تمرین با برنامه سال 60

این داستان زندگی میروایس رازقی است. وزنه برداری که می‌گوید در حال حاضر بالاترین رکوردها در افغانستان متعلق به اوست. رازقی این رکوردها را در بازی‌های آسیایی جاکارتا به ثبت رساند. 113 کیلوگرم یکضرب، 155 کیلوگرم دوضرب و 268 کیلوگرم مجموع. در روزی که سهراب مرادی رکورد جهان را شکست و با مجموع 410 کیلوگرم قهرمان دسته 94 کیلوگرم بازی‌های آسیایی شد، رکوردهای رازقی بیشتر از هر زمان دیگر سبک بود، اما آنچه این رکوردها را متمایز می‌کند، شرایطی است که رازقی و دیگر وزنه بردارهای افغان با آن دست به گریبان هستند. رازقی به جام‌جم می‌گوید: «اینها بالاترین رکوردهایی است که زدم. بدون دارو و مکمل. می‌دانم تکنیکم خوب نیست اما توانم بالاست. من با هیچ وزنه می‌زنم. بدون مربی، بدون پول. تنها چیزی که دارم یک برنامه تمرینی است که از سال 1360 به دیوار فدراسیون قاب شده است.»

اینها تمام مشکلات رازقی نیستند. با این حال او هدف‌هایی دارد که بزرگ‌تر از همه این مشکلات است: «همیشه هدفم یک چیز بوده است. این‌که یک روز بتوانم پرچم کشورم را در یک مسابقه بزرگ بلند کنم. شاید تنها یک آرزو باشد ،اما من تسلیم نمی‌شوم.»

از رازقی درباره سهراب مرادی و کیانوش رستمی هم پرسیدیم که پاسخ داد: «بی‌اندازه خوشحالم که با این دو قهرمان پرقدرت دنیا در بازی‌های آسیایی روی تخته ایستادم. آن‌قدر که نمی‌توانم خوشحالی را بگویم. مرادی بهترین وزنه‌بردار جهان اسلام و تمام دنیاست. رستمی هم واقعا یک قهرمان با اخلاق، خوش رفتار و دوست داشتنی است.»