خاص‌ترین ویمبلدون تاریخ

تنیس ویمبلدون در میان 4 گرند اسلم مشهور تنیس دنیا، هم اعتبار بیشتری دارد و هم پول کلان‌تری در ان جابجا می‌شود. قوانین عجیبی هم دارد تا خاص‌ترین تورنمنت تنیس دنیا باشد؛ اما ویمبلدون امسال، علاوه بر جایزه سرسام‌آور 34میلیون پوندی قهرمانانش (که فقط 2/2 میلیون پوندش به قهرمان انفرادی مردان می‌رسد)، لباس و کفش سفید ورزشکارانش، لباس سبز داورانش و همین‌طور توت‌فرنگی، خامه و کلاه‌های تماشاگرانش، چیزی داشت که آن را کاملا خاص می‌کرد: ورزشکاری به نام کوین اندرسن. این تنیسور 203 سانتی‌متری و 32 ساله، وقتی به چشم اهالی تنیس آمد که توانست در 5 ست راجر فدرر افسانه‌ای را شکست دهد. تنیسوری از آفریقای‌جنوبی با سرویس‌هایی که سرعت توپ‌هایش از سریعترین یوزهای آفریقایی هم تندتر می‌رود و امکان واکنش را از حریف می‌گیرد. او که در یک چهارم نهایی فدرر را شکست داده بود، روز جمعه در نیمه‌نهایی انفرادی مردان، در برابر جان ایزنر آمریکایی قرار گرفت. دو نفر اول جدول ایس (سرویس‌های بی‌جواب). برخورد اندرسن 203 سانتی‌متری و 32 ساله و ایزنر 208 سانتی‌متری و 33 ساله با آن بدن‌های ترکه‌ای و آماده و سرویس‌هایی که کار را برای هر حریفی سخت می‌کند، یک نیمه‌نهایی استثنایی را به تماشاگران هدیه داد. هر یک از دو تنیسور 2 ست را از آن خود کردند تا کار به ست پنجم کشیده شود. گیم‌های دو تنیسور تا عدد 6 با تساوی بالا آمد تا برخلاف اوپن‌های دیگر، کار به تای‌برک (سرویس‌های تعیین‌کننده نفر برتر) کشیده نشود. در ویمبلدون در چنین شرایطی باید گیم‌ها آنقدر ادامه یابد تا یک ورزشکار دو گیم از حریف پیش بیفتد. و همین قانون موجب شد ست پنجم تا گیم 24 دو تنیسور ادامه یابد. در نهایت، اندرسن دو گیم دیگر گرفت تا این بازی نفسگیر و عجیب با برتری 26 بر 24 اندرسن در ست پنجم و برتری 3 بر 2 او در مجموع این بازی، به پایان برسد و اندرسن راهی فینال شود. در این بازی خارق‌العاده، اندرسن 49 و ایزنر 53 سرویس بی‌جواب داشتند. سرویس‌هایی که گاه سرعتشان تا 240 کیلومتر بر ساعت بالا می‌رفت. این بازی شگفت‌انگیز 395 دقیقه طول کشید تا رکورد طولانی‌ترین مسابقه تنیس در ویمبلدون را به خود اختصاص دهد.