سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
20 ساله بود که وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد؛ اما این رشته را نیمه تمام رها کرد و به جامعهشناسی روی آورد. پس از مدتی، رشته جامعهشناسی هم به سرنوشت ادبیات فارسی دچار شد اما حسین منزوی همچنان میگفت و میسرود و خود را در شعر و ترانه و تصنیف مطرح میکرد. البته اشعار، کتب شعر و زبان شعری حسین منزوی در زمان حیاتش کمتر از امروز مشهور و معروف بود اما امروزه کم نیستند افرادی که شعر حسین منزوی را یک نوآوری در زبان غزل معاصر میدانند و آن را میستایند. او در دوران زندگیاش کتابهای متعددی را از اشعار گوناگون خود و در قالبهای مختلف، روانه بازار کرد که از آن جمله میتوان به با عشق در حوالی فاجعه، با عشق تاب میآورم، از شوکران و شکر، از ترمه و تغزل، از کهربا و کافور، از خاموشیها و فراموشیها، با سیاوش از آتش، حنجره زخمی تغزل، به همین سادگی و این کاغذین جامه اشاره کرد.
منزوی همچنین در کتاب «این ترک پارسی گوی»، به بررسی و تحلیل شعر شهریار پرداخته است و در عین حال، ترجمهای نیمایی از منظومه «حیدربابا یه سلام» شهریار شیرین سخن هم دارد.حسین منزوی در ایام زندگی بیشتر از طریق سرودن شعر و انتشار کتاب و همکاری با نشریات روزگار میگذراند تا اینکه سرانجام در چنین روزی یعنی در شانزدهمین روز از اردیبهشت 1383 در زنجان درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
علی اصغر هادیزاده، رئیس انجمن دوومیدانی فدراسیون جانبازان و توانیابان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد