پشت پرده آتلیه‌های غیر مجاز

دادستان تهران، با افزایش شکایت‌ از این آتلیه‌ها، از ورود پرونده‌هایی با محتوای جرائم اجتماعی، مبنی بر انتشار تصاویر دختران جوان به همراه آرایش زننده و پوشش نامناسب در قالب ژورنال مد لباس و آرایش خبر داده است.

به گفته جعفری‌دولت‌آبادی، انتشار تصاویر دختران با چنین وضعی جرم است و در حال حاضر برخی آتلیه‌ها چنین تخلفاتی را مرتکب می‌شوند.

سرهنگ رضا دوست، رئیس پلیس نظارت بر اماکن عمومی ناجا نیز درباره قوانین آتلیه‌های عکاسی و نحوه نظارت بر آنها در برنامه" بیراهه "شبکه مستند گفت: در کشورمان حدود 2900 واحد صنفی داریم که در اتحادیه و صنف عکاسان مشغول فعالیت هستند و از این تعداد 1700 واحد نیز مربوط به شهر تهران بزرگ است.

نظارت بر اصناف و به‌طور خاص این صنف به دو بخش تقسیم می‌شود: یک بخش از نظارت، مربوط به قبل از تاسیس این واحدهاست. یعنی هرکدام از واحدهای فعال به محض شروع فعالیت، به اتحادیه‌ها مراجعه و اتحادیه‌ها نیز مدیران این واحدها را به ما معرفی می‌کنند. پلیس هم وظیفه دارد شرایط انتظامی این واحدها را مورد بررسی قرار داده و نتیجه را به اتحادیه مذکور اعلام نماید.

نظارت دیگر پلیس اماکن عمومی یا ناجا بعد از تاسیس باید انجام شود. در واقع پلیس باید بعد از تاسیس هر یک از واحدها باید نظارت داشته باشد که ضوابط عملکردی این واحدها طبق قوانین صورت می‌گیرد یا نه.

موضوع مهم و قابل توجه‌تر مشکلاتی است که در آتلیه‌های عکاسی، مراجعه‌کنندگان و یا حتی واحدهای صنفی دیگر، صنف عکاسان ، پلیس ناجا و... با آن روبه‌رو هستند. یکی از مهم‌ترین این مشکلات تجاوز به حریم خصوصی افراد است؛ به نوعی که تصاویر و عکس‌های متقاضیان و مشتری‌های خود را در فضای مجازی می‌گذارند. این مورد از طرف مشتری‌ها غیرقابل قبول است و مشکلات زیادی را ایجاد می‌کند.

مورد دیگر آسیب و تخلف در این حوزه در اختیار قرار دادن فیلم و عکس اشخاص ـ مشتری‌ها به غیر و ناشناسان است که بستر سوءاستفاده و اخاذی را فراهم می‌کند. ما پرونده‌هایی داشتیم که در آن عکس و فیلم در اختیار دیگران قرار گرفته و بعضی از آنها خواسته‌اند از این موضوع سواستفاده کنند، به همین جهت با صاحب عکس تماس گرفته و به قصد اخاذی تهدید کرده‌اند اگر طعمه پولی را که خواسته‌اند پرداخت نکند، فیلم و عکس‌ها را در فضای مجازی منتشر می‌کنند.

تخلف بعدی عکسبرداری از بانوان در بیشتر آتلیه‌های غیرمجاز توسط مردان است که همین موضوع باعث بروز برخی ارتباطات نامشروع می‌شود.

یکی دیگر از آسیب‌ها بحث مدلینگ است که در آن به خانم‌های جوان پیشنهاد داده می‌شود یکی از عکس‌های خود را در فضای مجازی در اختیار گروه و کانال قرار دهند و بعد از تائید عکس به خانم پیشنهاد مدل شدن می‌شود و متاسفانه در برخی اوقات هم مورد استقبال قرار می گیرد و دختران جوان نمی‌دانند که این‌کار چه مشکلات بزرگی را برایشان رقم می‌زند.

فیلم عروسی دردسرساز

زن جوانی که مدت زیادی از برگزاری جشن عروسی‌اش نگذشته است، درباره ماجرای انتشار فیلم عروسی‌اش می‌گوید: مدت‌ها قبل از عروسی دنبال یک آتلیه خوب می‌گشتیم. روی فیلم و عکس‌ها حساسیت زیادی داشتیم و می‌خواستیم خیلی خوب باشند، چرا که یک عمر قرار بود آنها خاطره بهترین شب زندگی‌مان را زنده کنند.

بسیار پرس‌وجو کردیم تا این‌که بالاخره یکی از دوستانمان آتلیه‌ای را به ما معرفی کرد. به آنجا رفتیم و نمونه کارها را دیدیم و خوشمان آمد. همه چیز خوب به نظر می‌رسید. البته در مقابل در تابلویی ندیدم.

زن جوان در ادامه با ناراحتی گفت: مشکل ما از همان روز عروسی شروع شد. شوهر من روی این موضوع خیلی حساس بود که باید یک خانم، عکاس مراسم ما باشد و آنها هم قبول کرده بودند برای کار عکاسی خصوصی خانم بفرستند ولی روز عروسی یکدفعه دیدیم که یک آقا آمده و می‌خواهد عکاسی کند. با این وجود چون روز عروسی بود و ممکن بود مراسم به هم بریزد چیزی نگفتیم و راضی به همکاری شدیم.

عروس شاکی ادامه داد: کار انجام شد و جشن عروسی بالاخره گذشت. زمان تحویل کار که رسید، برای تحویل فیلم و عکس به آتلیه رفتم که دیدم کار آن چیزی نیست که به من وعده داده بودند. کیفیت کار بسیار پایین بود و تمام عکس‌ها بد گرفته شده بود. من اصلا از آنها راضی نبودم. من چندبار با آنها تماس گرفتم و گفتم که شکایت می‌کنم و باید خسارت کار من را بدهند وگرنه به دادسرا می‌کشانمشان. آنها هم گفتند که اگر کوچک‌ترین حرفی علیه آنها بزنیم تمام فیلم و عکس هایمان را پخش می‌کنند و در سایت‌های مجازی به‌عنوان نمونه نشان مردم می‌دهند.

وی همچنین درباره جواز این آتلیه می‌گوید: بعد از مدتی که به اتحادیه عکاسان مراجعه کردم به من گفتند اصلا چنین آتلیه‌ای وجود ندارد. حالا هم دستم به جایی بند نیست. می‌خواستم یک عمر خاطرات شیرین شب عروسی‌ام را داشته باشم که متاسفانه همه چیز جور دیگری رقم خورد. موسوی، رئیس کمیسیون بازرسی اتحادیه عکاسان و فیلمبرداران تهران در این باره می‌گوید: در سطح تهران اتحادیه عکاسان 50 بازرس فعال دارد که نقش نظارتی را ایفا و مراکز متخلف را کشف می‌کنند. بعضی از مراکز متخلف را هم از طریق آدرسی که مردم می‌دهند یا شاکی‌ها که به ما معرفی می‌کنند پیدا کرده و به اداره اماکن معرفی می‌کنیم و اداره اماکن نیز همکاری بسیار خوبی را انجام می‌دهد و موضوع را پیگیری می‌کند.

اعضای جوازدار ما به هیچ‌وجه حق ندارند عکس و فیلم خصوصی مردم را در فضای مجازی منتشر کنند و حتی نباید با اجازه عروس داماد نیز بدون حجاب عکس و فیلمی پخش کنند.

امان‌الله قرائی‌مقدم آسیب‌شناس اجتماعی در این باره معتقد است: صنعت تبلیغات، صنعتی پردرآمد و پر رونق است و آتلیه‌های عکاسی نیز از این منبع درآمد مستثنا نیستند. سوءاستفاده از دختران جوان به‌منظور تبلیغات و جذب مشتری برای کسب درآمد بیشتر، امری است که امروزه مسئولان باید به طور جدی و با نگاه ویژه به حل آن بپردازند.

این جامعه‌شناس ادامه داد: آتلیه‌داران غیرمجاز و زیرزمینی، با انتشار تصاویر دختران جوان در صفحات مجازی و سوءاستفاده از آنان به عنوان مدل، سود سرشاری را به جیب می‌زنند و بهتر است مسئولان با جدیت بیشتری به این موارد بپردازند.

افزایش میل تائید طلبی در میان جوانان، نبود نظارت کافی بر عملکرد و کارایی آتلیه‌های عکاسی و همچنین عدم برخورد قاطع با گردانندگان متخلف صفحات مجازی آنها از جمله عواملی است که هر روز دامنه فعالیت آتلیه‌های غیرمجاز را گسترش می‌دهد.

داماد شاکی

مرد جوانی که فیلم عروسی‌اش را دلیل ناراحتی خودش و زنش می‌دانست درباره آشنایی با آتلیه‌ای که برایشان موجب دردسر شده بود می‌گوید: برای دیدن سالن ازدواج به یک باغ رفتیم و از آنجا خوشمان آمد. هنوز برای فیلم عروسی هماهنگ نکرده بودیم و تازه می‌خواستیم دنبال آتلیه بگردیم که دیدیم در همان تالار یک گروه فیلمبرداری وجود دارد.

مدیر تالار به ما گفت که کار این گروه خوب است و آنها را تائید کرد. روی حساب حرف مدیر تالار راضی به همکاری با این گروه شدیم.

کارهایشان را هم که دیدیم خوشمان آمد، فقط تنها شرط من برای همکاری این بود که یک عکاس خانم، از ما عکاسی و فیلمبرداری کند و این‌که در باغی که عکس می‌گیریم افراد غریبه نباشند.

وی ادامه داد: روز عروسی خانم عکاس همراه یک آقا آمدند که با هم فیلمبرداری کنند که این مورد برای من قابل‌پذیرش نبود اما باز هم سکوت کردم و نخواستم چیزی خراب شود. زمانی که به باغ رفتیم دیدیم شاید حدود 10 یا 15 عروس و داماد دیگر هم در همان باغ حضور دارند و کلی آدم غریبه رفت و آمد می‌کنند. همسر من از این موضوع جا خورد و حتی گریه کرد. در همه عکس‌های عروسی از ظاهرش پیداست که چقدر ناراحت است.

شاکی که حالا شکایت خود را از آتلیه‌ای در ناکجاآباد به محضر قاضی برده بود، گفت: به هر طریق بود بالاخره عکس‌ها را انداختیم و آن روز گذشت تا زمان تحویل عکس‌ها رسید.

به من گفته بودند که یک آلبوم دیجیتال می‌دهند، چند عکس کوچک روی شاسی می‌دهند و... که هیچ‌کدام را ندادند و می‌گویند تا چند میلیون دیگر اضافه بر آنچه که از قبل داده‌ای را به ما ندهی، عکس و فیلم‌هایت را آماده نمی‌کنیم و تحویل نمی‌دهیم.