ترکش‌های دوستانه یک گزارش

راستش را بخواهید نگاه‌مان در آن گزارش هم بیشتر یک نگاه مردم‌نگارانه بود. این‌که بفهمیم مردم عادی کوچه و خیابان در برابر اجرای زنده موسیقی، آن‌هم در قالب کنسرت و آن هم در حوزه موسیقی سنتی چه واکنشی دارند و چه فضایی خلق می‌شود. همین هم شد که گزارش «موسیقی سنتی جای جلف‌بازی نیست!» نوشته و در صفحه 10 روزنامه 10 شهریور منتشر شد.

بعد از انتشار این گزارش بود که از جانب موسسه توسعه هنرهای معاصر با گروه فرهنگی تماس گرفتند و با تشکر از التفاتی که جام‌جم به این موضوع نشان داده بود خواستند توضیحاتی درباره این برنامه به ما بدهند. هرچند تمایل دوستان موسسه مزبور که از موسسات وابسته به معاونت هنری وزارت ارشاد محسوب می‌شوند به مصاحبه نبود و بیشتر دوست داشتند ما را از جزئیات و فرآیندی که منتج به برگزاری این کنسرت شده است آگاه کنند، اما ما هم کمال استفاده را بردیم و گفتیم چیزی پنهان از مخاطبان نداریم.

انصافا مقاومت چندانی نشان ندادند و قبول کردند. همین هم شد که یکی دو هفته قبل در یک جلسه حضوری در دفتر مدیریت موسسه، روبه‌روی هم نشستیم و با مهدی افضلی-که چند سالی هست مسؤولیت این موسسه را به عهده دارد - گپ و گفت کردیم و چای بیسکویت خوردیم. فردی که به قول خودش همیشه از مصاحبه رسانه‌ای فراری است و خیلی کم تن به گفت‌وگو با اهالی رسانه می‌دهد.

نکته جالب این‌که حسب گفته افضلی، آنها از مدت‌ها پیش از آن‌که این بحث‌ها به سطح رسانه بکشد و عده‌ای بخواهند از آن بهره‌برداری کنند در سکوت رسانه‌ای به دنبال اجرای این ایده بوده‌اند و در حال رایزنی و هماهنگی با دستگاه‌های مختلف تا بتوانند این برنامه را به نحو احسن اجرا
کنند.

حالا که بحث کنسرت رایگان و اجرای رایگان موسیقی برای مردم کوچه و بازار داغ شده است شاید خواندن جزئیات مربوط به این مساله خالی از لطف نباشد به ویژه که مشخص شود اجرای چنین برنامه‌هایی نیاز به پروتکل‌های پیچیده ندارد. حداقل آن‌که یک بار این کار انجام شده است. مشروح این مصاحبه را در همین صفحه بخوانید.

محمدصادق علیزاده

دبیر فرهنگ