چشم‌های کوچولو تنبلی نکنید !

از آنجا که بسیاری از کودکان متوجه کاهش دید در یکی از چشم‌های خود نمی‌شوند و ظاهر چشم‌ها نیز در اغلب موارد طبیعی است، مهم‌ترین چالش در درمان تنبلی چشم، تشخیص بموقع آن است. به همین خاطر برنامه‌های غربالگری کشوری در سنین پیش از مدرسه طراحی و اجرا شده است.
علت تنبلی چشم می‌تواند تفاوت قابل ملاحظه در شماره میان چشم‌ها، انحراف (لوچی) یا کدر بودن مسیر بینایی (مانند آب‌مروارید مادرزادی در نوزاد) باشد. گاه چشم کودک مبتلا به این عارضه، به سمت داخل یا بیرون منحرف می‌شود و چشم‌ها همزمان با هم کار نمی‌کنند، درک از عمق تصویر ضعیف می‌شود و کودک سر خود را کج می‌کند. بنابراین با مشاهده هر گونه موارد مشکوک به انحراف چشم‌ها یا سفید شدن سیاهی مردمک باید بی درنگ با چشم‌پزشک مشورت شود. درمان تنبلی چشم شامل اصلاح عیب انکساری و بستن چشم است که با گذاشتن پوششی روی چشم قوی‌تر انجام می‌گیرد. در برخی از موارد نیز قطره‌های چشمی حاوی آتروپین در چشم قوی‌تر ریخته می‌شود تا دید آن تار شود. همچنین عینک‌هایی برای تار کردن چشم قوی‌تر توصیه می‌شود. با این تدابیر مغز کودک وادار به استفاده از چشم ضعیف‌تر شده و با گذشت زمان، مراکز مغزی مربوط به آن چشم تقویت می‌شوند. اگر کودک در برابر پوشاندن چشم قوی‌تر مقاومت کند، می‌توان با ترفند‌هایی چون تشویق و بازی کردن، این مرحله حساس را سپری کرد.

دکتر پاشا انوری

جراح و متخصص چشم