بفرمایید هیــات، بفرمایید کتــاب

ماجرای باز شدن پای کتاب به هیات رایه‌العباس(ع) چیذر به چهار سال قبل بازمی‌گردد. زمانی که در روز اربعین حسینی، مداح محبوب پایتخت بخش‌هایی از کتاب «آفتاب در حجاب» نوشته سیدمهدی شجاعی را از رو خواند.
کریمی پشت تریبون مشغول روضه‌خوانی بود که ترجیح داد برای تشریح از سخنرانی آتشین و تند و تیز حضرت زینب(س) در مجلس یزید، متنی را از پشت تریبون بخواند که نویسنده آیینی و مذهبی یکی دو دهه اخیر ادبیات داستانی به رشته تحریر درآورده بود. گریه و واکنش جمع نسبت به بعضی از سطرهای کتاب، مقتل‌خوانی شهید آیت‌الله حکیم را در عاشورای 1381 در مسجد امام رضا(ع) قم
تداعی می‌کرد.
پیوند هیات و ناشر
احتمالا در چنین عقبه‌ای بود که به تدریج بخش معرفی کتاب به شرکت‌کنندگان در مراسم شادی و عزای اهل‌بیت(ع) باز شد.
حسین پنجه‌شاهی، مدیر آستان امامزاده علی‌اکبر(ع) چیذر درباره این اقدام به فارس گفته است: «حاج محمود کریمی بنا دارد با بهره‌گیری از ظرفیتی که امام حسین(ع) در اختیار وی قرار داده، بهترین بهره‌برداری را از حضور کودکان، نوجوانان و جوانان داشته باشد. در این راستا یکی از اقدامات، معرفی کتاب‌های متناسب این قشر است که در این راستا کارگروهی ابتدا کتاب‌های متناسب برای کودکان و رشد فکری آنان را احصا می‌کنند و در گام بعدی خود حاج محمود کریمی به مطالعه آنها می‌پردازد و در صورت تایید نهایی در جلسات هیأت معرفی می‌شود.
بنا داریم در اعیاد یک کتاب به نوجوانان معرفی کنیم، در جلسات ابتدایی حاج محمود کریمی شخصاً بالغ بر ۳۰۰ نسخه از کتاب‌ها را خریداری می‌کرد و پس از معرفی به نوجوانان هدیه می‌داد، اما در جلسات اخیر، کتاب‌ها با اخذ تخفیف‌های لازم از انتشارات و همچنین تقبل بخشی از هزینه، با قیمت بسیار اندکی ارائه می‌شود.» حالا هم که در عید غدیر امسال و دو شب قبل دوباره این هیات و برگزارکنندگان، یک کتاب دیگر را این مرتبه مرتبط با سوژه جشن این روزها معرفی کرده‌اند.
فقط رایه‌العباس (ع) نیست
حالا که داریم از باز شدن پای کتاب به هیئات و مجالس عزاداری تمجید می‌کنیم این را هم بگوییم که این مساله فقط محدود به رایه‌العباس(ع) و حاج محمود کریمی نیست. مثلا همین حسینیه قهرودی‌ها در جنوب تهران که شب‌های جمعه هیات برگزار می‌کنند هم چند سالی است یک نمایشگاه کتاب را هم ضمیمه برگزاری هیات کرده و کسانی که قصد شرکت در مراسم هفتگی هیات را دارند معمولا نیم‌نگاهی هم به کتاب‌های عرضه شده می‌اندازند. هیات آیت‌ا... حق‌شناس در خیابان مجاهدین در جنوب ‌شرق تهران در نزدیکی میدان شهدا از دیگر مراکزی است که معمولا پیوست فرهنگی یک نمایشگاه کوچک و جمع و جور کتاب را با خود به همراه دارد. واقعیتش را بگوییم ما امیدواریم در محرم امسال تعداد این هیات‌ها و عزاداری‌ها بیشتر شود و در ایام محرم دوباره بیاییم و با ذوق برایتان از مجالسی بگوییم که برگزارکنندگان خوش‌ذوق آنها کلی کتاب خوب معرفی کرده‌اند.

ناقوس‌شناسی
«ناقوس‌ها به صدا در می‌آیند» رمانی است درباره امام علی علیه السلام. این رمان از کلیسایی آغاز می شود که مردی تاجیک برای فروش کتابی که پیدا کرده به نزد کشیش کلیسا می رود. این کشیش عاشق کتاب‌های خطی و قدیمی است. با دیدن این کتاب به ارزش تاریخی آن پی می‌برد اما پس از خواندن کتاب به ارزش حقیقی کتاب یعنی همان شخصیت امام علی بن ابیطالب علیه‌السلام پی‌می‌برد و با آن آشنا می‌شود. کشیش در ادامه علاقه‌مند می‌شود که کتاب را از او بخرد، اما مرد تاجیک به دست کسانی که دنبال این کتاب ارزشمند هستند، کشته می‌شود و از اینجا به بعد، کشیش روسی پا در مسیری می‌گذارد که به شناخت امام‌ علی(ع) منتهی می‌شود. او از موسکو خارج شده و به بیروت سفر می‌کند و در آنجا به کمک دوست خود جرج جورداق به شناخت صحیح و کاملی از امام‌علی(ع) دست پیدا می‌کند. این رمان نسخه‌ای پیراسته و ویرایش شده از رمان قدیس است که پیش از این توسط همین نویسنده از سوی نشر کتاب نیستان منتشر شده بود.

کتابخوانی وسط شور !

محرم سال 97 غافل‌گیری دیگری رو شد. کریمی این مرتبه بخش‌هایی از کتاب «فتح خون» شهید آوینی را به صورت متن و همراه با سینه‌زنی روخوانی کرد. در همان حال که عزاداران و حاضران در مراسم، یک سینه‌زنی آرام _ که اصطلاحا به آن «زمینه» می‌گویند_ را انجام می‌دادند، مداح مشهور هیات سعی داشت با لحنی ریتمیک،‌ متن را به دستگاه آهنگین شعر نزدیک کند تا از ترکیب این متن با سینه‌زنی حاضران، فضای حماسی خاص جلسه خلق شود.
این‌کار برخلاف تصور خود کریمی، چندان با استقبال مواجه نشد. در واقع آزمون و خطای کریمی و اتاق فکر هیات خوش‌ذوق و با سلیقه رایه‌العباس(ع) جواب نداده بود. شاید جمع تجربه‌های این‌چنینی بود که آرام آرام مسؤولان و برگزارکنندگان را به تدریج به نقطه‌ای رساند که باز کردن پای بعضی ابداعات و خلاقیت‌ها در مراسم عزاداری سیدالشهدا(س) شاید لزوما به معنای تاثیر کوتاه‌مدت نباشد و شاید بهتر باشد از این تجمع انسانی و شوری که در چنین مراسمی وجود دارد، بهره‌برداری کرد برای کاشتن بذر فعالیت‌های دیگری که در درازمدت می‌توانند ثمره دهند.