوم مشترک همایون شجریان و علیرضا قربانی که البته سال‌هاست علاقه‌مندان این دو خواننده منتظرش هستند. حتما فکر می‌کنید همکارمان درباره این آلبوم نوشته، اما باید خدمت‌تان عرض کنم که این‌طور نیست. محمدی از آن روزنامه‌نگارهایی نیست که برود سراغ خبرهای سوخته و از قبل اعلام شده. او نماآهنگی را که روی یکی از قطعات آلبوم ساخته شده نشانه گرفته و به جزئیات آن پرداخته است.