کشیدن یا نکشیدن؛ مساله این است!

تجویز کشیدن دندان توسط ارتودنتیست بر اساس محاسبات مختلفی انجام می‌شود. یکی از موارد، میزان شلوغی دندان‌هاست که در بعضی موارد کشیدن دندان مورد تجویز پیدا می‌کنند.
موارد دیگری که بیماران خوب است بدانند و متخصصان ارتودنسی براساس آنها تصمیم کشیدن یا نکشیدن دندان‌ها را بنا می‌کنند عبارت است از موقعیت استخوان‌های فک‌ها، شیب دندان‌ها به سمت جلو یا عقب، موقعیت لب، بینی و چانه، میزان لثه اطراف دندان‌ها، اندازه و شکل دندان‌ها و بسیاری از موارد دیگر که به کمک پیشرفت فناوری‌ها به‌طور دقیق قابل بررسی است.
امروزه سؤال اصلی این نیست که آیا می‌توان درمان ارتودنسی را بدون کشیدن انجام داد یا خیر. چرا که هر درمان ارتودنسی را می‌توان بدون کشیدن دندان انجام داد. امروزه سؤال اصلی این است که با توجه به موقعیت بافت نرم، استخوان و دندان‌های هر بیمار کدام روش (کشیدن یا نکشیدن)، زیبایی و عملکرد بهتری برای بیمار فراهم می‌کند و نتایج درمان را با ثبات نگه می‌دارد؟
نکته قابل توجه این است اگر برای بیماران نکشیدن دندان‌ها به زیبایی بهتر و عملکرد بهتر دندان‌ها و فکین منجر بشود ، ولی موقعیت دندان‌ها در این شرایط با ثبات نباشد متخصصان کشیدن دندان‌ها را توصیه می‌کنند.
به عبارت دیگر، بیماران این تصمیم مهم تکنیکی را بهتر است که به متخصص معالج خود بسپارند، چرا که ایشان علاوه بر توجه به همه عوامل از جمله به ناهنجاری‌های بافت نرم و سخت دندان‌ها، به ثبات نتایج درمان هم می‌اندیشند و حتما این تصمیم مهم مبتنی بر تجربه و روش‌های مختلف تصویربرداری و معاینه تکنیکی بیماران است.

دکتر کاظم دالایی
متخصص ارتودنسی
و عضو هیأت علمی دانشگاه شهید‌بهشتی