یک دیپلم افتخار برای نقش مکمل مرد تنها سهم ناصر گیتی‌جاه از سینمای ایران بود، هر چند جایگاه او را نه با فهرست بلندبالای جوایز که با نقش‌های ماندگارش در سینما و البته تلویزیون می‌سنجند، عیاری درست تر برای بازیگری بی‌ادعا که خیلی دیر به چشم اهالی سینمای این روزها آمد.
کد خبر: ۱۱۳۲۹۸۳

ناصر گیتیجاه اگر بود امروز 83 ساله میشد، اما او در غروب 19 فروردین 93 از دنیا رفت. او هم همچون بسیاری از سینماگران دیگر کارش را به بازی در نمایشها زنده آغاز کرد هر چند بر خلاف بسیاری از بازیگران هم دوره خود او مدرک آموزش بازیگری را زیر نظر رفیع حالتی، مهدی نامدار و اسماعیل مرتاش گرفت و فعالیتهایش را در تئاتر آغاز کرد.

حضورش روی صحنه تئاتر نزدیک به یک دهه به طول انجامید تا پا به تلویزیون بگذارد، مدیوم تازهای که او و هنرش را به مردم ایران شناساند. موفقیت او در سریالها آنقدر بود که خیلی زود وارد سینما شود هر چند هیچگاه لطفی که از سوی تلویزیون دید را در سینما نچشید.

در اواخر دهه 70 و رواج سینمای آپارتمانی در ایران گیتیجاه یک دهه خانهنشین بود و در سینما فیلمی از او به نمایش درنیامد.

پس از آن حضور تک سکانسی و کوتاه در برخی فیلمها داشت تا سال 90 که رضا عطاران در فیلم خوابم میاد او را در نقش پدر خودش به بازی گرفت، بازی که بسیار به چشم آمد و باعث شد دیپلم افتخار جشنواره فیلم فجر به ناصر گیتیجاه تعلق بگیرد، پاسداشتی دیر، اما دلچسب .

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها