سراغ بعضی فیلمسازهایی رفته‌ایم که فیلم‌هایشان اسامی عجیب و غریبی دارند

وااااای اسم این فیلمو!

زیر و رو کردن اسامی فیلم‌های سینمایی، نکات جالب و تعجب‌برانگیزی به ما می‌دهد که شاید کمتر کسی به آن توجه کند. هرچند در گذشته برای کسی مهم نبود که اسم یک فیلم چیست و معمولا به دنبال این بودند که کدام بازیگر در یک فیلم بازی کرده، اما در همان روزها هم کارگردان‌هایی بودند که برای انتخاب نام فیلم وقت می‌گذاشتند؛ کارگردان‌هایی مثل مسعود کیمیایی، زنده‌یادان علی حاتمی و عباس کیارستمی و برخی دیگر. البته این را هم بگوییم که در آن ایام اسامی عجیب و غریب و به اصطلاح خز بسیاری هم دیده می‌شد. اسامی مثل گل‌پری جون، آتشپاره تهران، می‌رم بابا بخرم و... که نشان می‌داد فیلمسازان برای رونق گیشه‌شان اصرار زیادی بر گذاشتن اسامی زرد و عوام‌پسند روی فیلم‌هایشان دارند. این اصرار فیلمسازان بر اسامی زرد، امروز و بعد از گذشت سال‌ها و تغییر و تحولات اجتماعی و جهانی فراوان هنوز هم کمابیش پابرجاست و ما در همین دهه هم اسامی عجیب و بی‌معنایی روی فیلم‌ها می‌بینیم که ناخودآگاه شوکه می‌شویم! در این‌گونه فیلم‌های سینمایی معمولا نامگذاری از هیچ قانون و متر و معیاری پیروی نمی‌کند و همین که نام مربوط خلاف عرف اجتماعی نباشد برای صاحبان فیلم و متولیان امر کافی است. این در حالی است که نام یک فیلم ضمن این‌که نباید تمام درونمایه فیلم را لو دهد باید بیانگر محتوا و مولفه‌های خاص آن فیلم باشد و تکلیف مخاطب را با اثری که می‌خواهد ببیند روشن کند. بر این اساس بعضی از فیلمسازان نام‌های کوتاه بر فیلم‌هایشان می‌گذارند و تجربه ثابت کرده که این اسامی کوتاه بخوبی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند و در ذهن مخاطب به یادگار می‌مانند؛ مانند لیلا، سارا و پری به کارگردانی داریوش مهرجویی. اما آنچه مسلم است این که نوع نامگذاری یک فیلم باید برآیند کلی فیلم باشد و مخاطب را گمراه نکند. جام‌جم در گزارش پیش رو درباره نام فیلم‌ها و میزان تاثیر‌گذاری آن بر مخاطب با فیلمسازان به گفت‌وگو پرداخته که در ادامه می‌خوانید.

کد خبر: ۱۱۹۲۵۹۶

براساس داستان قصه
قربان محمدپور، کارگردان نام فیلم‌هایش را براساس مضمون داستان‌هایش انتخاب می‌کند.
او در گفت‌وگو با جام‌جم تصریح می‌کند: من نام فیلم‌هایم را براساس داستان قصه‌ام انتخاب می‌کنم.
به عنوان مثال سلام بمبئی در شهر بمبئی می‌گذشت یا همین فیلم اخیرم که هنوز اکران نشده نامش هست دختر شیطان که دختر شیطان است یا نام خروس جنگی را به دلیل دعواهایی که در فیلم می‌شد، گذاشتم.
البته من در فیلم‌هایم، اسم‌هایی هم داشتم که بیشتر جنبه هنری داشتند مانند زبان مادری که شاید مطابق ذائقه عامه مردم نباشد.
فیلمنامه‌نویس دخترعمو و پسرعمو، داماد خجالتی و راننده تاکسی توضیح می‌دهد: نام فیلم بسیار در مخاطب تاثیرگذار است. نام فیلم یعنی مخاطب بداند با چه فضایی قرار است مواجه شود و حالا با توجه به آن به دنبال روند قصه به تماشای فیلم بنشیند. در واقع مخاطب با شنیدن نام فیلم باید بداند که به تماشای چه ژانری با چه فضایی نشسته.
یک نام خوب می‌تواند یک مخاطب را به سالن سینما جذب کند یا بالعکس او را از سالن سینما دور کند.
مثلا آنچه مردان درباره زنان نمی‌دانند یا ورود آقایان ممنوع از جمله نام‌هایی هست که در مخاطب ایجاد کنجکاوی می‌کند تا بیایند و ببینند که این فیلم چه ماجرایی دارد.
محمــــــــدپور درباره فیلــم آخرش دختر شیــــطان مــی‌گوید: این فیــلم به لحاظ کیفـــی نســــــبت بــــه فیلم قبلی‌ام سلام بمبئی پیشرفته تر است و الان مراحل فنی را پشت سر می‌گذارد. چون حجم وسیعی از جلوه‌های ویژه دارد که تا به امروز نظیرش را در سینمای ایران نداشتیم و احتمالا یکی از گزینه‌های اکران نوروزی است. البته برای فرستادن فیلم به جشنواره فجر هم تا دو هفته آینده تصمیم گیری می‌کنیم.
در وااااای آمپول حرف ناشایست نمی‌زنیم!
علیرضا محمودزاده، کارگردان که این روزها فیلم سینمایی وااااای آمپول را در اکران عمومی دارد به جام‌جم می‌گوید: فیلم ما درباره ترسیدن از آمپول است و به همین دلیل نامش را گذاشتیم وااااای آمپول. من در چند مورد دیدم که برخی دوستان بدون دیدن فیلم و در نظر گرفتن محتوایش نامش را نقد کردند! توصیه‌ام به این دوستان این است که اول فیلم را ببینند و بعد نظرشان را بگویند.
وااااای آمپول فیلمی دوپهلو است و نام‌های دوپهلو در تمام دنیا زیاد است. همین الان در چند جشنواره فیلم‌هایی وجود دارند که اسامی شک‌برانگیزتری دارند.
ما حداقل در فیلم‌مان حرف ناشایستی نمی‌زنیم و نام فیلم‌مان هم برآمده از مضمون آن است. مخاطبان اصلی فیلم ما کودکان و نوجوانان هستند و آنها هم نام فیلم ما را دوست دارند.
کارگردان فیلم «حقــــــــه‌باز دم‌دراز» ادامه می‌دهد: نام یک فیلم مانند شناسنامه آن است که می‌تواند حاوی مفاهیم کلی یک فیلم باشد. در ایران نام فیلم تاثیر زیادی در گرایش مخاطب به دیدن فیلم دارد.
چون اسم فیلم اولین چیزی است که مخاطب درباره آن حرف می‌زند. نام‌گذاری یک فیلم به انتخاب و سلیقه صاحبان اثر بستگی دارد و آنها قطعا هر نامی را که بخواهند روی فیلمشان می‌گذارند.
او درباره نحوه اکران وااااای آمپول یادآور می‌شود: وااااای آمپول اولین فیلم کمدی در حوزه نوجوانان است که تا به حال هیچ فیلمی شبیه آن برای نوجوانان ساخته نشده. آموزش و پرورش هم همکاری خوبی در این زمینه با ما داشته و ما صبح‌ها یک‌سری از سانس‌ها را به دانش‌آموزان اختصاص دادیم، اما چیزی که الان مهم است این است که الان همزمان با ما یک فیلم کودک دیگر هم اکران شده و این اتفاق خوبی برای هیچ‌کدام از این فیلم‌ها نیست.
ضمن این‌که هنوز اکران فیلم «آهوی پیشونی سفید» هم خاتمه نیافته! امیدوارم ساز و کار مناسبی در اکران ایجاد شود که همزمان چند فیلم از یک ژانر اکران نشوند. به نظرم مثلا اگر قرار است فیلمی در ژانر کودک اکران شود، ماهی یک فیلم کافی است. چون در غیر این صورت فیلم‌های بخش خصوصی ضربه‌ای جبران‌ناپذیر می‌خورند.