بازی تلخ اسباب‌بازی

3 برابر گران‌تر از قبل
چهارمین جشنواره اسباب‌بازی آبان پارسال برگزار شد و همان زمان بود که محسن حموله، دبیر این جشنواره به رسانه‌ها گفت سهم اسباب‌بازی ایرانی در بازار ایران فقط 15‌درصد است. در بهترین و خوشبینانه‌ترین حالت هم نمی‌توان فکر کرد این رقم از سال گذشته افزایش پیدا کرده و صرفا باید امیدوار بود که کاهش چشمگیری نداشته باشد.
هنوز سال جاری به نیمه نرسیده که گزارش‌ها و اطلاعات منتشر شده از بازار اسباب‌بازی، حکایت از گران شدن و نیز رکود در این بازار دارند. با افزایش نرخ ارز، قیمت اسباب‌بازی‌ها مثل خیلی چیزهای دیگر سه‌برابر شده و همین گرانی به رکود در بازار اسباب‌بازی انجامیده است.
از آنجا که 85 درصد اسباب‌بازی‌های موجود در بازار خارجی و وارداتی است، رکود این بازار باعث شده تولیدات داخلی هم افزایش قیمت داشته باشد، چرا که تولید داخلی نتوانسته نبض بازار را در دست بگیرد و پاسخگوی نیاز مردم باشد.
گویا در همین شرایط، اسباب‌بازی ایرانی به کشورهایی مانند افغانستان و عراق صادر می‌شود و به کمبود این محصول و افزایش قیمت آن دامن می‌زند.
سود پنهان اسباب‌بازی
از همه زمینه‌های فرهنگی و ضرورت عرضه اسباب‌بازی‌های بومی و ملی به کودکان ایرانی که بگذریم، تولید اسباب‌بازی در ایران نه‌تنها مهم، بلکه مقرون به صرفه است. اصلی‌ترین ماده اولیه تولید اسباب‌بازی، انواع پلاستیک است که از مواد پتروشیمی مشتق می‌شود و دسترسی به این ماده در کشور ما دشوار نیست؛ ضمن این‌که اسباب‌بازی بازار گسترده‌ای دارد و می‌تواند مورد توجه خانواده‌ها قرار بگیرد اگر با قیمت و کیفیت مناسب تولید شود، اما چند نکته قابل تامل در این باره وجود دارد مثلا این‌که در ایران رشته طراحی اسباب‌بازی وجود ندارد و رویدادهایی مانند جشنواره اسباب‌بازی، ایده آزاد اسباب‌بازی و مواردی از این دست، تاثیری بر بازار این محصول نداشته و به چرخه اقتصاد اسباب‌بازی چیزی اضافه نکرده‌اند.
اسباب‌بازی‌های بی‌کیفیت
دیگر قرار نیست نگران این باشیم که چرا بچه‌های ایرانی با عروسک‌های السا، آنا و راپونزل بازی می‌کنند یا پسربچه‌ها با بت‌من و سوپرمن سرشان را گرم می‌کنند؛ الآن نگرانی مهم‌تری وجود دارد و آن هم تولید اسباب بازی از مواد بازیافتی بی‌کیفیت و احتمالا مضر است.
وقتی عرصه برای تولید تنگ شود و واردات به دلیل افزایش قیمت ارز به صرفه نباشد، آن وقت است که توجه واردکنندگان به محصولات ارزان‌تر جلب می‌شود و همین طور والدینی که بین حذف اسباب‌بازی از سبد خرید خانواده و خرید محصول ارزان مجبور هستند دومی را انتخاب کنند.
کشور چین که بر اساس آمارهای منتشر شده، بیشترین صادرات اسباب‌بازی را به ایران دارد، محصولاتی با درجات مختلف کیفی تولید می‌کند، اما سهم ایران از این بازار محصولات بی‌کیفیت‌تری است که از مواد بازیافتی تولید می‌شوند، چون افزایش قیمت ارز دیگر به واردکنندگان اجازه نمی‌دهد به سمت محصولات باکیفیت بروند.

آذر مهاجر
ادبیات