ماجرای سرود 48ساعته

امروز، سالروز یک حادثه تلخ است؛ سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو آمریکایی در خلیج فارس. 12 تیر 1367 آمریکا هواپیمای مسافربری ایرانی را سرنگون کرده و البته بعد از آن مدعی شد که نمی‌دانسته این هواپیما از چه نوعی است.

هر چند این ادعا رد شد و شواهد و قرائن همه نشان دادند آمریکا بخوبی در جریان بوده است و عامدانه چنین جنایتی را رقم زده است.

در کشور ما هنر ضد استکباری از موضوعات مهمی است که بسیاری از هنرمندان به آن پرداخته‌اند. یکی از ماندگارترین این آثار سرودی است که با صدای اسفندیار قره‌باغی جاودان شده و هنوز هم در خاطر مردم مانده است. «آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو» با صدای این خواننده، شعری از زنده‌یاد حمید سبزواری و موسیقی استاد احمدعلی راغب خلق شد.

خشم کوبنده ایرانی‌ها

راغب درباره این سرود به جام‌جم می‌گوید: «آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو» یکی از کوبنده‌ترین قطعات موسیقی است که خشم ایرانی‌ها را نسبت به آمریکای جهانخوار نشان می‌دهد. به خاطر دارم این سرود را به سفارش زنده‌یاد حاج احمد خمینی ساختیم. بعد از ساخت سرود «شهید مطهر» با صدای آقای گلریز خدمت حضرت امام و حاج آقا سیداحمد خمینی رسیدیم و از ما قدردانی کردند. پس از آن حاج سیداحمد آقا خطاب به ما گفتند که یکی از مشکلات انقلاب، آمریکاست و می‌خواهیم با این کشور قطع ارتباط کنیم و بعد سوال کردند که آیا می‌شود موضوعاتی از این دست را دستمایه ساخت موسیقی قرار داد یا خیر؟

راغب در ادامه افزود: برای پاسخ به این سوال تصمیم گرفتیم از طریق موسیقی پیام قطع ارتباط با آمریکا را به دنیا صادر کنیم. حمید سبزواری کلام این موسیقی را سرود. بعد کلام را به من داد و من هم برای این‌که اهمیت این موضوع و سلامت کلام در سرود حفظ شود موسیقی سرود «آمریکا آمریکا» را برای ارکستر سمفونیک تهران نوشتم. پس از پایان نگارش موسیقی این سرود، دنبال صدایی کوبنده و شایسته فضای این سرود گشتم تا این‌که به آقای اسفندیار قره‌باغی رسیدم، ایشان صدایی «باس» دارد و خواننده توانایی هستند که دست آخر با ایشان برای خواندن آواز این سرود به توافق رسیدیم.

این آهنگساز سرود انقلابی «آمریکا آمریکا» به جام‌جم می‌گوید: پس از انتخاب نهایی آقای قره‌باغی کار را در استودیو شماره ۸ رادیو در میدان ارگ (پانزده خرداد) آغاز کردیم، پس از این‌که کار به پایان رسید اثر را از طریق مجید حدادعادل به سمع حاج آقا سیداحمد خمینی رساندیم تا پس از تائید حاج آقا دستور پخش سرود برای عموم مردم صادر شد. این سرود یکی از کوبنده‌ترین قطعات موسیقی است که اعتراض و خشم ایرانیان نسبت به آمریکا در آن بیان شده است.چهار دهه از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد و برخی فکر و نگاهشان را نسبت به آمریکا تغییر داده‌اند، اما آیا نظر راغب هم تغییر کرده است؟ او درباره این سوال می‌گوید: به همه جوانان توصیه می‌کنم که در راه اهداف انقلاب قدم‌های راسخ بگذارند، چرا که در شرایط فعلی نیاز به ساخته شدن سرود دیگری بر ضد آمریکا و رژیم صهیونیستی وجود دارد. چرا که پس از گذشت این همه سال هنوز هم از آمریکا لطمه می‌خوریم.

او ادامه می‌دهد: اگر زمان به عقب بازگردد، باز هم چنین سرودی را آهنگسازی خواهم کرد و البته به نظرم باید سرود مرگ بر اسرائیل هم ساخته شود.

آمریکا؛ مسبب همه ظلم‌ها

خواننده این سرود اسفندیار قره‌باغی هم روایت جذابی از خواندن این سرود دارد. او به جام‌جم می‌گوید: این سرود، سرودی است که خشم یک ملت را از دست درازی‌ها، غارتگری‌ها و دخالت‌های آمریکا در خود نهفته دارند. آمریکا لایق این بد و بیراه‌ها ـ حتی بدتر از آن است.

«آمریکا، آمریکا... » دو سه سال پس از 13 آبان 58 ساخته شد. موسیقی کاری از آقای «احمد علی راغب» بود و شعر خوبش را هم آقای«حمید سبزواری» سرود.

او ادامه می‌دهد: آن‌طور که شنیده ام ساخت این کار سفارش مرحوم سید احمد خمینی بوده است. اما جالب است که در کمتر از 48 ساعت ساخته و پخش شد.

قره‌باغی که قطعه‌ای را هم برای کشته شدگان مسافربری ایران خوانده است، می‌گوید: «تیر نمرود» را برای کشته‌شدگان هواپیمای مسافربری ایران خواندم.

ناو آمریکایی‌ها در این جنایت با شلیک به هواپیمای مسافربری ایران 290 نفر از هموطنان ما را کشت و پس از آن نیز به فرمانده این ناو نشان لیاقت داد. شما می‌دانید که آمریکا از ۲۸ مرداد به این طرف با ما چه کرده و امروز هم در خاورمیانه چه‌ها می‌کند.

این خواننده تاکید می‌کند، نظراتش درباره آمریکا نسبت به سال‌های پیش تندتر هم شده است. او می‌گوید: هر مصیبتی که در هر گوشه جهان رخ می‌دهد، آمریکا مسبب آن است. هر جا خون
بی گناهی ریخته می‌شود، ظلمی می‌شود و خانه‌ای خراب می‌شود، همه بر گردن آمریکاست.

همه جنگ‌ها را برای فروش اسلحه راه می‌اندازد و تنها فکر منافع خودش است. خلاصه این‌که هر قدر به آمریکا بد بگوییم و درباره ظلم‌هایش بخوانیم، کم است.

امید رحمانی

روزنامه‌نگار