احیای فاخرسازی ممکن است؟

تلویزیون تولید سریالی نظیر «مختار» را در کارنامه دارد که همین حالا اگر بخواهند چیزی شبیه به آن بسازند، چیزی بالغ بر 400 میلیارد تومان هزینه دارد! یا سریالی مانند «در چشم باد» اگر این روزها بخواهد ساخته شود، ممکن است خرجش از 400 میلیارد تومان هم بیشتر شود!
هرچند با اخباری که درباره اختلاس‌های چندهزار میلیاردی می‌شنویم این 400 میلیارد رقمی نیست ولی در مختصات هنرهای نمایشی این مبلغ بسیار کلان است و سازمان به‌راحتی نخواهد توانست این مبلغ را تأمین کند.
هرچند یکی دو سریال فاخر در زمان مدیریت علی لاریجانی بر صداوسیما ساخته شد، ولی اوج تولید سریال‌های فاخر یا بیگ پروداکشن در زمان مدیریت عزت‌ا... ضرغامی بود که ثباتی نسبی بر اقتصاد حاکم بود ولی در روزگار فعلی و با التهابات مکرر ارز واقعا رفتن به سمت بیگ پروداکشن به ردیف بودجه‌ای مجزا نیاز دارد.
خیلی‌ها تصورشان این است که چون تولید به سمت دیجیتال حرکت کرده پس تولید فیلم و سریال فاخر هم ارزان‌تر شده! به عنوان مدیر تولیدی که تمام جوایز سینما از جایزه فجر تا خانه سینما و منتقدان را برای پروژه‌های بیگ پروداکشنی مثل «چ» و «رستاخیز» گرفته‌ام به‌صراحت میگویم که تصویرسازی رایانه‌ای نه‌تنها هزینه را کم نمی‌کند بلکه به خاطر آداپته کردن نماهای رئال با نماهای سی.جی.آی (رایانه‌ای) باید زیر بار پروداکشنی سنگین رفت که هزینه‌زاست وگرنه به جای آن که یک سریال تاریخی-حماسی تولید شود به کمدی ناخواسته دچار می‌شویم.
متأسفانه کارگردانانی مانند داوود میرباقری و مسعود جعفری‌جوزانی که زمانی سریال‌هایی مانند «مختار» و «در چشم باد» را ساختند آن‌قدر با کلیدواژه «کمبود بودجه» مواجه شدند که بعید است حتی انگیزه سابق را برای روی غلتک انداختن پروژه‌های تاریخی خود داشته باشند. تزریق انگیزه با تامین اعتبار ممکن است و باید به فکر تأمین اعتبار پروژه‌های فاخر از مسیری مجزا بود بلکه کارگردانان فاخرساز هم باردیگر هنرنمایی کنند.

علی قائم‌مقامی

تهیه‌کننده