فقدان بازیساز میانه میدان

تیته از زمان قبول هدایت تیم ملی برزیل، خط میانی تیم خود را روی سه بازیکن پایه‌ریزی کرد. در تفکر تیته برای شکل‌دهی این مثلث خط میانی، یک نفر توپ را از حریف می‌گرفت، یکی دیگر توپ را از بازیکن خودی دریافت می‌کرد و بازیکن سوم به سمت دروازه حریف می‌رفت. کاسمیرو بازیکنی بود که از دفاع حمایت می‌کرد، رناتو آگوستو خط میانی را سازمان‌دهی می‌کرد، پائولینیو هم تیم را برای حمله رو به جلو حرکت می‌داد. تیته از این ترکیب در مقدماتی جام جهانی استفاده کرد و با اقتدار توانست به عنوان اولین تیم به جام جهانی صعود کند.

مشکل از زمانی شروع شد که رناتو آگوستو از فرم بازی خود خارج شد و تیته هم مجبور شد دست به راهکار عجیب بزند. یکی از راهکارها در بازی مقابل تیم‌های قوی‌تر این بود که فرناندینیو در خط میانی کنار کاسمیرو قرار بگیرد. راه‌حل دیگر که قدرت هجومی سلسائو را زیاد می‌کرد، تغییر پست بازی کوتینیو از راست به میانه میدان بود که در نهایت همین روش دوم به تاکتیک اصلی تیم تیته تبدیل شد. این روش اولین بار در آخرین بازی دوستانه برزیل مقابل اتریش عملی شد و در بازی‌های جام‌جهانی نیز ادامه یافت. ایده ابتدایی این ترکیب برای بازی مقابل تیم‌های ضعیف‌تری بود که مهاجمان برزیل می‌خواستند عمق دفاع‌شان را هدف قرار دهند. اما بازی مقابل تیم سرحال و یکپارچه بلژیک، نقاط ضعف این سیستم را بخوبی نشان داد.

در سیستم جدید، تمام بار هجومی سلسائو روی سمپ چپ و جایی بود که مارسلو، کوتینیو و نیمار حضور داشتند. همین مساله باعث شده بود ویلیام در سمت راست تک و تنها باشد. تیم مارتینز از خلا شکل گرفته بین ویلیام و بقیه تیم بخوبی استفاده کرد. این دقیقا همان جایی بود که کوین دی‌بروین در نیمه نخست حضور فعال و تاثیرگذاری داشت. تیته در سیستم جدید خود فکر این موضوع را نکرده بود و دی‌بروین با دادن پاس‌های فوق‌العاده نه تنها ویلیام را به دردسر انداخت، بلکه اثر منفی روی بازی کوتینیو نیز داشت.

اگرچه تک گل سلسائو مقابل بلژیک روی پاس فوق‌العاده کوتینیو به ثمر رسید، اما این تنها صحنه تاثیرگذار این هافبک برزیلی در 90 دقیقه بازی جمعه شب بود. در واقع اگر نگاهی دقیق‌تر به بازی‌های برزیل در روسیه انداخته شود، بازی کوتینیو به‌تدریج افت کرد. بعد از بازی دوستانه مقابل اتریش قبل از جام جهانی، کوتینیو به این نکته اشاره کرد که بازی در این پست او را حسابی خسته کرده بود. بعد از چند هفته مشخص، اثرات مخرب این خستگی خود را در تیم تیته به بدترین شکل نشان داد. از سوی دیگر، این نقصان را نه در تفکرات تیته بلکه باید در نوع بازی برزیلی‌ها پیدا کرد که نتوانسته‌اند طی سال‌های اخیر هافبکی همچون کوین دی بروین پرورش دهند.

واکنش رسانه‌های جهان

شکست سلسائو و حذف از جام جهانی با واکنش شدید رسانه‌های این کشور رو به رو شد. O Globo به عنوان یکی از مهم‌ترین رسانه‌های ورزشی این کشور نوشت: این شکست یک درس دردناک بود. هیچ تیمی شکست‌ناپذیر نیست. از طرفی گلوبو اسپورت از لقب تیم بلژیک ( شیاطین سرخ اروپا ) برای این بازی استفاده کرد و تیتر زد: "چه شیطانی!" فاکس اسپورت برزیل هم به نیمه نخست این دیدار اشاره کرد و نوشت: بلژیک از خاموشی برزیلی‌ها در نیمه نخست استفاده کرد.

رسانه‌های جهان نیز به این شکست پرداختند و اکیپ فرانسه برای شکست برزیل از تیتر "شیطان کافی است" استفاده کرد. همچنین گاتزتا دلو اسپورت ایتالیا به ستاره پاری سن ژرمن اشاره کرد و نوشت: جام جهانی برعکس پیش رفت، بلژیک، برزیل را حذف کرد. دی بروین بازیکن برتر بود و نیمار شکست خورده است. در این میان، یکی از روزنامه‌های آرژانتین تیتری طعنه‌آمیز در این زمینه زد.

بعد از حذف آرژانتین، رسانه‌های برزیل نیش و کنایه‌های زیادی به تیم خورخه سامپائولی زده بودند. به همین دلیل، با قطعی شدن حذف برزیل، روزنامه اوله که مهم‌ترین روزنامه ورزشی آمریکای جنوبی است، فرصت را از دست نداد و برای حذف سلسائو تیتر زد: «ششمی می‌تواند منتظر بماند» که اشاره به انتظار برزیلی برای رسیدن به ششمین قهرمانی در جام جهانی است.

حسین خلیلی

ورزش