یادداشت:
پیش به سوی احیای سریال
تلویزیون همچنان حاکم بلامنازع برنامه‌های ورزشی و پخش زنده مسابقات و به‌خصوص فوتبال است. خودم مخاطب پروپاقرص فوتبال هستم و همچنان تلویزیون در این حیطه پیش‌روست و بسیاری از فارسی‌زبانان سراسر دنیا دوست دارند مسابقات جهانی را با گزارش‌های ایرانی ببینند.
در بخش سریال‌های نمایشی به‌نظرم فعلا تلویزیون آن موفقیتی که سریال‌هایی مثل «یوسف پیامبر» یا «مختارنامه» پخش می‌شد را ندارد و باید تلاش بیشتری شود.
ما بهترین بازیگران و کارگردان‌ها را داریم و در قیاس با سریال‌های ماهواره‌ای از منظر پشت صحنه بسیار جلوتریم. پس چرا مخاطبان محصولات ما کمتر شده است؟
اگر تفکر والا بر تولیدات حاکم شود یقین بدانید اوضاع بهتر خواهد شد. مدیران می‌توانند با برنامه‌ریزی‌های درست وارد تولید محصولات درجه یک شوند و سعی کنند با خدمت گرفتن تیم تولید درجه یک، محصولات در شأن رسانه ملی تولید کنند و باز هم شاهد محصولاتی به عظمت مختارنامه یا یوسف پیامبر باشیم.
البته در ماه‌های گذشته و همین نوروز اخیر، تلاش‌هایی برای تولید مسابقات سرگرم‌کننده دیده‌ایم که اتفاقا جذاب و مخاطب‌پسند هم هستند، اما نکته‌ای که در این قبیل برنامه‌ها وجود دارد این است که امکان دارد بعد از مدتی تکراری شده و جذابیتشان را از دست بدهند و مخاطب از دیدن این برنامه‌ها هم سیر شود پس دورنمای مدیریتی نباید متکی به این مسابقات باشد. البته نمی‌گویم مسابقات سرگرم‌کننده نباشد. اتفاقا باید این نوع مسابقات هم باشد، ولی تلویزیون جمهوری اسلامی در منطقه و جهان به‌خاطر سریال‌های حلالش معروف است و باید با سوق دادن بودجه‌ها به سمت تولید سریال‌ها، سال‌های پررونق سریال‌سازی را احیا کنیم و آن هنگام است که به‌راحتی ماهواره‌ها را شکست خواهیم داد.
قربان محمدپور
کارگردان
