آداب روزه‌داری دیابتی‌ها

کسانی که مبتلا به دیابت نوع یک هستند روزانه حداقل تا 5 بار انسولین مصرف می‌کنند و نباید روزه بگیرند و باید رژیم غذایی منظم و با فواصل نزدیک داشته باشند. توصیه می‌شود این افراد ازروزه‌داری پرهیزکنند، بخصوص آنهایی که افت قند خون داشته و دچار بی‌هوشی و کتواسیدوز (که از عوارض حاد دیابت است‌) شده‌اند.

اما بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می‌توانند روزه‌داری داشته باشند. معمولا ایده‌آل‌ترین حالت این است که این افراد از 2 تا 3 ماه قبل از شروع ماه رمضان به فکر این مساله باشند و به پزشک مراجعه کنند و مشاوره بگیرند تا بدون مشکل یا با مشکلات کمتری روزه بگیرند.

مبتلایان به دیابت نوع 2 فقط نیاز به رژیم غذایی، ورزش و تحرک بدنی و داروی خوراکی دارند و بارعایت رژیم غذایی و فعالیت بدنی و مصرف داروهایی که افت قند خون ایجاد نمی‌کند، می‌توانند روزه بگیرند. اما باید رژیم غذایی را رعایت کنند و قند ساده و چربی کمتر مصرف کنند. از فیبرهای غذایی استفاده کنند و آب زیادی در فاصله افطار تا سحر بنوشند. این افراد یکجا نباید افطار کنند. سعی کنند افطار سبک میل‌کنند و یک تا دو ساعت بعد شام بخورند.

بجز دیابتی‌های نوع یک کدام دسته دیگر از بیماران نباید روزه بگیرند‌؟

کسانی که دیالیز می‌شوند جزو افراد پرخطر هستند و چون دیابت‌شان با انسولین کنترل می‌شود به رو‌زه‌داری توصیه نمی‌شوند. افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی - عروقی وکسانی که سابقه سکته قلبی یا سکته مغزی دارند نیز جزو گروه‌های پرخطر هستند و توصیه به روز‌ه‌داری نمی‌شوند.

مناسب‌ترین زمان‌ برای سنجش قند خون طی روزه‌داری چه موقع است‌؟

بهتر است دو ساعت بعد از سحر، دو ساعت بعد و قبل از افطار نیز قند خون چک بشود. چون بعد از افطار و سحر، افزایش قند خون وجود دارد و قبل از افطار هم سطح قندخون پایین است‌. لازم نیست در تمام ایام روز‌ها این کار انجام شود. اگر روزهای اول مشکل نباشد، فاصله سنجش‌ها را کمی بیشتر می‌کنیم. قند بالای 300 در هر زمانی یا در طول روز و قند زیر70 در ساعات ابتدایی روز یا قند زیر60 در نزدیک افطار باشد، باید روزه باز شود. افت قند خون از افزایش قند خطرناک‌تر است‌. کسی که قند خونش بالای 300 است شاید بتواند روز بعد روزه بگیرد‌. چون ممکن است علت افزایش قندخون او مصرف زیاد زولبیا بامیه یا حلیم وشله‌زرد بوده باشد.