حکایت فیل در اتاق تاریک

تاجر مهمان گفت: بنا دارم ادویه‌جات را در شهرهای اطراف به عمده‌فروشان و بنکداران بفروشم و فیل را برای تحویل به سیرک بزرگ خلیل عقاب به آنتالیا ببرم. تاجر میزبان گفت: بیا پیش از رفتن تفریحی بکنیم. مردم این شهر فیل ندیده‌اند و با آن آشنایی ندارند. بیا او را در اتاق تاریکی قرار دهیم و از مردم عادی بخواهیم وارد اتاق شوند و فیل را لمس کنند و بگویند چه‌چیزی را لمس کرده‌اند. بی‌شک پاسخ‌های مضحکی از قبیل شیلنگ و بادبزن و ستون و شمشیر خواهند داد و اسباب خنده و تفریح ما تاجران را فراهم خواهند ساخت.
تاجر مهمان که علاقه زیادی به خنده و تفریح داشت پیشنهاد تاجر میزبان را قبول کرد. فردای آن‌روز فیل را در اتاقی تاریک قرار دادند و از مردم خواستند به درون اتاق بروند و بر چیزی که داخل اتاق است دست بسایند و پس از بیرون آمدن گزارش دهند که بر چه‌چیز دست بسوده‌اند. نفر اول وارد اتاق شد و بیرون آمد و گفت: به گمانم آنچه لمس کردم خرطوم فیل بود. نفر دوم وارد اتاق شد و بیرون آمد و گفت: به گمانم آنچه لمس کردم گوش فیل بود. نفر سوم وارد اتاق شد و بیرون آمد و گفت: به گمانم آنچه لمس کردم پای فیل بود. نفر چهارم وارد اتاق شد و بیرون آمد و گفت: به گمانم آنچه لمس کردم عاج فیل بود. در این لحظه تاجر مهمان رو به تاجر میزبان کرد و گفت: اینها فیل دیده بودند؟ تاجر میزبان گفت: به گمانم کلیدواژه فیل را در داستان‌های مثنوی جست‌وجو کرده بودند و به این‌ترتیب مردم عادی با استفاده از موتورهای جست‌وجو، تفریح تاجران را منغض کردند و به خانه‌های خود بازگشتند.

امید مهدی‌نژاد

طنزنویس